Gezien & gehoord in De Noviteit in Monster: ALS Blues Helpt! 2014; artiesten: diversen; datum: zondag 29 juni 2014; review en filmpje door: Giel van der Hoeven – The Blues Alone?; foto’s: ©JoRo – Ronald Leeuwe [z-w: Giel]
“Blues is een gevoel, je hebt het of je hebt het niet” zei presentator Frits Krieg afgelopen zondag. “De mensen in de blues zijn ook goed van hart!” En ook dát is gebleken tijdens het benefiet bluesfestival ALS Blues Helpt! in de Noviteit in Monster. ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose) is een ongeneeslijke spierziekte. Voor onderzoek naar de oorzaak en verbetering van de kwaliteit van leven voor patiënten en mantelzorgers is veel geld nodig. Doordat alle betrokkenen belangeloos hebben meegewerkt is er zondagmiddag € 5.500,- ingezameld voor Team Jan en Stichting ALS Nederland! En dat bedrag zal nog hoger gaan uitvallen omdat een online veiling van diverse kunstobjecten momenteel nog loopt op: www.alsblueshelpt.nl Organisatie, artiesten, kunstenaars, geluidsmensen, catering, sponsoren, publiciteit & pers en andere medewerkers deden dus allemaal mee op vrijwillige basis. Ze zorgde ervoor dat een geweldige middag met veel enthousiasme tot in de puntjes werd verzorgd! Mede-organisator (en Veldman Brothers bassist) Donald van der Goes en ALS-patiënt Jan van Hemert van Team Jan toonde zich na afloop dan ook tevreden: “Geweldig dat we zo samen weer een flinke vuist konden maken tegen ALS! ALS Blues Helpt! is een begrip geworden en… we weten nu allemaal HOE Blues helpt!”
Een middag ook die de meeste bezoekers weer even met beide benen op de grond zetten. Want we leven soms in een (Oranje) roes of zweven weg van de werkelijkheid. Een harde werkelijkheid die een aantal aanwezige ALS-patiënten in hun rolstoelen al langer onder ogen zien. Maar waardoor ze ondanks hun handicap ook veel moed en strijdlust tonen. En zoveel mogelijk middelen aangrijpen om uiteindelijk die ongewenste vijand ALS succesvol te bestrijden. Met zondagmiddag ‘the Blues’, doorgaans een boeiende vorm van vermaak, even als wapen tegen ALS. En de bezieling was voelbaar want het thema bleek een bron van inspiratie voor hen die meededen. Niks geen verplichte figuren of schnabbels tussendoor!
Op alle drie de podia werd een grote dosis werklust en passie aan de dag gelegd. Met veel eigen werk voor de echte blueskenners, maar ook bezoekers die normaal gesproken niet zoveel met deze muziekstijl hebben, genoten zichtbaar van de traditionele blues songs.
Dat begon al vroeg in de middag in de Tuinzaal met de John F. Klaver Band die o.a. een mooie cover van Robert Johnson’s ‘Cross Road Blues’ liet horen. En verder natuurlijk songs in hun bekende stijl gebaseerd op de blues met een flinke dosis funk, jazz en soul. Het Rotterdamse trio Lino and Friends speelde in de Kelder stevig bluesrock werk van hun Live CD/DVD (2013). ‘Put My Voodoo Down On U’, ‘Wet Dreams’, ze kwamen allemaal voorbij. En dat ook zanger/gitarist Marcellino Vishnudatt begaan was met het serieuze onderwerp van behandeling bleek uit zijn emotionele betoog voorafgaande aan de gerelateerde song ‘Everybody’s Leaving’ (“pushing up daisies”). In de Poortzaal was inmiddels een akoestische set begonnen van Robbert Fossen & Fat Harry met als speciale gast blues harmonica speler Thomas Toussaint. Veel improvisatie en onbewuste spontaniteit, zoals een akoestische bluesjam behoort te zijn. Zanger/gitarist Fat Harry van Dorth zou later die middag nog terugkeren voor een unplugged optreden met zijn eigen Fuzzy Licks.
Ook singer-songwriter Ralph de Jongh is na ruim een jaar van afwezigheid weer terug. Dit met een nieuwe soloschijf ‘Ill’ (2014) en dus ook weer op het podium. Of hij nooit was weggeweest speelde Ralph weer op zijn klompen een korte maar intense set, waarmee hij zichzelf als vanouds in extase leek te brengen. Niets was gelukkig meer te merken van het chronisch vermoeidheids syndroom waar hij in 2012 en 2013 mee kampte. Na afloop vertelde hij ons ook weer met zijn band Crazy Hearts aan de slag te gaan. We kijken er naar uit! Zanger/gitarist Jan Blaauw en gitarist Ruben Hoeke brachten na een periode van tien jaar als het duo JURA hun songs van o.a. de CD Freedom Road weer ten gehore. Beide bluesfanaten deden ook mee als gasten tijdens het Veldman Brothers optreden. Ook hier weer traditionals als ‘Red House’ en ‘Rock Me All Night Long’. En natuurlijk gaven de Elburgers zoals we van ze gewend zijn weer álles on stage. Als twee selectiespelers van topniveau vonden de Nederlandse gitaristen Gerrit Veldman en Ruben Hoeke elkaar blindelings in een zinderende gitaarjam.
Hoax tribute band The Choax was in de Kelder ook een lust om naar te luisteren én om naar te kijken. Zanger en bluesharp speler Kars van Nus (The Chicago Hotrods) is een bezielde frontman die weet hoe hij het publiek erbij moet betrekken. Het triootje door gitaristen Jeremy en Mart samen met Kars op één gitaar was innig en amusant. Een vet bluesrock optreden in de geest van hun inspiratiebron de Engelse bluessensatie The Hoax. Het slotoptreden op het Tuinzaal podium kwam van de Zeeuwse bluesrockers The Juke Joints. Zingend, achter zijn drumkit en op de mandoline trokken Joints’ stuwende motor Peter Kempe en zijn mannen alles uit de kast om het publiek te amuseren. Ook de French accordeon van bluesharpist John ‘Sonny Boy’ van der Broek kwam daar weer aan te pas. Hier ook twee gasten, de gitaristen Rodger en Gerrit. De Veldman-virtuoos ging dit keer het gitaarduel aan met Michel Staat. Een verrukkelijke afsluiter en tevens de opmaat naar de voetbalwedstrijd Nederland – Mexico, waarvoor zeker de helft van de aanwezigen nog was gebleven. Het werd het slotstuk van een geslaagd feest voor een goed doel.
Line-up:
De Tuinzaal: John F. Klaver Band; Ralph de Jongh; Ruben Hoeke & Jan Blaauw; The Veldman Brothers (w/ Ruben Hoeke & Jan Blaauw); The Juke Joints (w/ Rodger & Gerrit Veldman), voetbal: Ned-Mex op groot scherm.
De Kelder: Lino & Friends; The Choax.
De Poortzaal: Robbert Fossen & Fat Harry van Dorth (w/ Thomas Toussaint); Fat Harry & The Fuzzy Licks (unplugged); alternatief programma (Blues op TV).
