Het Gemeentemuseum Den Haag maakt vanwege de zestigste verjaardag van fotograaf Anton Corbijn het retrospectief HOLLANDS DEEP, met hoogtepunten uit al zijn series. Met dit grote overzicht wil het museum de ontwikkeling van Anton Corbijn als autodidact en de diversiteit van zijn onderwerpen en gebruikte technieken laten zien. De tentoonstelling Hollands 
Deep sluit as. zondag 21 juni !! Dus morgen en overmorgen de laatste kans om dit unieke retrospectief te bekijken
Tegelijkertijd met de tentoonstelling HOLLANDS DEEP in het Gemeentemuseum toont het ernaast gelegen Fotomuseum in de tentoonstelling 1-2-3-4 foto’s van bands en musici waar Corbijn al lange tijd mee werkt of heeft gewerkt en waarbij de relatie tussen de fotograaf en de muziekwereld centraal staat. Met twee tentoonstellingen op twee locaties brengen de musea een eerbetoon aan een van ’s werelds meest vooraanstaande portretfotografen. De tentoonstelling 1-2-3-4 in het Fotomuseum wordt -wegens de grote belangstelling- verlengd tot 16 augustus a.s.!!
https://vimeo.com/127575802
Corbijn houdt niet van terugkijken….
Portretfotograaf Anton Corbijn houdt niet van terugkijken op zijn muziekwerk. Maar voor de tentoonstelling 1-2-3-4 (one-two-three-four) in het Fotomuseum Den Haag heeft hij dat voor één keer gedaan. Uit zijn archief selecteerde hij meer dan 300 foto’s van bands en zangers: van Nirvana, U2 en Nick Cave tot Siouxsie Sioux, REM en The Rolling Stones. Een belangrijk deel is nooit eerder voor het publiek te zien geweest.
Het werk van Anton Corbijn (Strijen, 1955) heeft grote invloed gehad op de internationale muziek- en portretfotografie. De creatieve en eigenwijze manier waarop hij sinds de jaren zeventig artiesten vastlegt, is zijn handelsmerk geworden. Zo weet hij in zijn foto’s de geportretteerden te ontmaskeren zodat we een andere kant van ze te zien krijgen. Vaak in zeer korte tijd lukt het hem om geslaagde portretten te maken. Soms geeft hij artiesten juist letterlijk een masker, zoals hij deed met onder meer The Rolling Stones, U2 en Arcade Fire. Hierdoor krijgen ze een bijna mythische uitstraling.
Ensceneren in eigen omgeving….
Ook zonder maskers blijft er in de foto’s van Corbijn altijd veel te raden over. De fotograaf weet telkens weer een diepere laag in zijn werk aan te brengen door de manier van afbeelden en het gebruik van verschillende technieken. De omgeving speelt een belangrijke rol in Corbijns werk. De meeste foto’s maakt hij buiten de studio en worden zorgvuldig geënsceneerd. Uit zijn archief selecteerde hij tientallen werken waarin de locatie een belangrijke achtergrond vormt.
Corbijn beschouwt zichzelf als een mengvorm van een klassieke portretfotograaf en een documentair-fotograaf die de mens vastlegt in zijn eigen omgeving en omstandigheden. Inspiratie voor de dramatische effecten die hij in zijn foto’s aanbrengt, waaronder de sterke contrasten en stevige korrel, haalde hij in de jaren zeventig uit de weerbarstige documentairefotografie van onder anderen Ed van der Elsken en Koen Wessing.
Binnen de muziekwereld is het bijzonder dat er zulke lange samenwerkingen bestaan tussen hem en vele zangers en bands. Zo werkt hij al sinds begin jaren tachtig voor U2 en Depeche Mode (DM). Niet voor niets wordt Corbijn vaak het vijfde bandlid van U2 genoemd of het vierde van DM. Door de foto’s, albumhoezen en videoclips die hij in de loop der jaren maakte heeft Corbijn een belangrijke invloed gehad op het imago van veel bands. Voor Depeche Mode ontwerpt hij bovendien niet alleen de logo’s en hoezen maar ook de stage sets sinds 1993. Het werk voor DM wordt als één groot Gesamtkunstwerk in een aparte ruimte vertoond. Met de vrouwen-punkgroep The Slits was hij in 1980 kort ‘on the road’. De reportage die het Fotomuseum daarvan laat zien is nog nooit eerder getoond.
Inmiddels is Corbijn meer dan een fotograaf. Het regisseren van muziekclips sinds 1983 en speelfilms sinds 2007 vormt een steeds groter onderdeel in zijn wereld.
Bekijk ook:
