Beaux Gris Gris & The Apocalype en A.J. Plug: Voodoo versus Hollandse nuchterheid

Beaux Gris Gris en AJ Plug stonden op vrijdag 03 Mei 2019 jl. als double-bill geprogrammeerd in Cultuurpodium de Boerderij, Zoetermeer. Tekst Ton Kok met foto’s van Dick van der Wilt. Klik HIER voor gehele album van Beaux Gris Gris, en HIER voor het gehele album van AJ Plugte kunnen bekijken.

Afgelopen vrijdag stonden Beaux Gris Gris & the Apocalype en A.J. Plug met haar band als dubbele headliners in een helaas matig gevulde Boerderij in Zoetermeer. Veel grote evenementen dit weekend zal de organisatie parten gespeeld hebben, maar muzikaal was het wel weer genieten.
Om precies half negen betrad het Brits-Amerikaanse gezelschap met helemaal links voor de kijkers op het podium drummer Mark Barrett en gitarist Robin Davey.
Rechts zagen we toetseniste Emma Johnson en bassiste/zangeres Ali Coyle en met het flamboyante middelpunt van de band: Greta Valenti. Vanaf het begin was duidelijk dat de band mijn verwachtingen zou gaan overtreffen.

Het was duidelijk dat de heren Davey en Barrett elkaar door en door kenden. De heren voelden elkaar perfect aan en één onderlinge blik was voldoende om elkaar muzikaal te begrijpen. Ali Coyle stond prima te bassen en zorgde voor fraaie harmonie vocalen en nieuwcomer Emma Johnson zorgde voor uitstekend toetsenwerk.
De band had even moeite met het rustig luisterende publiek en moest werken om ze helemaal mee te krijgen en bij ‘What’s My Name’ wist miss Beaux Gris Gris de zaal toch prima aan het meezingen te krijgen.
De band oefende ook nog even de cover, die ze de dag later met Ian Siegal zouden gaan vertolken op het Moulin Blues Festival. De Little Richard klassieker ‘Good Golly Miss Molly’ kreeg een prima vertolking, hoewel dit toch een beetje een buitenbeentje was op de setlist.
De band straalde in zijn geheel een mysterieuze en sensuele sfeer uit en wist het publiek anderhalf uur lang prima te vermaken.
De muziek is Amerikaanse rootsmuziek, stevig geworteld in de New Orleans sound. Sommige nummers vond ik iets te poppy en soms vond ik Greta’s stem te lief voor de nummers, maar een schitterende ballad als ‘Don’t Let The Bastards Let You Down’ zorgde dan wel weer voor een kippevel momentje.
Het gezelschap had het ook duidelijk goed naar de zin en aan de commentaren links en rechts te horen heeft de band er weer de nodige fans bijgekregen.

Kunnen we spreken van een sensueel sfeertje bij Beaux Gris Gris, bij A.J. Plug en haar band was er sprake van onverholen erotiek, vooral veroorzaakt door de ook al flamboyamte leading lady: A.J. Plug.
De band kwam als sextet met Tollak Ollestad (toetsen, harmonica), Klaas Kuijt (gitaar), Richard Lepelaar (bas), Arie Verhaar (drums) en Guy Smeets (gitaar) en natuurlijk A.J. Na het koppel Valenti/Davey bewees het stel Plug/Kuijt dat samenwerking op het podium prima kan uitpakken. Een prima en energieke show.
De band speelde een selectie van nummers van hun eerdere albums. Van het laatste akoestische album ‘Barefoot – The Grollo Tapes’ kregen we zelfs een volle band versie te horen van het prachtige ‘River Blue’.
In het schitterende ‘Trouble’ mocht Guy Smeets even alle registers los gooien en liet weer eens horen wat een fantastische gitarist hij toch is. De hele band stond trouwens als een huis.
De set was wat korter dan de eerste, maar ja, toetsenist Tollestad moest de laatste trein van vijf voor twaalf naar Groningen halen. Ook A.J. Plug wist te overtuigen met haar band.
De heren Smeets en Verhaal moesten de volgende dag om 12 uur aantreden op het Moulin Blues Festival in Ospel. Dit jaar met Phil Bee, maar volgend jaar wellicht met A.J. Plug, die er zeker klaar voor is.