Het Stevie Nimmo Trio speelde op zondag 15 September 2019 jl. in Café Zaal de Gouden Leeuw, Dongen. De support-act werd verzorgd door The Rude Move. Verslag én foto’s Dick van der Wilt. Klik HIER om het gehele album van The Rude Move en HIER om het gehele album van het Stevie Nimmo Trio te kunnen bekijken.
Zondagmiddag 15 september jl. ben ik op weg naar Dongen om daar optredens bij te wonen van twee bands die een aantal uren daarvoor nog in Zoetermeer op de planken van het tweede JJ’s Blues & Roots Festival stonden.
Het voorprogramma wordt verzorgd door The Rude Move uit de regio Rotterdam/Den Haag. Ik heb deze band al een aantal keren zien optreden en het valt me op dat dit buiten de regio Rijnmond toch een wat minder bekende band is. Toch komen er voor deze band een aantal vaste fans mee naar Dongen.
The Rude Move is inmiddels weer voorzien van een nieuwe vaste drummer namelijk Rene Vletter uit Den Haag. Hij was al jaren “uit de muziek” maar speelde begin jaren ’90 met Bas Buis en Dick Groenewold samen in een band. Ook heeft Rene in de jaren ’80 in o.a. de metalband Proud Existence gespeeld. De drummer zou aanvankelijk slechts invallen maar heeft nu besloten om als vaste waarde bij The Rude Move te blijven drummen.
Het moet vermeld; je zou niet zeggen dat de band tot laat in de nacht heeft staan spelen. The Rude Move gaat er stevig op los met Voodoo Chile.
De gitarist Dennis Gosens laat een aantal leuke dingen horen op het podium en het publiek geniet ervan, Dennis zelf trouwens ook.
Aangezien er niet veel ruimte op het podium is omdat de volgende band zijn set achter het drumstel heeft staan weet men toch volop de aandacht te trekken van het publiek. Er trekt zich een mix van blues en bluesrock aan de toeschouwers voorbij. Een nummer wat erg in de smaak valt is Blues Is My Only Friend, je ziet duidelijk dat het publiek hier van geniet.
Bas Buis speelt zijn baspartijen zoals altijd lekker relaxed en muzikaal. Dat alles na een korte nachtrust en wat stress omtrent een vergeten kabel, The Rude Move staat zijn mannetje in Dongen.
Set-list: Voodoo Chile, The Rude Move Shuffle, Cold Shot, Boom Boom, Hip Shake, Blues Is My Only Friend, Pride ’N Joy, Magic Man.
Stevie Nimmo is voor mijn een minder bekende muzikant dan zijn broer, ook al hebben zij samen gespeeld. Ik zag hen nog nooit samen live optreden, ik ken alleen de clipjes opYouTube. Steve is een verschijning op het podium, grote vent met super goeie muzikanten om zich heen.
Het heeft Stevie niet allemaal mee gezeten de laatste tien jaar door eerste instantie de gevreesde ziekte en daarna breekt hij door vette pech ook nog eens zijn arm. Hierdoor is de man bijna twee jaar uit de running, maar in Dongen wil Nimmo laten zien dat hij wel weer keihard aan de weg timmert.
“Inside Information” leerde mij dat hij de dag voorgaand aan dit optreden op JJ’s Blues & Roots Festival in Zoetermeer ook een erg goede set neerzette. Dit doet hij de dag erna in Dongen nog even dunnetjes over, overigens volgens sommigen die hem in Dongen dit week-end voor de tweede keer zien nóg beter dan in Zoetermeer. Misschien omdat Dongen voor Stevie Nimmo een klein beetje een thuis-basis is geworden, de Schot vindt al 20 jaar de weg naar het Dongense Bluespodium. Stevie gaat na het eerste nummer Chains Of Hope lekker los en weet er een mooi feest van te maken.
Wàt kan deze man heerlijk spelen, hij maakt van elk nummer een muziek momentje. Lekker om te beluisteren maar ook super mooi om te zien hoe hij dit zelf beleeft!
Nimmo wordt bijgestaan door een enorm sterke bassist Kelpie McKenzie die zijn mannetje staat en hele strakke bas partijen laat horen. Ik sta af en toe vol verwondering te kijken wat deze man allemaal staat te trekken en duwen aan de zware snaren; geweldig om te zien. Overigens is de geluidsafstelling in De Gouden Leeuw in Dongen ook goed voor elkaar want ook de bas is goed te volgen.
De drums worden geslagen door de in London geboren Craig Bacon, deze man speelt al vanaf zijn derde jaar drums en heeft met veel grote artiesten gespeelt oa met Gloria Gaynor, Matt Goss, King King, Nimmo Brothers, Sean Webster Band e.v.a.
Craig Bacon slaat super strak zijn partijen, mét beleving en waardoor hij een enorme partij energie over weet te brengen op het aanwezige publiek. Kortom dit trio is een beleving om te horen en te zien.
Set-list: Chains Of Hope, Make It Up To You, Gambler’s Roll, Change, Good Day For The Blues, Still Hungry, Running On Back To you, Roll The Dice Again, Lovin’ Might Do Us Good, Going Down, Eye Of The Storm.
Het publiek en ikzelf als afgezant van TBA? hebben een heerlijk middag gehad en afgaande op de reactie van de bezoekers hebben we allemaal zichtbaar genoten van deze twee bands.
Peter Nooten, Kars Nus en Blues Promotion Dongen bedankt voor jullie gastvrijheid, wellicht tot een volgende keer.
