Little Steve & the Big Beat speelden op 13 november 2016 in The Shack in Oude Meer. Een verslag van Ton Kok met foto’s van Paul Scholman.
Little Steve & the Big Beat bestaan al weer bijna vijf jaar, maar pas nu wordt de eerste volwaardige cd afgeleverd. In 2013 verscheen de debuut EP met vijf nummers en die klonk veelbelovend. Als live band heeft de groep in de loop der jaren een prima reputatie weten op te bouwen en gelukkig is daar nu het debuut album ‘Another Man’.
De band bestaat uit Steven ‘Little Steve’ van der Nat (gitaar/zang), Bert ‘Bird’ Stevens (bas), Jody van Ooijen (drums) en de saxofonisten Martijn ‘Tinez’ van Toor en Evert Hoedt. Voor de presentatie van de cd had men geen betere plek kunnen uitkiezen. The Shack is niet de best bereikbare locatie, maar de echte liefhebbers weten de weg naar deze joint al lang moeiteloos te vinden.
De zaak is goed gevuld als de band het podium betreedt en in de eerste set worden alle elf nummers van de cd ten gehore gebracht. De band trapt af met ‘Dangerous Kind’, een nummer dat al langer op de setlist staat en inmiddels helemaal volgroeid is. Warmdraaien blijkt niet nodig, vanaf het eerste nummer is het geluid dik in orde en staan de muzikanten op scherp. De heren werken zich op prima wijze door de eerste set heen.
De meeste nummers zijn van de hand van Steven zelf, maar ook het door Martijn van Toor geschreven instrumentale ‘Yes You Can’ is een heerlijk werkje, waarin de beide saxofonisten zich helemaal uit kunnen leven. De nummers klinken strak, het swingt en de drie solisten zorgen ervoor dat je als luisteraar je geen seconde verveelt. De set vliegt voorbij en bij het slotnummer, Ike Turner’s ‘Just One More Time’, de enige cover, staat het voltallige publiek mee te brullen met het refrein.
Vanaf de bar wordt de band onder andere gadegeslagen door bassist Jules van Brakel. De man blijkt hier niet alleen voor zijn plezier te zijn, maar is stand-by voor het geval dat ‘Bird’ Stevens weggeroepen wordt in verband met de op handen zijnde bevalling van zijn vrouw.
“De moeilijke nummers eerst”, roept Jules. Hij zal later nog wel even meespelen met de band, maar uiteindelijk haalt ‘Bird’ toch de eindstreep. Overigens niet zonder regelmatig op zijn smartphone te checken hoe het er thuis aan toe gaat.
In de pauze kan het behoorlijk opgezweepte publiek even tot rust komen. Voor de band zit dit er niet echt in. De cd’s moeten verkocht en gesigneerd worden, dus erg veel tijd om te relaxen is er niet. Maar daar zullen de mannen ongetwijfeld niet over klagen.
De tweede set wordt gebracht onder de noemer ‘after party’. Vier van de vijf nummers van de debuut EP worden gespeeld, alsmede een aantal covers. Helaas ontbreekt nou net mijn favoriet ‘Hard Times’, maar dat mag de pret niet drukken. Wel op de setlist staat de Otis Rush-klassieker ‘Double Trouble’. Hoewel Steven het zelf niet verwachtte de tent stil te kunnen krijgen, lukt dat toch uitstekend. De lange gitaarsolo begint heftig, maar op een gegeven moment speelt Steven vrijwel onversterkt voor een ademloos luisterend publiek, om de solo vervolgens weer op te bouwen naar mooie climax. Het nummer is in de loop der tijd vaak gecoverd, maar de uitvoering van Little Steve & the Big Beat hoort zeker in de hogere regionen thuis.
In het volgende nummer geeft ‘Bird’ halverwege het nummer de bas over een Jules van Brakel. Bij het volgende nummer komt ook Richard van Bergen een fraai staaltje fretboard-kunsten ten toon spreiden.
Maar het feest is daarmee nog niet voorbij. Voor een verrassing zorgt Gilberto Arredondo. Oorspronkelijk afkomstig uit San Francisco, maar bevriend geraakt met Steven, toen beiden op Malta woonden. Deze bij het publiek onbekende Amerikaan blijkt een zeer getalenteerd harmonicaspeler te zijn, die nog even de vlam in de pand doet slaan.
Na zijn bijdrage is het de beurt aan Thomas Toussaint om op harmonica en als zanger een nummer mee te spelen en ook hier weer vuurwerk. Dan is het tocht echt tijd om een einde aan het feest te maken.’I Like It Like That’ wordt het slotnummer en aangevuld met de achtergrondzangeressen Sandra en Marije en een uit volle borst meezingend publiek krijgt deze CD-presentatie een waardig slot.
Een topband, uitstekende locatie met gastvrije uitbaters en een fantastisch publiek. Wat kan een mens zich nog meer wensen op een druilerige zondag. Of de vrouw van ‘Bird’ inmiddels bevallen is weet ik niet, maar de band heeft met ‘Another Man’ in elk geval een mooie nakomeling afgeleverd.
