Shawn Holt & The Teardrops speelden op 28 Januari 2018 in De Gouden Leeuw, Dongen. Een verslag van Ton Kok met foto’s van Paul Scholman.
Afgelopen week was Chicago bluesman Shawn Holt weer voor een handjevol optredens naar Europa komen overvliegen. Op zondag 28 januari stond de zoon van blueslegende Morris Holt, beter bekend als Magic Slim, met The Teardrops in De Gouden Leeuw in het Brabantse Dongen en een flink aantal bluesliefhebbers had de weg weten te vinden naar deze gezellige joint.
Stipt half vijf stapte de band het podium op. Shawn Holt (zang/gitaar) was in het selecte gezelschap van zanger/gitarist Jimmy ‘Prime Time’ Smith, drummer Allen ‘the Captain’ Kirk en de in Europa residerende bassist Kris Jefferson. Het optreden begon met enige verwarring. Niet Peter Nooten, maar Kars van Nus was de man, die de band aankondigde, waarna Shawn even rondkeek en vroeg “Where’s Peter?”.
Na het aftellen werd voortvarend van start gegaan met ‘Strange Things Happen’ en de energie en het spelplezier spatte er gelijk vanaf. Vervolgens wierpen de heren zich op de Hound Dog Taylor klassiekers ‘Gimme Back My Wig’ en ‘It’s Alright’.
Daarna was het de beurt aan Jimmy ‘Prime Time’ Smith om voor enkele nummers de vocalen voor zijn rekening te nemen en hij door in het repertoire van B.B. King en Muddy Waters met resp. ‘Woke Up This Morning’ en ‘You Can’t Loose What You Ain’t Never Had’.
Beide zangers/gitaristen deden niet veel voor elkaar onder. De solo’s werden keurig verdeeld. De nummers werden lekker lang uitgesponnen en met B.B.’s ‘Buzz Me’ kwam na een uur een einde aan een eerste set, die echt voorbij gevlogen was.
Shawn maakte tijdens dit nummer een lange wandeling door het publiek en verdween vervolgens in de kleedkamer en gaf daarmee het teken aan de Teardrops om de eerste set af te sluiten.
Met een kleine verspreking begon de tweede set. Aangekondigd als een Hound Dog Taylor nummer trapte men af met Little Junior Parker’s ‘Mother-In-Law Blues’. Al bij het tweede nummer een leuke verrassing. Drummer Allen Kirk hing de gitaar om zijn nek, terwijl Shawn achter het drumstel plaats nam. Allen bracht op zeer verdienstelijke wijze zijn eigen ‘Keep You Satisfied’ en wist daarmee een warm applaus te ontlokken.
Inmiddels was het publiek achter in de zaal toch wat luidruchtiger geworden, hetgeen zowel bij het publiek voor in de zaal, maar ook bij de muzikanten op het podium de nodige irritatie veroorzaakte. Jammer, toch een klein smetje op deze heerlijke Chicago blues middag. Voor de muzikanten ook aanleiding om over te schakelen op het ‘touristenmenu’ met nummers als ‘Don’t You Lie To Me’, ‘Crosscut Saw’, ‘I’ve Got My Mojo Working’, ‘Mannish Boy’, ‘Talk To Me, Baby’ en tenslotte een lange, uitgesponnen versie van ‘Wang Dang Doodle’, waarin alle muzikanten nog eens uitgebreid mochten soleren.
De bassolo van Kris Jefferson ontlokte aan Shawn de opmerking: “Give me what he’s been drinking”. Veel onderling respect van de muzikanten onderling dus.
Uiteraard kwam de band niet weg zonder een toegift en met ‘Walking The Dog’ en Jimmy Reed’s ‘Bright Lights, Big City’ kwam een einde een een bijna tweeënhalf uur durende show. Goed, Shawn speelde geen enkel nummer van zijn debuut cd ‘Daddy Told Me’ en trakteerde ons hoofdzakelijk op overbekende klassiekers, terwijl hij toch best wat prima originals in de vingers heeft. Maar het is hem vergeven. Hij wist met zijn Teardrops een aardig feestje te bouwen in De Gouden Leeuw.
