Jesse Dayton speelde op 28 februari 2019 met band in de Binnenzaal van de Oosterpoort in Groningen. Support Michiel Hoving. Een verslag van Ria Pronk met foto’s van Gerrie van Barneveld.
De opwarmer voor Jesse Dayton is een Groningse aangelegenheid. Stadjer, Michiel Hoving, begint voortvarend aan zijn set. Hij maakt deel uit van het countrypower trio Reverse Cowgirls en is goed in staat een flinke brok countryenergie en levenslust de wereld in te sturen.
Als Joost Dijkema zich tijdens de laatste twee nummers ook nog meldt, met banjo en backing vocals, is het feestje compleet.
Jesse Dayton kan op dit feestje prima voortborduren. Zijn rock’n roll aftrap met ‘Daddy Was A Badass’ zet de toon. De contrabas draait een eerste rondje om zijn as. ‘The Way We Are’, leunt meer op traditionele country. Dayton kan er prima mee uit de voeten.
Op jonge leeftijd mengde Jesse Dayton zich in de countrywereld van Johny Cash, Willy Nelson en Waylon Jennings. Maar hij deed de dingen op zijn eigen manier, waardoor ook punkrockers en fans van alternatieve rock en folk zich thuis voelden bij de man uit Beaumont (Texas).
Of we zin hebben in “some Hillbillychickencountrymusic”. Niemand zegt nee, dus men stormt verder met ‘Holy Ghost Rock & Roller’.
Moeiteloos wordt geschakeld van Rock ’n Roll, naar Country en terug naar Rockabilly via de gospel. Er is geen moment waarop de aandacht verslapt, omdat er voortdurend iets gebeurt op het podium. Dayton is een prima zanger en entertainer. De gitaar wordt soms aangelegd als een geweer en hij heeft een hele goeie kop.
Het is niet voor niets dat hij als acteur in een film speelde. Ik zie hem zo in de rol van meedogenloze boef; een bad guy met een onweerstaanbare grijns. Dayton wordt vergezeld door Chris Rhoades op contrabas en elektrische bas en drummer Kevin Charney, een prima stel muzikanten en onderdeel van Dayton’s muziekmachine.
May Have to Do It (Don’t Have to Like It) vraagt om interactie met het publiek. Dat doet graag mee aan het vraag- en antwoordspel. Ja, zelfs die twee Duitsers, die er behoorlijk van langs krijgen. Nederland en Spanje zijn Dayton’s favoriete landen binnen Europa en Groningen is toch verreweg de mooiste stad. Het Duitse publiek wordt bestempeld als saai. Ze staan voortdurend met de handen over elkaar en met kritische blik te luisteren, aldus Dayton. Maar goed Groningen (Amsterdam, maar dan zonder de heisa) kan dus niet meer stuk. Met dank aan de coffeeshop!
Songs worden gemakkelijk aan elkaar gepraat. Het prachtige, Mrs. Victoria (A Beautiful Thing) is, het verhaal over de oude zwarte dame die de opvoeding van Dayton op zich heeft genomen, hem Cajunfood leerde maken en hem naar Blues liet luisteren. De veelbesproken president krijgt een sneer in de protestsong ‘Charlottesville’, de stad waar in 2017 de grote demonstratie van extreemrechtse groeperingen plaatsvond. ‘Shake Your Hips’ en ‘Whole Lotta Rosie’ worden aan elkaar gesmeed en wie als eerste een glas Jameson kan regelen, krijgt een t-shirt. In de toegift ‘Take Out The Trash’ rocken we nog een allerlaatste keer. Dayton zit inmiddels weer in America, waar een tourtje met Willy Nelson op het programma staat.
