Malford Milligan & The Southern Aces speelden vrijdag 08 Maart jl. plaats in Podium ‘t Beest, Goes. Een verslag van Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik hier om het gehele album te kunnen bekijken.
Omdat dit setje TBA?-ers wat te vieren heeft is het naar Zeeland afgezakt om het voorlaatste optreden van een praktisch uitverkochte tour van Malford Milligan & The Southern Aces bij te wonen. Na een uiterst gezellig en goed dineetje met vrienden in ‘Goes City’ blijkt het slechts enkele minuten lopen naar Podium ‘t Beest waar al een fors aantal bezoekers voor de nog dichte deur staan te wachten. We zien een aantal bekende gezichten die we ook tijdens de bezoeken aan festivals in den lande mochten begroeten. Het plenst dus we staan lekker opeen gepakt onder de poort naast het muziekpodium annex filmtheater.
Voordat het sextet mannen het poium betreedt worden we verwend met met een gospelachtige melodie door een dameskoor op tape, zeer smaakvol. De bezoekers in de zaal zijn onrustig, men heeft grote verwachtingen van deze avond. Zéker na het op nationale tv verschijnen van de heren Milligan en Hustinx in het SBS programma Voetbal Inside, maar natuurlijk ook doordat alle zalen stijf uitverkochten én de albumrecencies van ‘Life Will Humble You’ niets anders dan lovend zijn. Het album gaat over alledaagse dingen waar een ieder in het leven mee wordt geconfronteerd, liefde, wegvallen van liefde, ziekte en verlies van dierbaren, Het album is een overpeinzing over het leven en hoe ermee te dealen.
Malford Milligan (The Boneshakers, The Malford Milligan Band, Storyville) is geboren Texaan, domicilie Austin, de man is een Albino Afro-American wat meteen de reden is van de bril met rode brilglazen. Milligan werd door de Austin Music Awards maar liefst acht keer genomineerd voor ‘Best Vocalist’!
Zijn begeleiders zijn The Southern Aces uit Nederland die bestaan uit Milligan’s goede vriend, mede singer/songwriter én producer van ‘Life Will Humble You’ Jack Hustinx (Shiner Twins) op gitaar en vocals, op toetsen en accordeon Roel Spanjers (Federique Spigt, Sunset Travellers, Ruben Hein, Ricky Koole), op de electrische gitaar zien en horen we Eric van Dijsseldonk (JW Roy, Erwin Nijhoff, Ricky Koole/Leo Blokhuis). De ritme-sectie bestaat uit Roelof Klijn (Coup de Grace, The Strikes, Shiner Twins, Rootbag) en Fokke de Jong (Normaal, KOTW, The King’s Rhythm Crew).
De set start met het titelnummer van de jongste schijf, we horen slechts de accordeon van Spanjers en de akoestische gitaar van Hustinx de stem van Milligan begeleiden. Met een intro dat aan dat van House of the Rising Sun doet denken horen we het door de media als beste bestempelde nummer ‘Life Will Humble You’ waar Milligan’s stem toch wel heel erg aan die van Redding doet denken, deze song die mij al in 2015 raakte door de combinatie van tekst – het nummer handelt over de tegenslagen van het leven – en de intensiteit van de vocals heeft opnieuw dezelfde uitwerking! De opvolger is een gospel vertelt de frontman ons, met Roel Spanjers op de piano krijgt Milligan met ‘Touch The Hem Of His Garment’ de hele zaal muisstil, de rillingen lopen je over het lijf.
Ook horen we dat de songs van goede vriend Stephen Bruton’s nooit ver weg zijn als Milligan en Hustinx optreden, de man die maar liefst 25 jaar deel uitmaakte van de band van Kris Kristoffersen bezweek in 2009 aan kanker schreef samen met Milligan ‘River Runs Deep’.
De vervoering die Milligan weet neer te zetten verovert alle Zeeuwse harten. Telkens weer na het einde van een song applaudiseert Malford voor zijn band, hij geniet zichtbaar van de kwaliteiten die de diverse Southern Aces in hun mars hebben.
“A band is as good as its rhythm-section” is toch wel een heel mooi compliment van Milligan aan het adres van medebandleden de Jong en Klijn als introductie naar ‘ Yo Yo’, een nummer van het voorlaatste album Over Yonder van Jack Hustinx waar de Texaan de vocalen overlaat aan Brabander Hustinx welke in de smaak vallen bij het aandachtig luisterende publiek.
Milligan blijft verbazen, de kracht, de passie die de man in iedere song weet te leggen is van grote klasse. Welke superlatieven ik ook zou gebruiken, geen enkele doet eer aan het gebodene. Ook zijn vertolking van Mayfield’s ‘People Get Ready’ is er weer een van de buitencategorie, maar ook de bandleden lijken met deze bezielende frontman boven zichzelf uit te stijgen. We zijn nog maar een klein half uurje in de show en ik geloof dat ik nu al mag zeggen dat dit het beste is wat ik tot nu toe in 2019 heb meegemaakt.
Milligan is boedhist en gelooft heilig in reïncarnatie maar vooral zo vertelt hij ons gelooft hij in het beste van de mens, ongeacht huidskleur en religie. Hiermee introduceert hij de ballad ‘I’ll Take Care Of It All’, een nummer waarin niet alleen Malford schittert met zijn krachtige warme stem maar ook de slide en de solo van gitarist Eric van Dijsseldonk zijn adembenemend goed. Als het publiek haar waardering in een oorverdovend gejuich en applaus laat horen is het weer Roel Spanjers die een fabuleuze orgelpartij speelt in ‘The Man I Used To Be’. Naadloos gaat het over in ‘I’m Glad To Do It’ waarbij Jack Hustinx de gitaar heeft verwisseld en hij, Roel en Roelof de backing vocals voor hun rekening nemen.
Nog een heerlijke slide-partij mogen we meemaken in ‘Desperate Decisions’. Ook hier krijgt Dijsseldonk de handen van het aanwezige publiek grif op elkaar maar ook frontman Milligan toont zijn dankbaarheid door Eric een applausje te geven.
De eerste set wordt afgesloten met ‘Good Day For The Blues’ waar voorafgaand aan de song Milligan het publiek heeft gevraagd te schreeuwen alsof we de meest waanzinnige sex ooit beleven. Het lukt het publiek om zich te geven, de ‘muziektoeristen’ in Zeeland, de ‘native’ Zeeuwen, allemaal laten we ons gaan op de meeslepende klanken van Malford Milligan & The Southern Aces.
Na een – gelukkig – korte pauze staat de man met de rode bril, matching schoenen en zwarte outfit alweer klaar voor nog een tweede performance waarin hij zijn gospel, blues en soul regelrecht onze harten in zal laten stromen. Na zijn optreden op nationale tv met het volgende nummer is deze song natuurlijk niet meer weg te denken van de set-list, echter wij krijgen de “full version” van ‘Change Is Gonna Come’ zo vertelt Milligan ons. Deze Sam Cooke-original wordt zó hartstochtelijk en vurig gebracht dat mij de tranen opwellen in de ogen. De mededeling dat Malford Milligan & The Southern Aces medio september/oktober met Johan Derksen langs de theaters van Nederland zal trekken wordt met een goedkeurend applaus beloond.
‘Find Your Way Home’ blijkt de eerste song wat Hustinx en Milligan samen, gezeten op de porch in Texas, schreven. Het nummer is te vinden op het 2002 album Sweet Cherry Soul en ook dit nummer druipt weer van de perfectie, gelukkig werd het album speciaal voor de gelegenheid van deze tour ook weer aan de merchandise toegevoegd. Deze twee mannen, uit twee zo heel verschillende werelden hebben elkaar gevonden in de muziek en besloten ons deel uit te laten maken van die broerderschap. Alsof we niet meer in Podium ‘t Beest in Goes staan maar in Austin of Memphis zó voelen wij ons getransformeerd door deze gedreven, geestdriftige show.
Inmiddels heeft de bijna zestig jarige Milligan de barkruk gelaten voor wat hij is en staat te swingen, jaagt The Southern Aces nog maar eens aan in ‘I Don’t Mind It At All’; ook al hebben de mannen er inmiddels 11 optredens opzitten van sleet is niets te merken. De frontman, de bandleden, allemaal genieten ze van deze tour en geven het publiek graag waarvoor het gekomen is: soul en blues van de bovenste plank!
Milligan gaat zó in de performance op dat hij zelfs niet merkt dat het flesje bier is omgestoten en schuimend over de bühne spoelt. ‘Against My Will’ is weer een ballad waarbij alweer een denderende formidable slide -solo van Eric Dijsseldonk, de mannen laten ons hun soul aanbidden. De soul die tijdens dit optreden uit het diepst van hun poriën vloeit. Voor het nummer ‘I Won’t Surrender’ heeft Roel Spanjers weer de accordeon omgehangen, het blijft prachtig deze ingetogen man steeds weer opnieuw in een mooi ensemble te mogen zien musiceren.
‘Dreams To Remember’ is een van de meezingers vanavond, tot grote vreugde van het charismatische duo Milligan/Hustinx. Eric van Dijsseldonk pakt mij alweer bij de lurven met zijn onovertroffen gitaarpartij in ‘Mama Talk To You Daughter’, het NOLA piano-ritme maakt de song tot een robuust, swingend eind van een diep emotionerende show.
Ik ben dankbaar, dankbaar voor de muziek in het ouderlijk huis, dankbaar voor de ‘muziekhobby’ die ik deel met m’n lief, dankbaar voor mijn ‘muziekvrienden’, dankbaar voor een mens als Milligan!
Dankbaarheid dat toont ook het Zeeuwse publiek in Podium ‘t Beest en laten Malford Milligan & The Southern Aces , ij willen niet vertrekken voordat er een encore is gegeven. De heren kiezen voor het funky, bluezy ‘It All Went Down The Drain’ waarbij nog weer eens de gitaarskills van die dekselse Dijsseldonk worden benadrukt. Milligan gunt al zijn begeleiders de spotlight, hij zingt zelfs zachtjes “Fokker De Jong” want het blijft een vreemde naam voor een Texaan vertrouwt hij zijn publiek toe.
Natuurlijk kan ook ‘Feel Like Going Home’ wat ooit door Muddy Waters werd geschreven en wat door Charlie Rich werd gecoverd niet ontbreken. Malford Milligan echter laat mij de tekst “cloudy skies are closing in and not a friend around to help me, from all the places I have been, Lord I feel like going home” oprecht voelen al was de man prediker van een blije kerkgemeente. De huilende slide solo van Eric en de andere “bad MF-ers” van de band maken dat het publiek jubelend de winderige nacht in Goes kunnen trotseren.
Lof voor het geluid en licht van Podium ‘t Beest maar vooral lof voor de soul van Malford Milligan & The Southern Aces! Zoals gezegd zullen Malford Milligan & The Southern Aces medio oktober in de Nederlandse thaters te zien met een tour opgezet door Johan Derksen maar voor die lezers die niet zolang willen en kunnen wachten Malford Milligan & The Southern Aces zijn al eerder te zien op 5/6 Juli op het Belgische festival Hookrock 2019 in Diepenbeek.
De fotograaf en reporter van The Blues Alone? bedanken de promoter/booker van Podium ‘t Beest voor haar gastvrijheid en hopen op een weerzien. Check ook eens de agenda (klik hier) van het complex en reis af naar Goes!
