Paaspop in Schijndel op 2, 3 en 4 april 2015. Review door Jack Zwinkels met foto’s van Sjors van Os.
Het was een ongelijke strijd tussen de weergoden en de Paaspop organisatie. Met veel water bestookte de wolken het terrein wat zich omtoverde tot modderpoel. Met vele vrijwilligers werd geprobeerd de grond bezoekerklaar. Heeft dit geholpen? Dat weten we niet. Het was in ieder geval geen tijd voor de zondagse stappers. De werkschoenen en laarzen kwamen tevoorschijn. De vr
ijdag begon met het doorkomen van de route richting de camping. Vele voeten waren ons al voorgegaan en zorgde voor een baggerpad waar met veel balletwerk redelijk doorheen te komen was. Op het camping terrein was het gelukkig nog groen van kleur wat de hoop deed stijgen. Echter, bevonden zich 
onder deze groene sprietjes plassen water van hoog niveau. Veel campinggangers hadden uit voorzorgsmaatregelen grondzeil meegenomen wat geen overbodige luxe was.
Het festival terrein ging rond vier uur open en langzaam struinde de bezoekers over de grote trap het terrein op. Hier viel het qua zachte ondergrond best mee. Kuddo’s voor de vrijwilligers!
Op zoek naar de eerste optredens kwamen we terecht bij Sunday Sun. Jong, hip en inspelend op de vrouwelijke bezoeker. Deze waren dan ook in grote getalen vooraan bij het podium te vinden. Opvalt is dat de bandopstelling zich, volledig gelijk, vooraan bij het podium bevindt. De drummer op rechts kun dus ook genieten van het vrouwelijk schoon. Sunday Sun is kan zich qua strak spel meten met grote bands. Misschien dat de preformance nog een boost kan gebruiken, maar uiteindelijk gaat het om de muziek. En daar was niks op aan te merken!
De band die daarna kwam had waarschijnlijk wat meer reistijd richting Paaspop achter de rug. De Australische San Sisco hadden een aantal jaar geleden een zomer hit met Awkward. Tot voor kort was dit een eendagsvlieg, maar de laatste maanden hebben ze weer nieuw werk wat goed aanslaat. De hits van San Sisco zijn toch wat pop-ier dan de rest van de nummers. Misschien dat het daarom zo lang heeft geduurd voordat hun tweede hitje een feit was. In tegenstelling tot Sunday Sun stonden er bij San Sisco veel mannen vooraan. Vooral om de ogen uit te kijken naar de drumster en de bassiste. Die maakte de kleine foutjes die in de set terug te vinden waren toch wat minder erg.
Afsluiter van de dag was Kensington. Toch een band die van ietwat meer underground populariteit snel de Top 40 binnen drong. Je ziet dit terug in de verandering aan publiek door de jaren heen. Heel divers, van jong tot oud. Kensington maakt het uiteraard wel waar. De kwaliteit van de show is uitmuntend en de hits vliegen om je oren. Omdat iedereen de lyrics steeds meer onder de knie krijgt kunnen de zangstukken mooi overgenomen worden door het publiek als Eloi zijn hand in de lucht steekt. Na de laatste hit was het klaar en mochten we de nacht in. De koude, natte, regenachtige nacht. Hopelijk lekt de tent niet.
Wakker worden op een lek luchtbed is nooit fijn. Zeker niet als het regent als je wakker wordt. Het wordt wel enigszins verzacht door de modder onder je tent. Snel de tent uit en terug naar het festival terrein.
Om wakker te worden besloten we naar John Coffey te gaan. Rauwe punkrock met een paar gitaren en veel gebeuk. Wakker worden was het zéker, want hun bekendste nummer Broke Neck zorgt er bijna voor een. Van het begin tot het eind was het schreeuwen en raggen op de snaren. Je zou misschien denken dat het snel oninteressant wordt, maar het blijft onwijs om naar te kijken. En om af en toe de slaap uit je kop te beuken is ook niet verkeerd!
Om de rust even weder te laten keren gingen we naar Kovacs. Bij deze dromerige, spookachtige tonen kan je je ogen gerust even dicht doen. De sfeer werd goed overgebracht door de zangeres en het publiek voorin gingen hier maar al te graag in mee. Jammer genoeg gingen, na het spelen van de bekendere nummers, veel mensen weg. Zo zie je maar weer dat het spelen voor een groot publiek niet altijd positief is. Want publiek wat met deze reden wegloopt kan je beter niet hebben.
Op het einde van de avond was Jett Rebel een van de afsluiters. Vele verhalen doen de ronde dat de kwaliteit van zijn show niet altijd even constant is. Als wij deze verhalen moeten geloven hebben we geluk gehad, want er was niks op aan te merken. Zowel het spel en de zang waren zeer strak. Soms is het verstandig om niet te luisteren naar zijn praatjes op het podium en de muziek voor zich laten spreken. Dan heb je ondanks dat niet elk nummer je smaak is toch een top optreden. Vooral de solo’s en de hoge, lange uithalen in de zang zijn een feestje voor het oor!
Bij terugkomst op de camping was de tent bedekt met een dun laagje ijs. Dit was geen goede voorspelling voor de nacht, maar een muts op je hoofd en diep in de slaapzak weggestopt maakte het wat minder erg!
De weervoorspellingen voor de zondag waren wat gunstiger en dat was ook wel nodig om het weekend goed af te sluiten.
Met een goede bak humor en blije liedjes uit het Rotterdamse kwamen we het optreden van The Kik door. Het blijft een genot om te luisteren naar de nummers met een goede verhaallijn over de meest onnozele dingen. Daar is The Kik zeer sterk in. Je merkt dat de band al lang en veel samenspeelt, want fouten waren nagenoeg niet te vinden. Het publiek wat The Kik trekt zingt uit volle borst mee en lacht even hard met diezelfde borst om de grappen van Dave. Een topband voor het begin van de zondag!
Een andere goede zondag zanger is Dotan. Net als Kensington steeds populairder aan het worden wat zich spreid over de landsgrenzen. Het zien van Dotan op Paaspop is dus over een paar jaar niet meer mogelijk in verband met internationale avonturen. De band en Dotan hebben zich goed weten klaar te stomen voor het grote publiek. Door een groots en klein geluid te creëren werd het publiek getrakteerd op een muur aan geluid en een fluisterveertje in je oor. Voor ieder wat wils dus. Het hele album 7 Layers kwam langs het publiek zong mee. Dit droeg bij aan de sfeer was Dotan wil bereiken; een samenhorigheidsgevoel door muziek.
The Kooks hebben het in het laatste album over een hele andere boeg gegooid. Met veel verschillende geluidjes, aparte bass en gitaar loopjes ontstaan er zeer sterke zomerse liedjes. Luisterend naar deze nummers op het album roept de vraag op; krijgen ze dit live ook zo goed? En het antwoord is Ja! Door het aannemen van een extra mannetje die gespecialiseerd is in aparte geluidjes komt dit live over als een album track. Dat is precies zoals een band het moet doen! The Kooks hebben daarnaast ook alleen maar hits wat resulteert in een van de beste shows van het weekend! Het maakte de feesttent warmer als de campingtentjes waar we in gingen voor het laatste nachtje! Paaspop was geslaagd, zeer geslaagd!
Tot volgend jaar!
