Sven Hammond speelde op 28 maart in Hedon te Zwolle. Review: Ria Pronk met foto’s van Gerrie van Barneveld.
De kleine zaal van Hedon is vol, uitverkocht denk ik. Je moet er vroeg bij zijn vanavond, het voorprogramma is al om 19.30 begonnen en wij hebben het gemist. Sorry dames van Bells of Youth. We konden het niet halen. Ik hoor om mij heen dat de mensen het mooi vonden. Wij komen elkaar vast nog wel een keer tegen.
Om 20.30 uur stapt de band van Hammondvirtuoos Sven Figee het podium op. Sven Hammond, tegenwoordig zonder “Soul” achter de naam. De toevoeging “Soul” dekte de lading niet meer en werd geschrapt. Met de nieuwe cd, Lucky nr. IV, in de achterzak toert Sven Hammond langs de Nederlandse podia. Gisteravond was het Groningen en vandaag is Zwolle aan de beurt. Vanochtend nog even bij Radio 2 te gast. Druk, druk, druk en nog niet helemaal bekomen van het optreden bij Simplon klinkt men misschien wat gruizig, maar dat zal de muziek vanavond alleen maar ten goede komen, stelt Figee ons gerust. Laat maar eens horen dan!
We zien de band in de inmiddels vertrouwde samenstelling; Ivan Peroti (zang), Sven Figee (hammond/keys), Tim Eijmaal (gitaar), Glenn Gaddum (bas) en Joost Kroon (drums). Het gas gaat erop met The Usual Suspect, het titelnummer van de cd die in 2014 uitkwam. Stilstaan, ook al zou je het willen, lukt nu al niet meer. Ivan Peroti, die sinds 2011 deel uitmaakt 
van de band, beweegt soepeltjes over het podium en we dansen mee. Ook tijdens Resonating heartbeat, dat afkomstig is van het Lucky nr. IV album. Eigenlijk dansen we de hele avond op zo ongeveer alle songs van het nieuwe album. Sven Hammond brengt een combinatie van rock, soul en funk, waarbij de sound ruiger en nog meer funky is geworden. Ivan Peroti is een geweldige zanger, die afwisselend kop- en borststem gebruikt. Een charismatische en sprankelende persoonlijkheid die de aandacht van de zaal voortdurend weet vast te houden. Een charmeur ook, die tot twee keer toe publiek uitnodigt om op het podium te komen dansen; een swingend feest. Meezingen, meedansen, de hele zaal naar links en rechts laten bewegen; hij krijgt het allemaal voor elkaar. Ook de muzikanten verliest hij niet uit het oog. Hij speelt 
luchtgitaar met Eijmaal en zweept de ritmesectie nog wat op. De kwaliteiten van de band als geheel, maar ook de kwaliteiten van de muzikanten afzonderlijk krijgen de aandacht die ze verdienen. Glenn Gaddum beheerst zowel groovende als melodieuze baslijnen. Joost Kroon, weet precies waar hij mee bezig is en slaat alle klappen raak. Tim Eijmaal, kent zijn rol als slaggitarist, maar heeft ook geen moeite met soleren. Sven Figee, slaat het gade en geniet ervan, wat ik mij goed kan voorstellen, want alles aan zijn band klopt.
Dat Sven Figee het spelen op de Hammond nog lang niet verleerd is horen we tijdens de medley van zijn vroege fusion-achtige werk. Na dit instrumentale intermezzo keert Peroti terug op een onverlicht podium met een Wade in the Water versie, zoals nooit eerder gehoord. Geniet maar van dat korte rustmoment want daarna gaat het pas echt los. De energie stroomt zo ongeveer van het podium. Het nieuwe album is een aanrader voor iedereen die een beetje in een lentedip verkeert.
Ook aan alle goede dingen komt een eind. Na de toegift moet het podium snel leeg voor het volgende evenement in Hedon die avond. Een biertje drinken en handtekeningen zetten op cd-hoesjes; onvermoeibaar staan zij dan ook gewoon weer bij de merchandise. Peroti neemt zelfs van iedereen persoonlijk afscheid bij de uitgang met een handdruk, een schouderklop 
of een boks. Het is niet alleen soul, het is de groove en meer dan de groove. Sven Hammond is een band om te zoenen; laten we het daarop houden. De clubtour gaat nog even door, mis het niet!
Setlist:
The Usual Suspect
Resonating Heartbeat
Hero
Mile for Mile
Symphony
Diamond Drink
King
Empire
Children of the Dark
Shame
Backpain
Happy People
Instrumental Medley
Wade in the Water
Brother Drunk
Kiss the Ground
Bad News
Fly
Toegiften:
Pain
Oh Woman
Aftersmoke
