Maestro Mike Sponza in de Muziekodroom

Leave a Comment / Concertreviews, Roots / By
Mike Sponza speelde in de Muziekodroom op donderdag 8 januari 2015. Tekst door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois.
De reporters van The Blues Alone? zijn voor het eerst op bezoek in het Muziekodroom in Hasselt waar programmeur Danny Guilliams & Crew met Move2Blues iedere tweede donderdag van de maand van Oktober t/m Mei een mooie (internationale) act tracht neer te zetten. De reden dat de reporters deze trip nog nà het werk hebben ondernoMike Sponza Bandmen is omdat we het optreden in 2011 in Dongen en het optreden hier in Hasselt van de man in kwestie niet hebben bijgewoond maar zéker ook omdat er een winnaar van meerdere blues awards (2005 & 2008) op het podium staat én omdat hij een zéér bijzonder project vertegenwoordigt waar uw schrijvende reporter van TBA? toch wel iets meer van wilde weten.
De man waar we het over hebben is Mike Sponza, een uit Triëst (It) afkomstige 45 jarige gitarist, schrijver, componist en bandleider van de Mike Sponza Band, een band die voor vele internationale muzikanten, w.o. bijvoorbeeld Louisiana Red, Billy Branch, Lucky Peterson, Georgie Fame, Bob Margolin (gitarist bij Muddy Waters) dé Italiaanse keuze voor hun begeleidingsband is gebleken. Met laatst genoemde maakte Mike Sponza zélfs in 2012 een album met de titel ‘Blues Around The World’.
Iets na negen uur komen de charismatische Mike Sponza samen met zijn band bestaande uit de Italiaanse ritme sectie drummer Moreno Buttinar , bassist Mauro Tolot en Sloveen Matej Kužel die de tenor sax voor zijn rekening zal nemen podium op. De twee laatst genoemden zijn meteen de ‘lookers’ van de band, zij hebben nét iets extra’s gedaan om het geheel op het podium wat ‘smoel’ te geven, de heren hebben beiden n.l. voor een bijzondere outfit gekozen waarbij het hoofddeksel het focal-point is, bassist Mauro draagt een bandana met een hoed erover en saxofonist Matej heeft voor een hoge hoed gekozen. Nou ik zeg kom maar op, laat maar eens zien wat je voor het publiek (ca. 120 man) uit deze hoge hoed aan mooie tonen toveren kan!

Mike Sponza BandDe band zet in met het instrumentale nummer ‘Kakanic Blues’ van het 2005 album met dezelfde titel een goed nummer waarbij de band even lekker in kan spelen, de vingers worden losgemaakt op de gitaar en de bass, de polsen op de drum en de longen en wangen worden gevuld met lucht voor de tenor sax. Met dit instrumentale nummer wordt meteen duidelijk dat deze Mike Sponza niet in een hokje van een bepaalde muziekstroming te plaatsen valt; het nummer heeft de basics van de blues maar is gelardeerd met een jazz-groove wat ik persoonlijk heel lekker vind.

Het tweede nummer is de eerste track van ‘Kakanic Blues 2.0.’ de opvolger van ‘Kakanic Blues’; hoe simpel kan het kiezen van een album titel zijn? Het nummer ‘Running On Empty’ handelt over een probleem waar vele van onze medemensen mee te kampen hebben, de financiële perikelen tegen het einde van de maand.
Over het ‘zware leven’ van een muzikant gaat het ‘It’s Hard To Be On The Road’; reizen van gig naar gig, de vele kilometers maar vooral het wachten op vliegvelden kan op den duur z’n tol heffen op een artiest. Tóch prijst Mike Sponza zich rijk als hij later in een persoonlijk gesprek met de fotograaf van TBA? toegeeft dat hij blij is dat hij mag doen wat hij het liefste doet, muziek maken!
 Mike Sponza BandTot nu toe worden de nummers voorafgegaan door een kleine introductie van de song en hoe de song tot stand kwam. Zo ook het ‘Rather Than Being Free’ wat een vertaling is van een gedicht van de 17e eeuwse filosoof René Descartes een vertaling die samen met ‘soulmate’ en poëzie liefhebber Ian Siegal tot stand werd gebracht. Een bijzondere gewaarwording een blues nummer inclusief de uitmuntende slide partijen van ‘Maestro Mike’ maar op de tekst van een Latijns gedicht. De opnames voor het nieuwe album, opgenomen in de Londense Abbey Road Studios, werden in Oktober afgerond. Het album waarop meerdere Latijnse poëzie vertaald en in een mooie compositie gezet werd en waarvan sommige nummers gezongen door Ian Siegal, zal niet lang meer op zich laten wachten (medio Februari ?).

Mike Sponza BandDat het publiek pas bij de B.B. King tribute ‘When It All Comes Down’ een beetje, na veel aandringen van Mike Sponza en zijn band, los komt is wel spijtig; het is en blijft altijd heel hard werken voor een muzikant in België. Belgen zijn nu eenmaal gereserveerd behàlve als z’n met 25.000-en op Blues Peer staan natuurlijk……Eerlijk gezegd duurt het bij mijzelf ook wat langer mààr bij de vertolking van ‘The Letter’ tot hit gezongen door Joe Cocker ,de Britse zanger die ons in December 2014 ontviel, gaan de heupen wél los. Deze meezinger wordt gevolgd door een wat serieuzer nummer ‘Innocent Criminal’ wat Mike Sponza schreef naar aanleiding van een optreden in de vrouwengevangenis van Venetië waar hij als nieuwbakken vader geschokt werd door de aanwezigheid van de kindertjes (onder de 3 jaar) van de gedetineerde vrouwen in dezelfde gevangenis.Een mooie slow blues waarbij ik eigenlijk voor het eerst enige emotie, passie zie in de performance van de Italiaan. Want ook al is zijn gitaarspel, majestueus, melodieus, onberispelijk, de ritme sectie van hoge klasse en de saxtonen van Matej zeer geschoold tóch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het geheel wat passieloos overkomt. Is het de vermoeidheid die hen parten speelt of is het de moeizame bijna afwezige interactie met het publiek? Gelukkig ben ik na dit nummer in de gelegenheid om deze vraag op de man af te vuren want er is een pauze ingepland in Muziekodroom te Hasselt.

Tijdens de pauze heb ik een, weliswaar té kort, geanimeerd gesprek met Mike waarin ik hem het hemd van het lijf vraag over het project dat te boek staat als Mike Sponza & Central European Orchestra waarbij de Mike Sponza Band samen met diverse internationale solisten optreedt met een 40 koppig orkest o.l.v. de Sloveense dirigent Primož Grašič de man die aan de wieg van dit project stond door Mike Sponza in 2012 te benaderen om zijn composities te mogen arrangeren tot stukken voor een groot orkest. Mike Sponza‘s droom om dit op de planken te mogen zetten wordt in 2013 realiteit als deze combinatie op het Barcolana Musicfestival van Triëst optreedt. Een mooier cadeau voor zijn 30 jarig jubileum als muzikant kan Mike Sponza zich niet wensen. Of toch wel? Ja, want hij wil heel graag met zijn band, drummer Moreno Buttinar, bassist Mauro Tolot, saxofonist Matej Kužel en dirigent Primož Grašič hetzelfde met de plaatselijke orkesten binnen de grenzen van Europa op de planken brengen. Gelukkig is van dit optreden een cd-opname en dvd-opname uitgebracht bij het Zwitserse Epops Music, en na beluistering van cd en beleving van de dvd kan ik de schouwburg programmeurs verzekeren dat dit zéker een heel bijzondere ervaring kan zijn voor de concert bezoeker.
Mike Sponza BandNà de pauze lijkt het of het ijs eindelijk gebroken is en blijkt het tijd voor wat steviger werk; de Mike Sponza Band begint de tweede set met ‘Big Boss Man’ van Jimmy Reed gevolgd door een eigen song ‘Fire’ die ik woordelijk mee kan zingen omdat dit nummer al op ‘Kakanic Blues 2.0’  (rel. 2007) werd gezet waarbij Ian Siegal voor de vocals zorgde. Dat Mike Sponza de actualiteit niet schuwt blijkt uit de vertolking van zijn nummer ‘Something Going Wrong’ uit 1996 dat hij opdraagt aan de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs, een song waarin de lyrics duiden op het feit dat wij al langer worstelen met negatieve veranderingen in de wereld. De vette, vette scheurende sax solo van Matej gaat mij door merg en been!
Ook bij het door Elmore James opgenomen Willie Dixon’s ‘Talk To My Baby’ volgt weer zo’n super sax intermezzo maar ook de slide partij van ‘MaestroMike Sponza Band Mike’ is van een klasse die zijn weerga niet kent. Als ik na afloop van dit nummer vraag om Bill Whithers’ ‘Grandma’s Hands’ (2005 Kakanic Blues) te spelen, is Mike verbaast en een beetje gegeneerd dat hij moet bekennen dat hij dit verzoek niet verwacht had en helaas, voor mij, zich de tekst niet geheel herinnert om het nummer ten gehore te brengen. In plaats daarvan laat de Mike Sponza Band nog een aantal klassiekers van hun idolen horen zoals John Lee‘s ‘Five Long Years’ en Lucky Peterson‘s ‘Move On You’ wat beiden weer mijn heupen laat swingen. Mike Sponza bewijst waarom de Britse Dana Gillespie, Deen Torbjørn Risager, Finse Erja Lyytinen en Belg Carl Verheyen graag ‘featuren’ op zijn albums Central Europe Blues Convention.
De band heeft blijkbaar de harten gestolen van de aanwezigen want de band valt een ovationeel applaus ten deel wat gehonoreerd wordt met een toegift in de vorm van ‘I Didn’t Know’ van het 2010 album ‘Rough Souls’ .  Al met al een goede show waarbij het tweede gedeelte mij meer kon bekoren, graag zou ik een grotere inbreng van Mauro Tolot zien want als je eenmaal een ‘snarenmeisje’ bent houd dat bijna automatisch ook in dat je van een vette bass solo houdt. De tweede set werd er ook een waarin de kwaliteiten van ‘Maestro Mike’ en zijn mannen beter tot hun recht kwamen gevoed door hun liefde voor het musiceren. Hopelijk heeft dit optreden in de Muziekodroom in Hasselt de Mike Sponza Band weer onder de aandacht van de diverse programmeurs gebracht zodat wij niet weer 3 jaar dienen te wachten op de terugkeer van deze band.
De reporters van TBA? bedanken Danny Guilliams en zijn crew voor de gastvrijheid tijdens ons eerste bezoek aan het Muziekodroom van Hasselt. Wij wensen hen een mooi Move2Blues seizoen in 2015.

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: