The Tightropes speelden zaterdag 23 Februari jl. in de Q-Factory. Tekst Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik hier om het gehele foto-album te kunnen bekijken.
The Tightropes zult u zich afvragen, toch werd deze band al door voormalig TBA?-manager tijdens het Ramlin’ Roots van 2014 opgemerkt. Daar zag Arjan Vermeer de Groningers al op het Ramblin’ Stage spelen en was onder de indruk van hun energieke mix van rock, jazz, blues en funk. Hij noemde hen zelfs de revelatie van het festival voor diegene die de bluesrock een warm hart toedragen.
Inmiddels vinden de mannen hun heimat in het Amsterdamse dus geen wonder dat zij in de Q-Factory acte de présence mogen maken. Toegegeven het is een latertje zo op deze zaterdagavond want The Tightropes staan nà het optreden van The Fortunate Sons in de kleine zaal maar het optreden wordt goed bezocht. De fans van The Fortunate Sons zijn nieuwsgierig en blijven hangen, de bezoekers van de andere optredens in de Q-Factory komen op het geluid af een kijkje nemen en dan is er het publiek – zoals wij – die speciaal naar Amsterdam zijn afgereisd om naar het werk van hun eerder deze maand in Groningen gelanceerde album On Fire! te komen luisteren maar vooral kijken.
The Tightropes bestaan uit frontman/vocalist/gitarist Marco Boers, Dennis Hemstra op bass en Alan Luring zien we op drumms. The Tightropes heeft een motto dat luidt “I jam, therefore I am” en wij hopen van harte dat zij vanavond ook dat gevoel op het aanwezige publiek kunnen overbrengen.
Na een kleine vertraging omdat voorgaande act als gevolg van het succesvolle optreden pas na drie toegiften het podium mag verlaten is het om 22:30 uur showtime!
Al snel blijkt dat gedurende het optreden de back-drop wordt gebruikt om phychedelische beelden op te projecteren. Meteen bedenk ik dat heren goed hebben gekeken naar DeWolff, hun oog voor detail en showmanship komt sterk over!
De band gaat krachtig van start met ‘Getting Old’ van het nieuwste album On Fire!. De solo-gitaar van Marco Boers is nu al opmerkelijk virtuoos te noemen, ook al zijn de vingers nog niet helemaal los. Vocaal blijft het zaalgeluid nog wat achter op het instrumentale maar we vertrouwen op het gehoor van de geluidsvrouw dit euvel snel te corrigeren. Alsof deze opener nog niet vigoureus genoeg was, is de up-tempo opvolger ‘Make It Count’ nog indrukwekkender met de diverse tempowisselingen die het nummer herbergt. Ook blijkt het nummer een werkelijk een magistraal gitaarintermezzo in zich te hebben waarvan ik in m’n notitieboekje ‘Nu-Blues’ noteer.
Opnieuw een heavy impact song is ‘DM T-shirts’ van een eerder album uit 2013 3D-music genaamd. Zo zou je de sound van The Tightropes inderdaad kunnen omschrijven, een driedimensionale ervaring van hun blues, rock en funk. Soms ben ik bij dit alles even de weg kwijt maar één ding is zeker, ik ben wél zeer verrast door het niveau van de muzikanten!
Alweer zo’n oog voor detail en vastberadenheid een parate sound te willen neerzetten is de reverb op de microfoon van Marco Boers in ‘Supersonicfocus’ dat alweer uit 2015 dateert, een nummer dat heel erg door DeWolff geinspireerd lijkt. Maar welk nummer dit trio ook speelt, het is muzikaal allemaal van zeer hoog niveau. Helaas heb ik geen informatie te delen of de heren conservatorium hebben genoten maar het zou me niet verbazen met de uitstapjes naar de jazz die hun muziek laat horen. Een verwenning voor het oor!
Persoonlijk word ik verwend met het ‘slap & pull’ bass intro van Dennis Hemstra van ‘Babies’.”Lawd have mercy” lees ik later in m’n boekje, deze gast is een baas! Klinklare funk wat de klokslaat en ook hier weten Marco Boers op gitaar én Alan Luring op de drumms samen met bassist Dennis weer een bijzonder muziekstuk neer te zetten.
Ook ‘Slow Blues’ van het nieuwe album staat op de setlist, u raadt het al het is een slowblues waarin ik een vroege Buddy Guy – of zo u wilt Jimi Hendrix die zelf door Guy werd beïnvloed – terughoor. Ook dit stuk wordt weer met verve gebracht. The Tightropes bewandelen het strakke koord der diverse muziekstijlen en weten hier een bijzondere blend van te maken.
Wederom maken de mannen een uitstapje naar de funk met ‘Nightlife’ een nummer van hun 2013 album 3D music, het wordt zó opzwepend gebracht dat het niet alleen bij mij de heupen losmaakt maar het ontlokt ook de bassist tot een dansje. Ook hier weer veel reverb op de microfoon van Boers, toch mag het stemgeluid wat mij betreft iets ruiger. Soms verliest het vocale gedeelte het van de beat en het eigen gitaargeluid.
Zoals gezegd is Jimi Hendrix al even om de hoek komen kijken en dus lijkt een vertolking van ‘Foxy Lady’ op zijn plaats, altijd lekker voor die toeschouwers die moeite hebben als een band moeilijk in een hokje valt te plaatsen. Een zeer goede vertolking kan ik u melden, de vingervlugheid op de gitaar en de back-bone van de ritme-sectie completeren elkaar op bijzondere wijze.
‘18th Birthday’ is een song dat doorspekt is van het gebruik van de tremelo en wah-wah pedaal. In de uitsmijter van deze show, ‘Goodnight Sleep’, maakt Marco Boers de gitaarfreaks in de zaal gek met het effect met de versterker.
TBA? is getuige geweest van een zeer opmerkelijke show vol huilende gitaarsolo’s die werden omarmd met geraffineerde beats van de ritme-sectie. The Tightropes is een band die met hun shows en de release van hun album On Fire! bij de geoefende luisteraar zeker in de smaak zal vallen en zij zullen de Low Lands binnenkort massaal aan het koorddansen krijgen!
Setlist:
- Getting Old
- Make It Count
- DM T-shirts
- Supersonicfocus
- Babies
- Slow Blues
- Nightlife
- Foxy Lady
- Black Coffee Blues
- Tame Impala (Burnout 2016)
- 18th Birthday
- Goodnight Sleep
Ook u kunt The Tighropes gaan zien binnenkort want zij staan als support-act van Laurence Jones aangekondigd tijdens onderstaande optredens.
De fotograaf en reporter van The Blues Alone? bedanken de promoter/booker en de p.r. van de Q-factory voor haar gastvrijheid en hopen bij nog meer mooie acts die op de 2019 programmering (klik hier) staan in de kleine én grote zaal van het complex aanwezig te kunnen zijn.
