“It’s better to burn out than to fade away”, die memorabele zin zong Neil Young in de song “Hey Hey, My, My (Into the Black). Het lied was de tegenhanger van “My, My, Hey Hey (Out of the Blue)” eveneens van het Rust Never Sleeps album uit 1979. Neil Youg zelf is na al die jaren nog niet opgebrand, weggevaagd, verroest of ingedut. Want de onverzadigbare muzikant met zijn niet aflatende liefde voor experimenteren met muzikale stijlen en muziektechnologie heeft weer een opzienbarend kunstje geflikt. Op zijn gebruikelijke ambachtelijke en soms raadselachtige manier, verraste hij zaterdag 19 april zijn fans op Record Store Day door het uitbrengen van een akoestisch vinyl album met uitsluitend covers.
Met het gevoel, het geluid en de hoes van een 78-toeren grammofoonplaat bevat de elpee A Letter Home elf van Neil Young’s lievelingsnummers van artiesten die hem hebben beïnvloed. Beide plaatkanten worden geopend met een “letter to home”, met daarin een berichtje door Young aan zijn moeder. Hij verteld haar over de nieuwe technologie die hij gebruikte om A Letter Home op te nemen en maakt van de gelegenheid gebruik via haar zijn hartelijke groeten aan zijn familie te doen. Op de meeste nummers horen we gewoon Neil Young met zijn gitaar en mondharmonica waarmee hij liefdevolle versies speelt van al dan niet bekende nummers van zijn favoriete songschrijvers. Variërend van Phil Ochs zijn ‘Changes’, een bijna zin-voor-zin opgenomen: ‘North Country Girl’ van Bob Dylan, een aangrijpend en eenzaam klinkende ‘Reason to Believe’ (Tim Hardin), een honky versie van ‘On the Road Again’ (Willie Nelson) en het beschouwende ‘If You Could Read My Mind’ van Gordon Lightfoot.
Het meest ontroerende moment van het album is ongetwijfeld het emotionele ‘Needle of Death’ van Bert Jansch, een song die Young erkent als bron voor zijn eigen ‘Needle and the Damage Done’ uit 1972 (van het album ‘Harvest’). Ook Jack White doet mee op twee nummers, hij speelt piano en zing mee op ‘On the Road Again’ en hij heeft een vocale bijdrage en speelt gitaar op ‘I Wonder If Care as Much’ van The Everly Brothers. In januari 2014 kondigde Young al aan dat hij in maart/april een album uit zou gaan brengen dat – zoals hij dat noemde – “one of the lowest tech experiences I’ve ever had” zou worden. Jack White’s label Third Man Records bracht de plaat uit en verstrekte bij elke elpee een een “unearthed Neil Young’s A Letter Home” briefje. Hierop kondigt ene Homer Grosvenor aan dat dit album “een ongehoorde verzameling van herontdekte nummers uit het verleden is”, volgens hem “opgenomen op antiek electro-mechanische technologie die de essentie vat van een sfeer die verloren dreigde te gaan”.
Neil Young was onlangs nog te zien op een foto met een vintage Voice-o-Graph machine uit 1947 die in het hoofdkwartier van Third Man Records in Nashville staat. Een telefooncel-achtig apparaat waarmee real-time vinyl opname gemaakt kunnen worden. Dat zou de oude electro-mechanische technologie waarnaar wordt verwezen in het bericht kunnen verklaren. Maar wie is dan toch die Homer Grosvenor? Na wat ge-Google vinden we niet echt een persoon die direct relatie tot Neil Young zou hebben. Maar we weten wel dat hij altijd in is voor een geintje. En ook nu zou het bericht niet meer dan een ironische opmerking zijn. Grosvenor blijkt een versluierde verwijzing naar zijn huis in Winnipeg, Canada waar hij ooit op 1123 Grosvenor woonde. Ook de albumhoes toont Young in die jaren veertig opname-booth. Alles bij elkaar weer eens een prettige obsessie van Young voor zijn opnametechnieken en toewijding aan het vastleggen van geluid dat het origineel van instrumenten en de stem zo dicht mogelijk benaderd. En in feite is alles aan het album vintage, van de sepia cover-art met kleine prijssticker ($3.98) op de achterzijde tot aan die genoemde opnametechniek met dito geluid, en het uitbrengen op vinyl.
Hoewel er op Record Store Day geen officiële aankondiging kwam, kan je de vinyluitgave alsnog bestellen op de website van Jack White’s label Third Man Records. Want op 27 mei a.s. komt er op Reprise Records een Limited Edition Deluxe-Box Set van het recente album A Letter Home uit met daarin: 1 standard 12” LP vinyl; 1 “direct feed from the booth” audiophile 12” LP vinyl; zeven stuks 6″ clear vinyl record booth discs; 1 standard CD; 1 standard DVD; 1 32-pagina’s tellend 12” x 12” boek. Voor de verzamelaar en liefhebber dus! Op Record Store Day verscheen er ook (wel aangekondigd) een re-issue van Neil Young’s live album Time Fades Away uit 1973, dat nooit eerder werd gereleased op CD. Tevens werkt Young nog steeds aan zijn Pono project, de digitale music player, en zou er in 2015 een 2e deel verschijnen van zijn memoires ‘Waging Heavy Peace’, waarvan deel 1 in 2012 verscheen. Tot slot kunnen we melden dat Neil Young met Crazy Horse dit jaar Europa weer aan zal doen. Ze spelen o.a. in het Londense Hyde Park op 12 juli, in de Echo Arena te Liverpool op 13 juli en op 5 augustus op de Lokerse Feesten in België. Meer data volgen nog. [bron: Henry Carrigan – bewerkt door GvdH / foto’s: Getty Images].
Tracklisting ‘A Letter Home’:
“A Letter Home” Intro
“Changes” (Phil Ochs)
“Girl from the North Country” (Bob Dylan)
“Needle of Death” (Bert Jansch)
“Early Morning Rain” (Gordon Lightfoot)
“Crazy” (Willie Nelson)
“Reason to Believe” (Tim Hardin)
“On the Road Again” (Willie Nelson)
“If You Could Read My Mind” (Gordon Lightfoot)
“Since I Met You Baby” (Ivory Joe Hunter)
“My Hometown” (Bruce Springsteen)
“I Wonder If I Care as Much” (Don Everly)
Neil Young – Changes (Live at Farm Aid 2013)
Bekijk meer Neil Young op Farm Aid 2013 2013 hier.
Lees hier meer TBA? artikelen over Neil Young.
