Het Maasboulevardfeest vond plaats op 3, 4 en 5 juli 2015. Hieronder het verslag van vrijdag 3 juli. Tekst door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois.
Vandaag is het team van uw on-line muziekmagazine te gast op een festival in Schiedam. Al 27 jaar wordt aan de Schiedamse Maasboulevard het Maasboulevardfeest georganiseerd. Het MB-feest is een evenement voor de hele familie. Er zijn attracties voor de kinderen zoals een kermis en voor de volwassenen is er een festival georganiseerd met een keur aan artiesten uit diverse genre’s van de muziek. Naar verluidt zijn de programmeurs van de muzikale invulling van het MB-feest van zins het festival naar een hoger plan te tillen door steeds meer internationale artiesten te boeken. De tent is Vrijdagavond 3 Juli vanaf 20:00 uur tot middernacht hét walhalla voor de Rock ‘n Roll en Rockabilly liefhebbers, velen bezoekers hebben de hitte getrotseerd en hebben zich in hun karakteristieke fifties kledij gestoken. De reporter en fotograaf zijn ook present, in hun normale kloffie, om van de eerste band die in de tent het podium beklimt te gaan genieten.
The Bugalettes staan te trappelen om de tent te laten rock en rollen met de zangeressen, Lil’ Esther van der Meer, Deanne Dap onder de kenners ook wel bekend als LaVerne die ook wel met C.C. Jerome optreedt en Sammy Verhoeve. De dames, gehuld in zeer charmante out-fits, worden bijgestaan door Ronald Tilgenkamp op de up-right bass (Dry Riverbed Trio, Smokin’ 45’s), Martin van der Moer op gitaar en Ben van Anrooy (o.a. 44 Shakedown en The Hot Rhythm Ramblers) op de drums. Deze band brengt je zo weer terug naar de jeugd van je moeder of als je een jonge lezer bent naar die van je grootmoeder; het ziet er allemaal prachtig uit. The Bugallettes brengen dus rock ‘n roll en dan met name covers van de Miller Sisters en de Davis Sisters, geen stoute dames maar wel heerlijk harmonieus! De set wordt geopend met ‘Seventeen’, ‘Lovey Dovey’, ‘I Wanna Rock’ wat ondanks de hitte compleet met dansje van de dames gebracht wordt. ‘Rag Mop’ is een nummer waar vooral de up-lifting gitaarklanken van Martin‘s Guild goed in uitkomen, de toeschouwers beantwoorden zijn gitaarspel met het trotseren van de hitte en zetten een dansje in. De band toont goed op elkaar in gespeeld en de dames zijn goed gevooisd. Goed gevooisd blijkt ook Deanne Dap als zij solo ‘Now Stop’ ten gehore brengt, wow wàt een stem zeg! Ook al is de Lindy-Hop niet mijn dansje, de fotograaf en ik hebben toch genoten van deze Bugalettes en begrijpen waarom zij de andere dag alweer naar Frankrijk moeten afreizen om daar ook weer een show te geven. Dat de rock ‘n roll/rockabilly een revival beleeft is duidelijk! The Bugalettes een heerlijke band die we nog vaker op festivals zullen gaan tegenkomen, niet noodzakelijkerwijs op Rhythm Riots.
Op het affiche van het MB-feest staat de band die óók om acht uur is begonnen met spelen, maar dan op het grote podium, te boek als Richard Beukelaar en zijn band maar eigenlijk heten ze The Late Night Evening Prostitutes, bij sommige lezers zullen na het lezen van deze naam de mondhoeken krullen, inderdaad naar een nummer van T. Waits. Ooit zag ik Richard Beukelaar in het tv-programma ‘De Beste Singer Songwriter‘ en zat meteen op het puntje van m’n fauteuil! Wàt een mooie stem, heerlijk soulvol, goed gitaarspel en nog mooie nummers kunnen schrijven ook; die komt vast heel ver in deze talentenjacht……dacht ik maar hij bleek toch niet waar men in Hilversum op uit is. Geen man overboord want Richard Beukelaar, vroeger speelde hij bass bij The Madd wat later De Kik werd treedt al behoorlijk vaak in het land op. Richard wordt bijgestaan door Auke Haaksma op bass (mét plectrum), Satin (mooie naam) Karpoe op drums (o.a. Anouk, Janne Schra), Ingmar Spaaij op gitaar (heeft ook een eigen band de Alexander McKenzie & The Underpaid) en Serge Dusault op keys. Dat Richard veel ervaring op muziekgebied heeft is meteen te merken. De set heeft een drive, sommige nummers zijn ‘in your face’ dat kan ik slechts waarderen, maar de set is gelijkertijd gevoelig en soulvol. Gaandeweg de set bekruipt mij het gevoel dat Richard Beukelaar té ‘independent’ voor DBSS geweest moet zijn, deze man hoef je niet te vertellen hoe je een show opbouwt en al helemaal niet hoe je moet zingen…..allemachtig wàt een soul-stem heeft deze man! Dat The Late Night Evening Prostitutes niet bang zijn voor een uitdaging blijkt als de band hier op het MB-feest ook een ballad niet schuwt te brengen. Gitarist Ingmar Spaaij is een beste al mag hij nog wel een beetje aan podium presentatie werken, hij staat mij nog te vaak naar de grond of naar de gitaar te kijken i.p.v. de interactie met frontman en andere bandleden te zoeken of misschien wel met publiek aan te gaan. Jammer dat het aanwezige publiek zich moet verdelen tussen tent en grote podium want deze band verdient meer toeschouwers!
Inmiddels is het alweer 2 jaar geleden dat het nieuwe project van Walter Broes, WB & The Mercenaries het daglicht zag. Walter Broes was 15 jaar lang de frontman/gitarist/zanger van de Seatsniffers. De huurlingen, The Mercenaries, zijn Bas Vanstaen op bass, ook bekend van The Baboons en Lieven Declercq ex. The Internationals op drums. Inmiddels is het toeschouwersaantal in de tent behoorlijk aangegroeid en worden we na de introductie van M.C. Sue Deary gefêteerd op een mix van rock ‘n roll, roots en blues. De line-dansers zijn al snel van de partij tijdens de zeer strak gespeelde nummers van deze WB & the Mercenaries, het is duidelijk deze band is inmiddels zo goed op elkaar ingespeeld dat zij zich door niets (lees de hitte in de tent) of niemand van hun à pro-pos laten brengen. Ook in Schiedam bespeelt Walter Broes de vintage Guild maar ook de Coppertone Baritone Telecaster die hij zelf bouwde. Op de laatst genoemde worden de toeschouwers vooral verwend met heerlijke slidepartijen. Verklaarde ik in voorgaande verslagen al dat WB & The Mercenaries op geen enkel festival-affiche mag ontbreken inmiddels is hun agenda behoorlijk gevuld met vele optredens op binnen- en buitenlandse festivals en dat is geen wonder want de band blijft maar groeien…..Dat ook Bas Vanstaen van zich laat horen is voor mij een verrassing. Een prettige verrassing kan ik u melden, ik glimlach zachtjes als hij zingt ‘Come On Babe Let’s Get Outside’, ja Bas dat zou wel een optie zijn qua temperatuur maar wie luistert er dan naar jou? Het (eigen) nummer ‘Man Child’, een van mijn favorieten, blijkt de helaas op iTunes geflopt te zijn( laten we dit nummer nu eens massaal gaan downloaden) maar ik geniet nog steeds van deze song maar ook van Lieven Declercq die nog maar eens even laat zien hoe je nu werkelijk een grote drummer wordt. Wéér trotseren de Lindy-Hoppers de hitte als de grote groep danst op de tonen van ‘Dearest Darlin’; stil staan is geen optie op de klanken van de WB & The Mercenaries. De toegift, een tikkeltje geforceerd door M.C. Sue Deary, ‘Boogie Woogie Country Girl’ laat nóg maar eens de Lindy-Hop meisjes en jongens volop dansen. Alweer een, ondanks het afzien in de hitte van de temperatuur en de bühne lampen, sterke set van WB & the Mercenaries!
De fotograaf en reporter van
TBA?, allebei glimmend van de transpiratie, glippen na afloop van voorgaande set eventjes de tent uit om in de buitenlucht wat te drinken en proberen wat frisse lucht te happen maar het is nog niet écht afgekoeld. De buitentemperatuur blijft rond de 25 graden hangen zélfs rond de klok van half elf. We weten dat er nóg zo’n hete show aan staat te komen, en dan bedoel ik warm en ‘hot’. De volgende set is er een van een drietal pin-up girls samen met hun chaperonnes die gitaar, bass en drums bespelen. Want de dames, de zingende en dansende ‘beauties’ die door het leven gaan als Indonesische Candy Randy, ‘Redhead’ Foxy Sjharlie en Wild Cat Katie, zullen écht beschermd moeten worden tegen het manvolk. De band waar ik het over heb was al te zien bij
De Wereld Draait Door maar lang voordat zij op de nationale televisie door het grote publiek ontdekt werden zetten de programmeurs van
‘Blues aan Zee’ Liptease & The Backstreet Crackbangers al in 2013 op het podium van de Noviteit. Al voor aanvang staat de tent tjokvol. Tijden van weleer worden in de snikhete tijd herbeleefd, de manlijke toeschouwers zien er met hun vetkuiven, ‘singletjes’ en tatoeages uit als échte mannen en de vrouwelijke toeschouwers zien er met hun petticoats en kokerjurkjes weer uit als meiden die zo schrijlings van de
Kreidler of
Vespa gestapt zijn. De set begint met de dame uit de ‘Gordel van Smaragd’
Randy Soewarno a.k.a.
Candy Randy die alleen het nummer ‘Bang Bang’ zingt, zij wordt op gepaste afstand gevolgd door ‘Redhead’
Sjharlie Vos a.k.a.
Foxy Sjharlie waarna de blonde beauty
Katie van Steenis a.k.a.
Wild Cat Katie het duo completeert. De heren die de dames begeleiden zijn ritme-sectie
Jesse van der Heijden a.k.a.
Jazzy Jamez op de up-right bass en
Marc Burger a.k.a.
‘Beatin’ Burger op drumms, de vaste gitarist
Wesley Nuis is er deze keer niet bij maar wordt vervangen door een gitarist waar ik helaas de naam niet van heb opgevangen maar duidelijk beïnvloed is door
Nick Curran.
De dames zijn alle drie schaars gekleed in een ‘two-piece bathing suit’, let op geen bikini’s want die kwamen 10 jaar later pas, het ziet er allemaal heel verzorgd uit. Het tweede nummer van de set is er een van de hand van de meest succesvolle ‘liedjesmaker’ van Nederland, George Baker, ‘Little Green Bag’ gecoverd op een niet bij te houden tempo, compleet met ‘vogue-ing’ en dansjes van de ‘Ladies of the Night’. De band blijkt nog meer van deze covers in petto te hebben als ze deze oude souldame verrassen met ‘Blurred Lines’ van Robin Thicke of zo u wil Pharrell, allemachtig wat is dit een goede formule geen wonder dat uw fotograaf geen stap meer kan verzetten…..de toeschouwers weten niet van wijken. We horen nog Chuck Berry‘s ‘Johnny B. Goode’ en velen beentjes komen op instructie van Foxy Sjharlie van de vloer. Hoewel vocaal de dames niet te vergelijken zijn met de dames van de eerste band The Bugalettes, zetten de dames van Liptease & The Backstreet Crackbangers een échte show neer, een beetje Burlesque, entertaining. Begeleiders Jesse van der Heijden op de up-right bass en de Nick Curran adept op de gitaar zullen ongetwijfeld in een langere set, deze duurt slechts een uurtje, meer gelegenheid krijgen voor het voetlicht te treden maar ondertussen heb ik behoorlijk genoten. Wij van TBA? verruilen ondanks deze goede set tóch de tent voor het buitenpodium waar inmiddels de Rolling Stones nummers ons allang in de oren klonken.
Op het grote buitenpodium staat een hele grote formatie, 11 man, te musiceren, de band noemt zich Dead Flowers. Deze formatie hebben wij al eens gemist toen zij in de regio optraden dus deze keer willen we er zéker bij zijn. In de blazers-sectie zien we een bekend gezicht, het is dat van saxofonist Jan de Ligt, winnaar van de Dutch Blues Award 2014 voor beste saxofonist en de trouwe lezer kent hem ongetwijfeld van Fat Harry & the Fuzzy Licks. Jan de Ligt wordt bijgestaan door Jacob Smit op trompet en Javin Groenewegen op trombone, met deze mannen staat de blazers-sectie als een huis. De frontman/zanger van de band heet Mike Vos, hij is een van de 3 gitaristen die hier vanavond aan de Maasboulevard op het podium staat, Martin van der Moer is de tweede gitarist van het stel, dit is de laatste keer dat hij de band versterkt. Martin heeft blijkbaar gekozen om met The Bugalettes een carrière na te streven. De derde gitarist heet Stephan Bijl, bassist en spring in ‘t veld is Serge van der Kuil maar hij doet ook de backing vocals, Peter Caspers toetsen en vocals, Marcel Gootjes op drumms en Senne Bergsma percussie.
De backing vocalistes zijn Gaby Merkelbach en Jane Goulding en deze dames klinken heel lekker kan ik u verzekeren. Gelukkig ben ik net op tijd voor het podium geraakt om mee te springen op ‘Jumping Jack Flash’, een goede vertolking van het nummer. Ook zorgt de eerste track van Exile on Main St. ‘Rock Off’ zowel óp als vóór het podium voor een feestje. Respect heb ik voor Mike Vos, nergens probeert hij Rolling Stones frontman Mick Jagger te imiteren, hij houdt zijn eigen stem en dat is, ondanks zijn beklimmingen van lichtmasten en geluidsboxen, een krachtige, ik heb in mijn tijd voor een podium wel slechtere zangers in het prof-circuit moeten aanschouwen! Weer zo’n goede cover van dat lekkere nummer ‘Sympathy for the Devil, en wij galmen uit volle borst mee.
Uit Volle Borsten zo heet ook het dameskoor wat geïntroduceerd wordt om het intro van ‘Can’t Always Get What You Want’ te zingen en het feest is nu pas écht los, de dames genieten zichtbaar van de wisselwerking met de band, zanger Mike Vos vindt het zelfs “geil” deze sound. Ovationeel applaus valt de band ten deel, zo overweldigend dat hetzelfde nummer nog maar eens ingezet wordt. Tijdens de toegift blaast Jan de Ligt nog maar eens de sterren uit de hemel. Dat Dead Flowers uit een lading repertoire kan kiezen maakt dat deze formatie nog heel lang mee kan in het circuit, waar ik nu al naar uitkijk.
Verrassingen van deze eerste dag van MB-feest voor de fotograaf en reporter van TBA? zijn overtuigend, Richard Beukelaar en zijn band oftewel The Late Night Evening Prostitutes, superband Dead Flowers en last but not least The Bugalettes waar ik toch erg gecharmeerd was van de vocale kwaliteiten die band herbergt. We zijn benieuwd wat dag twee gaat brengen……
Like this:
Like Loading...
Liptease & The Backstreet Crackbangers :
https://www.youtube.com/watch?v=tQJl_anUwdo