Santana – The Corazón Tour speelde in de Ziggo Dome, A’dam op dinsdag 30 juni 2015. Tekst door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer – ©The Blues Alone?
Het Mexicaanse nationale voetbal elftal maakte afgelopen weken weinig indruk op de Copa América. Het Mexicaanse elftal van Carlos Santana (67) deed dat in Ziggo Dome aanvankelijk wel maar verloor – evenals zijn voetballende landgenoten op het WK van 2014 – toch nog net in de slotfase van Nederland. Vanaf Carlos zijn quasi-spirituele ‘Love & Light’ betoog en de John Coltrane- Michael Jackson- Bob Marley- Stevie Ray Vaughan (allen overleden) potpourri verslapte de aandacht en gaf Santana de wedstrijd uit handen. Vooropgesteld, Carlos Santana is een levende legende uit de lichting ’60/’70. Een tijdperk waarin hij met zijn band Santana wereldwijd naam maakte. Samen met legendarische artiesten zoals o.a. The Doors, Jimi Hendrix en de Beatles. Artiesten ook waarvan voorafgaande aan het concert in de Ziggo Dome nummers werden gedraaid, want een voorprogramma was er niet.
Het zijn (voormalige) collega’s waarop de passionele Carlos oprecht trots is. Hij vereert ze met (spaarzame) woorden en in zijn (overvloedige) gitaarmuziek. En hij overleefde ze allemaal. Samen met zijn trouwe publiek. “You are so fucking beautiful!” en: “… we are still here!” riep hij daarom na een klein half uurtje show met veel flair uit. Maar we hoorde toch wel een beetje weemoed in zijn stem, met ook nog steeds dat Mexicaanse accent. Het was de apotheose na een flitsende start van een optreden dat de koele Dome (airco en overal verplicht zittende bezoekers) zelfs in een Latin extase leek te gaan brengen. Want de van oorsprong Mexicaanse gitaarvirtuoos speelt nog steeds als een Azteekse zonnegod. Zijn onmiskenbare aanstekelijke gitaargeluid herkent elke muziekliefhebber uit duizenden. Carlos Santana is ook op deze zwoele zomeravond gewoon sjofeltjes gekleed in spijkerbroek, zwart T-shirt, gympies en het bekende Fedora hoedje op zijn kop met zwarte pijpenkrullen.
Experimenteerde hij vroeger vooral met rock, Latin, soul en jazz fusion. Na zijn geflirt met goeroes, religies en momenteel met drumster Cindy Blackman (zijn huidige vrouw) zocht Carlos zijn heil in moderne popsongs, rap en r&b. Zoals dat ook te horen is op zijn laatst verschenen album ‘Corazón’ uit 2014. Met medewerking van een groot scala aan gasten zoals Juanes, Pitbull, Diego Torres, Samuel Rosa, Gloria Estefan, Ziggy Marley en uiteraard echtgenote Cindy Santana-Blackman. Die waren er nu niet bij. Maar zoals gebruikelijk had Santana wel weer een line up met topmuzikanten om zich heen verzameld. Met als meest opvallende naam de Utrechtse Hawaiiaan Benny Rietveld op bas, en de voormalige Tower of Power- en Etta James toetsenist David K. Mathews in een hoofdrol. Ook beide leadzangers Andy Vargas en Tony Lindsay kwamen veelvuldig aan bod. Na het instrumentale ‘Toussaint L’Overture’ ging het duo met ‘Love Makes the World Go Around’ en een fladderende witte duif op het grote podiumscherm achter hen al direct los met soulvol duo-zang.
Pittige percussie, aanstekelijke ritmes en gestroomlijnd gitaarwerk deden verder de rest. Met een drummer die kennelijk zijn percussionisten in volume wilde overtreffen en in het begin wel erg hard klonk. De klassiekers ‘Black Magic Woman/Gypsy Queen’ en Tito 
Puente’s ‘Oye Como Va’ gingen erin als goed gevulde burrito’s. Waarbij het verzoek van Vargas aan het zittende (en deels al morrende) publiek om op te gaan staan en te ‘jumpen’ ook als geroepen kwam. Recenter werk als ‘Maria Maria’ met akoestisch gitaarintro en smeuïge blazers op het einde, en het seksueel getinte ‘Foo Foo’ maar vooral ‘Jin-go-lo-ba’ verleiden diverse dames in de zaal tot een exotisch dansje. Deze swingende songs werden voortdurend ondersteund door beelden van Santana uit het verleden en ritmisch dansende volksstammen van verschillende continenten. Want dat is wat Santana-muziek met mensen doet: hen aanzetten tot 
bewegen. Maar het meest swingend van de avond klonk weer PRS Santana! Carlos zijn signature gitaar, het instrument dat hij kan laten spreken alsof je vriend(in) je zachtjes iets moois toevertrouwd. Verleidelijk en integer maar altijd herkenbaar.
In de songs zitten ook veel interludes verweven (‘While My Guitar…’, ‘Get Ready’, ‘Mama-se, Mama-sa’, ‘Ticket to Ride’, enz.), een trend waar tegenwoordig vooral Amerikaanse bands steeds meer gebruik van lijken te maken. Het rustpunt van de show ‘Europa (Earth’s Cry Heaven’s Smile)’ blijft een van de mooiste, althans meest relaxte, gitaar instrumentals ooit gemaakt. Des te jammer was het dat het optreden in extremis alsnog enigszins teleurstellend afliep. De bas-, percussie- en drumsolo’s waren misschien overbodig maar best nog wel te behapstukken. Maar de hippie gedachten dat liefde & licht het belangrijkste zijn in deze wereld, leek tamelijk Woodstock-idealistisch gesteld in een huidige maatschappij van haat en somberte. John Coltrane’s ‘A Love Supreme/Blue Train’, ‘A Place with No Name’, Michael Jackson’s ‘The Way You Make Me Feel’ (met SRV-intro) en de slow-salsa ‘Chill Out’ (Things Gonna Change) met een nogal schelle trombone-solo, bleken op de een of andere manier toch niet helemaal in de setlist te passen. ‘Tequila’ (The Champs cover) en de aanstekelijke hit ‘Smooth’ plus de twee toegiften maakte die afdwaling gelukkig weer goed. Waarmee het voor de aanhang toch nog ‘Viva Carlos Santana!’ werd in de Ziggo Dome.
SETLIST
Toussaint L’Overture (incl.’While My Guitar Gently Weeps’)
Love Makes the World Go Around
Freedom in Your Mind
Black Magic Woman/Gypsy Queen (incl.’Third Rock from the Sun’)
Oye Como Va (Tito Puente cover)
Maria Maria (incl. ‘Mama-se, Mama-sa’)
Foo Foo
Corazón Espinado (Santana feat. Maná cover incl. ‘Guajira’)
Jin-go-lo-ba
Europa (Earth’s Cry, Heaven’s Smile)
Batuka/No One to Depend On
Latin jam
Hope You’re Feeling Better
Evil Ways
A Love Supreme (John Coltrane cover)
Blue Train/A Place with No Name (incl. ‘Horse with No Name’)
The Way You Make Me Feel (Michael Jackson cover incl. SRV-intro)
If Anyone Can
Chill Out (Things Gonna Change)
Tequila (The Champs cover incl. ‘Ticket to Ride’)
Smooth
Encore:
Woodstock Chant
Soul Sacrifice
Saideira (Skank cover)
