De Gumbo Kings speelden op 18 november 2018 in The Shack in Oude Meer. Een verslag van Ton Kok met foto’s van Marga Moester (waarvoor hartelijke dank). Check hier haar FB-foto pagina.
Woensdagavond 21 november 2018 presenteerden de Gumbo Kings in de Amsterdamse Sugar Factory hun eerste EP. De verwachtingen waren hooggespannen. Diverse belangrijke bookers hadden hun komst aangekondigd voor de presentatie en blijkbaar vonden zij de muziek ook een veelbelovende mix van New Orleans, R&B, funk, swamp, jazz en blues.
Het publiek was voor de generale repetitie nog niet massaal naar The Shack gekomen, maar het aanwezige gezelschap kreeg een heerlijke Gumbo voorgeschoteld, gebracht met ongekend enthousiasme door dit stel top muzikanten.
De band bestaat nog niet zo lang en bestaat uit zanger/harmonicaspeler ‘Sugar’ Boy Vielvoye, die overigens met zijn Sinners ook nog volop actief blijf in de iets meer blues gerichte scene. Gitarist is Marc Jansen, die ook in enkele nummers op uitstekende wijze de leadzang voor zijn rekening neemt.
Verder horen we zien we Thomas Hanenberg op toetsen Jonne Venmans op bas en achtergrond zang en drummer Yordi Petit. Laatstgenoemde maakt pas sinds een maand deel uit van de band, maar weet als snel te imponeren met prima drumwerk en heeft ook de second-line New Orleans beat prima in de vingers.
Muzikaal is het op enkele bluesy nummers na niet echt te vergelijken met Sugar Boy & the Sinners, maar ze brengen hun muziek wel met eenzelfde power. In de eerste set horen we veel eigen werk, aangevuld met wat klassiekers van Dr. John en Professor Longhair. De tweede set is opgebouwd rond de nummers van de EP en is een soort generale repetitie voor de EP presentatie. De EP wordt overigens alleen uitgebracht op vinyl en is verder te beluisten via ondermeer Spotify.
Men trapt af met het instrumentale Gumbo Theme om de set vervolgens te vervolmaken met een mooite mix van eigen werk, aangevuld met covers als ‘Right Place, Wrong Time’, ‘Tipitina’ en ‘You Were Wrong’ (Z.Z. Hill). Laatstgenoemde nummer kwam met Boy Vielvoye in de hoofdrol nog het dichts in de buurt van de Sugar Boy sound, maar verder lieten ze horen ‘eigen smoel’ te hebben.
Wist in het begin naast het duo Jansen en Vielvoye de drummer het meest de imponeren, daarna nam de toetsenist dat over, maar uiteindelijk bleef de bassist het meest in mijn hoofd zitten. Hij stond geen moment stil en haalde heerlijke groovende partijen uit zijn bas. Zelfs in de meest simpele shuffle wist hij een bijzondere partij te spelen, zonder in een hinderlijke notenbrij te verzanden.
De tweede set ging op dezelfde voet verder en was even prachtig als de eerste. De ballad ‘Something On My Mind’ zorgde voor een heerlijk kippenvel moment en bij ‘Gumbo Sound’ was stilstaan eigenlijk geen optie. Als toegift kregen we een lange versie voorgeschoteld van het aloude ‘Ride With Me’, waarin alle muzikanten nog uitgebreid de gelegenheid kregen om te soleren en Boy en Marc zich regelmatig voor het podium op dansvloer bevonden.
Al met al was het voor mij een prima kennismaking met dit gezelschap, waar ik nu eigenlijk al weinig op aan te merken heb en dat alleen nog maar kan groeien en zeker een plaats verdient binnen het bluescircuit én daarbuiten.
