Lady in Black – Bettye LaVette @ De Roma – Antwerpen

Uw reporter en fotograaf van uw on-line magazine ´The Blues Alone?´ waren alweer heel lang in het bezit van kaartjes voor een concert waar we erg naar uitgekeken hebben en hoge verwachtingen van hadden. We zijn deze woensdagavond afgereisd naar België om Blues-, Soul-Diva Ms. Bettye LaVette op te zien treden in de, door vrijwilligers, gerenoveerde jaren ’30 bioscoopzaal De Roma aan de Turnhoutsebaan in de Antwerpse wijk Borgerhout. Nu hoor ik u denken waarom niet naar Paradiso afgereisd? Welnu, De Roma heeft een sfeervolle zaal waarvoor dit soort luisterconcerten tafeltjes en stoeltjes worden geplaatst zodat er samen met gelijkgestemden, in ons geval vrienden uit België en Nederland ook écht geluisterd wordt zonder geloop naar de bar o.i.d.

Konden we 2 jaar geleden niet eens de tent die zich tijdens North Sea Jazz 2013 de Congo zaal mocht noemen binnen komen van de vele, vele fans hier in De Roma is het niet helemaal uitverkocht maar de capaciteit is dan ook een grotere, zo’n 1500 bezoekers passen erin. De vloer voor het podium is geheel ‘volzet’ zoals de Belgen plegen te zeggen en het balkon is voor 1/3 vol. Naar mijn mening geen slechte opkomst zo midden in de week.  Zoals gezegd zijn we in goed gezelschap en ondanks dat we bij aankomst dik voor aanvang (5 kwartier) al een lange rij bezoekers voor de deuren aantreffen hebben we tóch geluk een tafeltje op de eerste rij te bemachtigen.  Om 20:45 uur komt het combo waar Bettye LaVette momenteel mee door Europa toert het podium op; Brett Lucas – gitaar, de ritme-sectie bestaat uit James Simonson op bass en Darryl Pierce op de drumms, Ms.LaVette‘s musical director en toetsenist is Alan Hill. Dàn komt de vorige maand 69 jaar geworden diva op zoals het een diva betaamt, ze neemt het applaus met open armen in ontvangst.  Ziet ze er nog steeds heel slank en vief uit tóch vind ik haar gezicht wat harder geworden in de twee jaar dat ik haar niet zag, goed het gaat om de stem en de emotie. Emotie die zij keer op keer bij mij losmaakt, soms zélfs als ik alleen ben op een vroege zondagmorgen en haar albums op ‘repeat’ heb staan wellen de tranen op.

De set wordt vervolgd met track nummer 2 van het album, ´When I Was A Young Girl´, inmiddels krijgen we muziekles van Ms. Bettye LaVette en vertelt ze meteen na dit nummer wie de schrijver is, het blijkt van de Brit Chris Youlden van Savoy Brown te zijn. Fijn om te weten voor later op de Tube! Bettye LaVette legt het publiek nu uit dat ze het hele nieuwe album ´Worthy´ zal zingen. Eh ja maar is dat niet een beetje kort door de bocht denk ik meteen….En inderdaad track nummer 3, geschreven door country artiest Micky Newbury, volgt ´Bless Us All´, sùper, pràchtig, de superlatieven schieten me tekort. Het nummer lijkt voor haar te zijn geschreven, deze vrouw die zoveel ontberingen moest overkomen in haar leven. De vrouw die al op haar 16e jaar hits scoorde, met Otis Redding toerde maar ook de vrouw die de verkeerde mannen koos. Beter gezegd, zij kozen haar om van te profiteren, ze moest zich zélfs prostitueren maar heeft al deze ervaringen nodig gehad om zo te kunnen zingen zoals alleen zij kan.  En van mijn persoonlijke favorieten van het nieuwe album is ´Stop´ van Joseph Lee Henry die ook ´Worthy´ produceerde, mooie lyrics, mooie pauzes, mooi pianostuk! “Tell Me Everything I’m Not But Don’t Tell Me To Stop” wat een mooie lyrics!  In het door pop-rock band Over The Rhine bandlid Linford Detweiler geschreven ´Undamned´ vindt ik toch dat er wat teveel kunstige buigingen in worden gepast, het wordt een beetje te ‘sec’ geen emotie.

Gelukkig krijgen we ook weer een uptempo song te horen als Bettye LaVette een Rolling Stones nummer covert,  ´Complicated´, ze danst hierbij op het randje van het podium en geniet zichtbaar van de aandacht van het publiek en de aanwezige fotografen. Een vertolking die niet eens zo heel erg ver van het origineel ligt. maar toch nadat muzieklerares Bettye LaVette De Roma leerlingen ondervraagt komt er geen antwoord. Ondanks dat er één toeschouwer het antwoord roept, hij wordt met “thank you sugar” bedankt. Toch is de diva geïrriteerd en vindt dat de “white folks” niet veel van muziek weten. Wat is er met Ms. LaVette aan de hand? Eerder deze week al een oponthoud veroorzaken in de live tv-show DWDD, nu haar publiek de les lezen…Is het vermoeidheid of zijn het sterallures?

We horen inmiddels ´Where Life Goes On´, een nummer wat vooraf gegaan is door Ms. Bettye LaVette´s introductie over haar 13 jaar oudere zus die als een moeder voor haar zorgde maar helaas veel te vroeg overleed en waar Ms. LaVette zich nu over afvraagt hoe het zou zijn konden zij nog maar één keer samen babbelen. Een nummer ook waar de slide kwaliteiten van deze jonge gitarist Brett Lucas goed tot zijn recht komen, prachtig hoe beheerst hij kan spelen, mij bezorgt het kippenvel.

Het gitaar intro van de Brett Lucas in de volgende song is alvast ´worthy´ om bij deze diva te mogen spelen, de song met de langste titel van het nieuwe album ´Just Between You and Me and the Wall, You´re a Fool´. Een prachtig nummer van James H. Brown Jr. die ook al eens voor Belgisch trots Roland van Campenhout werkte. Tóch heb ik inmiddels al 3 keer op mijn horloge gekeken omdat ik het tempo behoorlijk hoog vind liggen en ik denk wat doen we als de 10, 11 nummers gezongen zijn? Zit het er dan helemaal niet in vandaag dat Bettye LaVette mij emotioneren kan? Toch wel, het nummer ´Worthy´ wordt ook gezongen, dit nummer geschreven vdoor één van mij favoriete singer-songwriters Ms. Mary Gauthier zij die ook ´I Drink` schreef.

En dan met de woorden  “so now you´ve heard the whole cd….” beëindigt Ms. LaVette haar set, althans zo lijkt het want eindelijk graaft Ms. LaVette in het verleden als zij ´Let Me Down Easy´ zingt. En voilá daar is de échte, ongekunstelde passie die wij de laatste 50 minuten hebben moeten missen.  Op verzoek van de meisjes aan ons tafeltje zingt Bettye ook ´Joy´ van het 2005 album ´I´ve Got My Own Hell To Raise´, een tranentrekker wat mij betreft en de zakdoeken doen hun entree. Zij vervolgt met Sinéad O´Connor´s ´I Do Not Want What I Haven´t Got´, dít is waarvoor wij naar Antwerpen afreisden, deze a-capella, zo geheel alleen aan de rand van het podium. Dit is de Bettye LaVette zoals wij haar het liefste zien. Diva Bettye LaVette sluit af met het enige zelf geschreven nummer van vanavond ´Before The Money Came´ maar bewijst hier in de Antwerpse Roma dat zij een waardige vertolkster is van krachtige songs met betekenisvolle teksten, die zij zo om kan buigen dat praktisch niemand het origineel herkent. Wij danken de organisatoren van De Roma voor de programmering, de sfeervolle setting en de toestemming tot fotografie en verslag.