De try-out van Johan Derksen Keeps The Blues Alive vond op 24 september j.l. plaats in de zaal van Hofsteenge te Grolloo. Een verslag van Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik hier om het gehele album te kunnen bekijken.
Wat eigenlijk als een week-endje Drenthe in de agenda stond, geschiedenis en vol muziek, is helaas door het afgelasten van het optreden van de Sunset Travellers in De Amer gewijzigd in een autoritje op en neer naar Grolloo. Gelukkig is het een prachtige zondag en dus besluiten we vroeg te vertrekken om toch onze geschiedenis afspraak na te komen. Na een Drentse brunch gaat het richting Herinneringskamp Westerbork om na een viertal uren het gaspedaal in te trappen om op tijd in Grolloo te geraken.
De zaal van café Hofsteenge is de host voor de Sunday Blues die maandelijks geprogrammeerd staan. Deze keer geen concert van een solist of band maar de try-out voor het nieuwe theaterprogramma van Johan Derksen.
U leest het goed; Johan Derksen moet zijn theater-tour met de Pioniers van de Nederpop nog afsluiten (28 December a.s. in Ahoy!!) maar zijn volgende project staat alweer op de rol. De eerste zes maanden werden door de theaters in Nederland al gretig vol geboekt.
Dit keer komt Johan Derksen met een keur aan bluesmuzikanten langs bij de “blues-politie” zoals hij de bluesliefhebbers noemt. U zou deze nieuwe theatertour kunnen zien als een verlengde van Derksen’s zeer succesvolle radio-programma ‘Muziek Voor Volwassenen’ waar de intro’s bij de te draaien plaat altijd leuke anekdotes en feitjes bevatten. Ook tijdens Johan Derksen Keeps The Blues Alive zal de tv-bekendheid e.e.a. aan elkaar praten.
Nadat wij eerst overheerlijk hebben gedineerd, gaat het rond half acht richting zaal, een heuse menigte wachtenden willen ook naar binnen, de try-out is uitverkocht! De oppervlakte van de zaal is een verrassing, groot, goed ingericht met een grote bar, men kan voor het podium positie innemen maar men kan ook verkiezen om aan een tafeltje te gaan zitten.
De eerste act die door onze gastheer aangekondigd wordt is de band die de hele tour de diverse solisten zal begeleiden, The Clarks, maar begeleiders zijn de mannen, Micha Hasfeld, Jan Becking, Peter van Schie, Ron Knoester niet alleen want de vier gitaristen wisselen met gemak de vocals maar ook het bespelen van de bass af, de drummer heet Peter van Rhijn.
Er wordt afgetrapt met Bobby Parker’s ‘Steal Your Heart Away’ een nummer wat de bluespolitie misschien beter kent van Joe Bonamassa en hier in Grolloo groots gebracht wordt door Jan Becking. De man met de mooie hoed bespeelt harmonieus zijn ‘six strings’ maar zingt ook heel bekwaam. Samen met Roel Spanjers op de Leslie maakt Jan Becking dit een sensationele opener.
Als Derksen voor de tweede maal het podium betreedt om Alquin’s Michel van Dijk aan het publiek voor te stellen weigert de microfoon. Natuurlijk laat Derksen dit moment niet zonder kwinkslag voorbij gaan “sta je in je eigen dorp voor lul omdat de schuif niet openstaat”.
Omdat ik geen Alquin aanhanger was word ik door de DBF-afgevaardigde bijgepraat over Michel van Dijk. Hij schijnt een spetter geweest te zijn, nu spettert hij met zijn performance van een Rolling Stones-medley met o.a. ‘Red Rooster’.
Natuurlijk gaan we in dit verslag niet alle songs verklappen die we gehoord hebben want anders zullen de toekomstige bezoekers van de theatervoorstelling geen verrassing meer ten deel vallen. Eerlijk gezegd mag naar mijn smaak deze performance wat krachtiger maar daar is deze try-out nu eenmaal voor, de puntjes op de i of toch een ander nummer kiezen?
De veel te jong overleden bluesharpist John Lagrand (Livin’ Blues) wordt geëerd door een man die deze zomer met The Red Devils in Europa tourde, sommige optredens als voorprogramma van niemand minder dan ZZ Top.
De trouwe lezer weet natuurlijk dat meneer Derksen het hier heeft over Pieter “Big Pete” van der Pluijm (o.a. Big Pete Blues Band) die o.a. een nummer van de band van Van Morrison, Them, ten gehore brengt. Het publiek toont zich prettig verrast door de harmonicale en vocale kwaliteiten van deze boomlange, charismatische harmonicaspeler en het 350-man tellende publiek bedankt Big Pete met forse uitingen van waardering.
Ook al zit Roel Spanjers bijna tegen de wand van het podium geplakt, zijn soepele spel heeft hier in het geheel niets onder te lijden. Het ‘ebony & ivory’ wordt soms gestreeld maar ook soms bijna hardhandig betast. ‘Stormy Monday’ is veruit mijn favoriet van de performance van Big Pete. Pieter van der Pluijm blaast een hele lekkere blues en ook vocaal komt hij vandaag lekker uit de verf.
Nóg een band die de blues in de jaren zestig onder de aandacht van het Europese publiek bracht is natuurlijk The Animals van Eric Burdon. The Clarks brengen samen met Michel van Dijk een selectie van de vele bekend geworden songs zoals ‘Bring It On Home To Me’.
Natuurlijk als een band vier gitaristen huist kan een vertolking van ‘House Of The Rising Sun’ niet ontbreken, je moet maar durven maar toegegeven het staat……nog niet als een huis maar in de theaters zal niets meer aan het toeval overgelaten worden.
Was ik al tijdens het bijwonen van Pioniers van de Nederpop in de North Sea Jazz club onder de indruk van het collectief The Clarks ook nu steek ik mijn waardering niet onder stoelen of banken. Weer word ik verrast door de kwaliteit waar deze mannen stuk voor stuk voor staan.
Peter van Schie is de man die ons via zijn virtuose gitaarspel Fleetwood Mac’s Peter Green laat herinneren, er volgt een selectie uit het repertoire de Spencer Davis Group waarbij het publiek een mooie bijdrage levert als ‘Gimme Some Lovin’ gebracht wordt.
Als een duiveltje uit een doosje staat daar ineens weer Johan Derksen die zijn protegé, Neerlands nieuwste blues-diva AJ Plug in Grolloo voorstelt. De lezers van TBA? weten het natuurlijk al een tijdje….Katwijkse AJ Plug is de hype van bluesland. Ook AJ Plug gaat mee op theatertour, dus heel niet-bluesfestivalbezoekend Nederland zal haar maar zeker haar stem leren kennen.
Ook vanavond in Grolloo is AJ Plug in vorm, haar vocale passie en de begeleiding van Roel Spanjers op de toetsen is een ‘match made in heaven’. De ‘lady in black’ zingt o.a. een héél overtuigende vertolking van ‘It’s A Man’s World’.
Nota bene een song van ‘the Godfather of Soul’ maar soul en blues liggen bijna naadloos naast elkaar. Ja hoor, ik had het bij het rechte eind in 2013, ook hier in Grolloo toont AJ Plug zich een ware blues(soul?)-diva!
Nog net voor de pauze krijgt Ron Knoester zijn moment als hij temidden van àlle solisten en bandleden tijdens ‘Ball & Chain’ een werkelijk kippenvel gevende, huilende, snerpende solo op de gitaar weggeeft.
De pauze duurt iets langer dan gepland door een technisch probleem aan de mengtafel, maar als het dan weer los kan zingt dezelfde Knoester met volle overgave Gary Moore’s ‘Still Got The Blues’. Nu ben ik niet écht van Moore maar Knoester zet een hele goede cover neer, zijn gitaarspel gaat door merg en been. Michel van Dijk doet zijn herintrede als het Britse Nashville Teens wordt gememoreerd met een cover van hun enige echte grote hit ‘Tobacco Road’. Het wordt steeds voller op het kleine podium, gelukkig zullen toetsenist Roel Spanjers en drummer Peter van Rhijn in het theater een ruimere plaats gegund zijn waar zij beiden nóg meer kunnen excelleren op hun beider instrumenten.
Alweer een medley volgt, deze keer een ode aan de Pretty Things. In deze ode ziet stichter van The Clarks, Micha Hasfeld, het spotlight op zich gericht. Ook hij kwijt zich vakkundig van zijn taak, waarbij zijn stemgeluid toch wel heel fijn is om naar te luisteren en de slide-partij van Knoester er een is om de vingers bij af te likken.
Big Pete komt de toeschouwers weer versteld doen staan met zijn scheurende bluesharp tonen als hij een van de nummers van Them vertolkt, de tweede keer vanavond dat Them in de spotlight mag staan. Niet zo verwonderlijk als u bedenkt dat tot op de dag van vandaag Van Morrison hoog op het lijstje van uit te nodigen artiesten van Johan Derksen staat. Nog meer verrassingen staan er ons te wachten, AJ Plug die slechts met Roel Spanjers als begeleider een bluezy uitvoering van ‘Close To You’ (The Carpenters) brengt, haar afstand tot haar microfoon is ronduit ontzagwekkend.
Wàt een geweldige, charismatische en indrukwekkende combinatie zijn deze twee solisten. AJ Plug heeft deze song écht haar eigen nummer gemaakt; de meezingers zitten (gelukkig) keer op keer mis doordat het een ander jasje kreeg aangemeten. Mààrrrr, ondanks dat haar uitvoering mij omverblaast is er toch wel een nummer te vinden van Janis Joplin of als we consequent blijven bij de Britten…..Petula Clark, Cilla Black, Dana Gillespie, Lulu? Ok, Karen Carpenter heeft haar eigen ‘blues’ gekend maar de braafheid droop van dit duo.
Natuurlijk kan de blues niet in leven gehouden worden zonder de plaatselijke bluesman, Neerlands eerste échte bluesheld, Harry Muskee, frontman van Cuby + Blizzards te eren. Hiervoor is natuurlijk Harry Muskee’s trouwe gitarist Erwin Java uitgenodigd om zich aan te sluiten bij het JDKTBA-collectief.
Erwin Java, inmiddels alweer een aantal jaren zeer succesvol met King Of The World, vertegenwoordigd Cuby met het alom bekende ‘Appleknockers Flophouse’ waarbij Jan Becking niet alleen de snaren geselt maar ook nog eens de tekst de zaal in katapulteert. Natuurlijk komen er nog meer Cuby hits voorbij maar TBA? wilt graag dat u zich laat verrassen als u heeft plaats genomen in het pluche van een van de fantastisch theaters die Nederland rijk is.
Tja, dan hebben we dus nog één solist te goed……de frontman van The Shoes, Theo van Es of Theo Vaness zo u wilt want de man heeft ook een tijdje in de States zijn stem laten horen. Die Amerikaanse invloeden zijn nog steeds waar te nemen als de nog immer trendy uitgedoste en zeer fit uitziende 71 jarige van Es de blues van Muddy Waters aanhaalt.
‘Five Long Years’ bijvoorbeeld waarin Knoester de bass plukt en Java de meest gevoelige solo van de avond weggeeft. Theo van Es, volgens Derksen in het verkeerde land geboren, brengt niet alleen een lofzang aan de blueshelden van weleer maar blaast mij én mede muzikanten omver met zijn werkelijk zeer goede vertolking van JJ Grey’s ‘The Sun Is Shining Down’. De tekst – glory, glory hallelujah..the sun is shining, shining down..glory, glory hallelujah..I’m alive and I’m feeling Lord, feeling, feeling, feeling fine – kàn werkelijk niet toepasselijker op deze krasse knar van de Nederblues.
Van Es leeft zéker op als hij achter een microfoon plaats neemt, zijn rauwe stem is nog steeds zeer vol en warm. Southern blues fenomeen JJ Grey kan trots zijn op deze vertolking.
Als afsluiter zetten The Clarks het feest der herkenning in, lekkere originele ouderwetse rock ‘n roll laten de laatsten ook de dansvloer opzoeken. Tjokvol is de zaal in Grolloo, tjokvol was ook het podium.
‘Shake, Rattle & Roll’ roepen we in Grolloo allemaal in koor en hopelijk bent u daar vanaf januari 2018 ook deelgenoot van als de theatertour ‘Johan Derksen Keeps The Blues Alive’ in de eerste zalen te zien zal zijn. Bovendien kan u dan niet alleen van bovengenoemde muzikanten genieten maar zal ook de Amerikaanse Kat Riggins zich bij het ensemble voegen. Het wordt een mooie, hartverwarmende winter met JDKTBA! Voor meer info. over het speelschema vanaf januari 2018 kunt u hier klikken.
The Blues Alone? bedankt Hofsteenge voor de (h)erkenning en hun gastvrijheid.
De volgende Sunday Blues zal plaatsvinden op 15 oktober dan komt Dana Fuchs kennismaken met ‘Home Of The Blues’ Grolloo. Laurence Jones staat voor 3 december in Grolloo geprogrammeerd en HIBF gaste Ana Popovic komt volgend jaar 18 maart terug naar Grolloo. Voor mee info klik hier.
