Adrian Vandenberg’s MoonKings speelden op vrijdag 30 januari 2015 in het Paard van Troje, Den Haag met support van The Road Home. Tekst & filmpjes door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer.
Eén jaar plus één dag geleden – een paar weken voor de lancering van het titelloze debuutalbum van MoonKings – mochten wij de gitaargrootmeester Adje Vandenberg interviewen. De plaat werd vervolgens wereldwijd zeer positief ontvangen, het online interview is door velen in Nederland en Vlaanderen gelezen en een uitgebreide Europese tournee met club- en festival optredens werd druk bezocht. Afgelopen vrijdagavond vond voorlopig het laatste touroptreden door Vanderberg’s MoonKings in Nederland plaats. Want de band is er nu echt klaar voor om langdurig de grenzen over te trekken, ‘to celebrate the invention of ROCK’. Het slotstuk vond uitgerekend plaats in de stad waar Adje 61 jaar min één dag geleden werd geboren. Dus ook dat feit werd alvast (om precies te zijn om 22:35 uur) door de band, de crew, het publiek en door ons gevierd. Want natuurlijk waren wij er weer bij om daar verslag van te doen.
Familie
The Road Home bandle
den zijn stadsgenoten van Adje Vandenberg en mochten gedurende de gehele tour eervol de support verzorgen. Voor de zekerheid werd eerst nog wel even gecheckt of hun Tukkers-accent verstaanbaar was voor het Haagse publiek? Met de publieksinteractie van deze Enschedeërs zat het dus wel goed. Met hun eigen geschreven repertoire ook trouwens. Bevlogen serieus talent met een positieve attitude en smaak in meerdere opzichten (allen waren strak in het zwart gekleed). Het viertal is muzikaal geïnspireerd door zowel de Jersey sound van Bruce Springsteen als door Westcoast punkrock (The Misfits) en door een alternatieve rockband zoals The Gaslight Anthem. Vandaar dat de term ‘Springsteen-anthem-punkrock’ van toepassing is op de sound van Laurens Schaap (bas), Guido Veldhuijzen (drums) en de broers Kenneth (gitaar, zang) en Luke Christoffel (gitaar, zang én roadie bij MoonKings). Sinds hun oprichting in 2011 brachten ze twee EP’s uit (‘Old Hearts’ 2012 en ‘Too Cold’ 2013) en maakte ze de Twentse clubhuizen en wijde omgeving onveilig met hun frisse melancholische klanken. Met als apotheose deze laatste gig als vaste support act van de MoonKings. Samen als één grote rock & roll familie dus.
MK raket
De lancering van MoonKings to earth werd vanaf eind 2013 al op on-Nederlandse wijze ambitieus in de markt gezet. Met teaser-vids op YouTube, georganiseerde persbijeenkomsten in Parijs, Londen en Amsterdam en met een online pre-sale signed CD actie op de sensationele MoonKings website (net als het bandlogo o.a. ontworpen door Adje zelf!). Met als gevolg dat alle belangrijke muziekmedia aandacht schonken aan de start-up van de New Dutch Rock Sensation. Kortom: de MK raket was gereed om zichzelf af te zetten op z’n eigen uitstuwsel. Want vervolgens werden diverse festivals en het clubcircuit met voorwaartse kracht getorpedeerd, onder het motto: MoonKings rocks the universe! Nou ja, laten we – net als Adje zelf – wel even met de voetjes op de vloer blijven. Je kan dan wel een sensatie willen creëren, de publieke opinie is niet te regisseren (en ook lang niet altijd mals). De European MoonKings Tour 2014/2015 speelde zich voornamelijk af in eigen land. Met succesvolle uitstapjes naar België, Duitsland, Spanje, Frankrijk, Zweden en de UK. En inderdaad, ook een optreden in Tokyo! (Loud Park Festival). En juist dát smaakt het kwartet naar meer. Want de grenzen worden in 2015 nóg meer verlegd en de rockdudes en dudettes in Japan en in de VS mogen de komende tijd de MK15-beproeving ook live ondergaan.
Vernieuwend?
Nee, maar waarom zou je als je bijna 61 jaar bent en al 40 jaar lang in de beste tradities van bands als Deep Purple/ 
Whitesnake en Led Zeppelin speelt! Bovendien kan je Adje Vandenberg niet ontzeggen dat hij met zijn 1981 Gibson Les Paul een eigen herkenbare sound produceert. En, dat hij in zanger Jan Hoving (40) een prima rockvocalist gevonden heeft. Gitaar en zang zijn doorgaans toch de hoofdingrediënten van een succesvolle (bluesy) hardrock formule. Hét geluid dat Vandenberg en consorten in combinatie met pakkende rocksongs (en een enkele rockballad) nastreeft met MoonKings. 
Want ook de twintigers Sem Christoffel (ook familie) op de basgitaar en drummer Mart Nijen Es snappen het wel. Want het geheel klonk in het Paard strak en energiek. Met nog meer spontaniteit dan in het begin van de tour en Adje die gewoon in dienst van de band speelt, zonder exorbitante rockstar neigingen. De hardrock sound uit de jaren zeventig is gewoon van alle tijden, in elk geval wat MoonKings betreft weer van 2014 en 2015. En op de één of andere manier weet dit viertal, met als thuisbasis Twente, er toch ook een hedendaags sausje overheen te gieten. ‘MoonKings rules Time & Universe!’ is daarom niet voor niets hun slogan.
Onaantastbaar
Behalve de ballads ‘One Step Behind’ en ‘Sailing Ships’ werden alle nummers van het debuutalbum ook in ‘t Paard live gespeeld. Aangevuld met de Whitesnake covers ‘Judgement Day’ en ‘Here I Go Again’ en de internationale Vandenberg hit ‘Burning Heart’ uit 1983. En vooral deze songs konden op veel 
bijval rekenen van het Haagse publiek. Den Haag, de stad dus waar Adje ter wereld kwam maar ook de stad waar hij nu pas voor de allereerste keer live optrad, zo wist hij het publiek te vertellen. En in een paar van deze songs konden we Ad ook weer eens op de elektrisch versterkte akoestische gitaar zien excelleren. En die uiteraard luid werden meegezongen door het publiek in een goedgevulde grote zaal. Waar het geluid over het algemeen goed klonk maar toen we onder een van de balkons stonden viel het ons wel op dat de bassdrum daar wel erg hard doordreunde. Het kon de aanwezige (inclusief de Haagse nachtburgemeester René Bom en The Deaf bandleden) niet bommen. Heavy rock ‘n roll is nu eenmaal vaak oorverdovend maar ook onaantastbaar. Vandaar dat het nummer dat als laatste van de set werd aangekondigd ‘Nothing Touches (Rock and Roll)’ was.
Selfie
Enigszins demonstratief toonde Adje na afloop daarvan de slijtplek op de achterzijde van ‘zijn baby’, de Gibson Les Paul uit 1981. Alsof hij daarmee wilde zeggen: ‘ik heb er weer genoeg op geragd vanavond!’ Maar uiteraard was dat gebaar gekscherend want de ware liefhebber krijgt er nóóit genoeg van. ‘Let’s have a party!’ kondigde Jan daarom aan. Een opmerking die we op dat moment tweeledig konden opvatten. Een kort prematuur verjaardagsfeestje en een toegiftenmoment zonder het podium te verlaten volgden. Maar niet voordat samen met de bandleden Super Sem, Manic Mart, Jan ‘The Voice Of Knolland’, ook de hele ‘familie’ inclusief technici en de roadies Raymond, Luke, Robin, Joost en Ralph het podium op werden geroepen voor een groepselfie. Waarbij van de gelegenheid gebruik werd gemaakt om Adje gezamenlijk toe te zingen en om hem een MoonKings taart te overhandigen. Toen de gitaarroadie op de Gibson spontaan Whitesnake’s ‘Slide It In’ inzette kreeg Ad van Sem de basgitaar overhandigd, en de band improviseerde er lustig op los. Met tot slot ook nog ‘All Right Now’ van Free als de geplande toegift in de normale bandsamenstelling. Lang zullen ze leven!
Setlist:
Line of Fire;
Steal Away;
Leave This Town;
Feel It;
Breathing;
Close to You;
drumsolo;
Judgement Day; (Whitesnake cover);
Burning Heart (Vandenberg cover);
Good Thing; Leeches;
Lust and Lies;
Here I Go Again (Whitesnake cover);
Nothing Touches.
Encore:
Ad’s birthday party;
‘Slide It In’ (Whitesnake cover improvisation w/ Ad on bass and roadie & Sem on guitar);
All Right Now (Free cover).
