BloYaTop presenteert CD ‘Mayday’ in Muziekcentrum De Bosuil

Tekst door Frank Hurkmans met foto’s van Hen Metsemakers

BloYaTop creëert burning platform tijdens de release party van ‘Mayday’

Nadat wij een maand geleden de nieuwe CD al mochten beluisteren waren wij extra nieuwsgierig naar de officiële release van de nieuwe CD van het Limburgse rock trio BloYaTop (BYT). Ook omdat de mannen er weer iets speciaals van wilden maken. De band had voor deze mijlpaal bewust Muziekcentrum De Bosuil benaderd. Deze rechtgeaarde rockers zijn De Bosuil dankbaar voor de support in de afgelopen jaren door de band verschillende keren te programmeren. Ere wie ere toekomt: de performance, de interactie met en de beleving van het publiek heeft BYT zelfs een optreden opgeleverd op Bospop 2013. Tijdens dat optreden werd het 7.000 man aanwezige publiek plat gespeeld door pure rockmuziek vergezeld door ludieke acts. De roem van BYT is tot nu toe gebaseerd op hun eerste volwaardige CD ‘ Why Waltz …’  (2012). De nieuwe CD is mede tot stand gekomen door crowd funding en de ondersteuning van platenmaatschappij REMUSIC. Voorafgaand aan het optreden in Bosuil was de band al maanden bezig overal teasers te plaatsen en dat creëert natuurlijk hoge verwachtingen voor de party tonight.  BYT heeft de lat met ‘Mayday’ en de show van vanavond weer hoog gelegd.

Warming-up: The Chaox

De avond wordt geopend door The Hoax tribute band ‘The Choax’. Een heerlijke opwarmer voor BYT blijkt; met rauwe Chicago-achtige blues. Het vijftal, allen keurig gekleed in driedelig pak, zette een korte set neer met een aantal energieke en rauwe nummers. Het publiek ‘ eiste’ echter een toegift en dat werd natuurlijk gehonoreerd. Jammer dat deze mannen slechts een dik half uur konden spelen want ik ben overtuigd dat ze in een volledig concert een zaal als De Bosuil naar hun hand kunnen zetten. Maar ja, de avond stond natuurlijk in het teken en de geboorte van ‘Mayday’.

Retrospectieve start: afscheid en waardering van het verleden

De vuurrode BYT vlag pronkte op de achtermuur van het podium en terwijl de line up werd omgebouwd werd het publiek getrakteerd op oude Glenn Miller classics waaronder Jumpin Jive, Cotton Tail, Johnny Come Lately en Main Stem. Tijdens de ombouw werd voor op het podium een rood geverfde barkruk neer gezet. Wat zou dat nu te betekenen hebben? Dat antwoord werd rond kwart over tien gegeven.

Uit de speakers klinkt ‘Desert Wind’; de relaxte afsluiter en afschminker van de vorige CD ‘Why Waltz …’ . Na enkele minuten loopt een mooie blondine met een BYT op hoge hakken en in een blitse rode jurk het podium op om op de barkruk een rode pick-up neer te zetten en een vinyl plaatje op te zetten. Onmiddellijk worden er fragmenten gedraaid van o.a. U2, The Police, Santana, Van Halen, Fleetwood Mac, Led Zeppelin en Van Halen. Afkomst en je invloeden mag je niet verloochenen natuurlijk. Tijdens deze ode komen de muzikanten het podium op en wordt de song ‘Why Whaltz …’ gedraaid en live overgenomen door de band.

Dit nummer wordt gevolgd door ‘Poker Joker’  een uit de swamp getrokken nummer met jankende gitaarpartijen van Mr. Mark Ferguson; die gedurende de gehele avond een enorme concentratie en virtuositeit laat horen op de gitaar. De eeuwig jonge Mr. E. heeft zich speciaal voor deze avond een nieuw kapsel laten aanmeten. Mr. Huge zit als vanouds met een brede grijns te genieten achter zijn drum kit met de onafscheidelijke muts op.

Als laatste nummer van de opening wordt ‘ Lez Burn’ gespeeld  met echt vuur uit twee vuurspuwende pilaren naast de drummer die het er warm van krijgt.

Het blijkt dat we tijdens de opening van het feestje op een ludieke manier meegenomen zijn naar hun inspiratiebronnen en met het spelen van de sterkste nummers van de vorige CD wordt er op een mooie manier afscheid genomen van ‘ Why Waltz …’ En de opmaat gecreëerd naar de introductie van ‘Mayday’.

Official part

Hoewel de eerste Cd’s vorige week al zijn overhandigd aan de deelnemers aan de crowdfunding van het album is er nog geen vinyl versie in omloop. Bosuil programmeur en Mr. Bospop Peter Verkennis ontvangt het eerste exemplaar van de vinyl versie van Mayday. Dit is een ontzettend sjiek gebaar richting de De Bosuil en Bospop omdat deze podia veelbelovende regionale bands de kans geeft zich voor een groot publiek te etaleren. Verkennis heeft ook een getapte reactie: Bospop heeft geen selectietrajecten nodig om bands te selecteren voor het festival. En dat kan niet van alle Limburgse festivals (Pinkpop red.) gezegd worden. De bescheiden Peter Verkennis neemt beretrots en onder veel bijval van het publiek de elpee in ontvangst.

The Real Thing: live uitvoering van CD Mayday

Na nog enkele plichtplegingen werd het uit bijna 300 man sterk publiek getrakteerd op nagenoeg de complete nieuwe CD ‘Mayday’. Alle nummers, behalve ‘Vanishing Point’, werden in de volgorde van de CD voorgeschoteld.  ‘Mano Loco’ kan zo uit het oudere werk van Van Halen komen. Mind you: ik bedoel hier de energie en de sound waarmee dit nummer uit de Bosuil geluidsinstallatie knalde. Direct werd duidelijk dat de licks die Mr. Ferguson uit zijn gitaar haalt nog steeds een sterke smaak bepaler is van het geluid van dit trio. Mr E. beheerst uiteraard nog steeds die lekkere grooves die ook het eerdere werk kenmerken. En Mr. Huge geselt zijn drums op een verschrikkelijk gemotiveerde en gedreven manier. Alleen blijkt hier wel overduidelijk dat de band is gegroeid in het oeuvre en muzikaal weer meer naar elkaar toe gegroeid is.  Recht voor zijn raap rocker ‘The Luv Stuff’ is een ode aan dat fenomeen ‘Love’ dat maar niet te vatten blijkt en onverzadigbaar is. Wat we in de uitvoering in de Bosuil misten waren de Jupiler flesjes die op de CD als percussie worden ingezet.  Na ‘No More Merengue’  wordt het gas een beetje terug genomen met het nummer ‘ Everybody Is Crazy’. Zangeres Mandy de Bruin wordt geïntroduceerd door Mr. E. Zij zingt op de nieuwe CD een aantal partijen mee en in ‘Everybody Is Crazy’ neemt ze een deel van de lead vocals voor haar rekening. Zij op dit gevoelige nummer  met een erg moeilijke zangpartij deze song een extra dimensie mee. De instrumentatie doet zeker in de refrein sterk denken aan Pink Floyd. De authentieke samenzang waarop dit nummer over de bühne gebracht wordt leverde kippenvel momenten op in het publiek.  Het refrein van ‘Page 525’  wordt door het publiek massaal mee gezongen. Hoe mooi kan rock and roll zijn: naast dat  deze mannen echter rockers zijn slagen zij er tijdens het concert ook in een hechte band met het publiek te smeden. Dat lukte op Bospop 2013 met duizenden mensen in de tent en nu ook weer in de  meer intieme setting in De Bosuil.

Tijdens de uitvoering van ‘ Miss Terious’  kon Mr. Ferguson zich lekker uitleven met diverse ‘ wicked’ gitaarlicks. Een bescheiden en onderschatte gitarist in mijn ogen. Dit nummer heeft ook heerlijke backing vocals.  ‘Barbecue and Freezeburn’ laat het trio in volle bloei zien. Er straalt een enorm speel plezier af van deze mannen en de energie die in dit  nummer wordt gestopt is aanstekelijk. Deze compositie kan zich gemakkelijk meten met b.v. het beste werk van ZZ Top.

De invloed van The Black Crowes is duidelijk hoorbaar in ‘ How Can I Miss You’ met een mooie dienende bass. Tijdens ‘ Tight Spot’ lijkt Mr. Ferguson wel in een trance en zet zeer geconcentreerd gevarieerde walls of sound neer en is een met zijn instrument.  Na deze set van gevarieerde nieuwe nummers bedankt Mr. E het aanwezige publiek en met name de crowd funders die de nieuwe CD blind gekocht hebben. En hij hoopt samen met het publiek nog veel parties te hebben als die vanavond, voordat we gaan naar ‘The Great Reppel Deppel In The Sky’ … Met dit vlammende nummer wordt de set afgesloten.  Omdat zowel de band als het publiek nog lang niet voldaan bleek werden ook nog twee toegiften gespeeld: ‘ Demolition Crush’  van ‘Why Waltz …’ en het splinternieuwe ‘The Dude’; een Herman Brood achtige compositie. Het blijkt dat BYT al druk bezig is haar derde album op te nemen.  Ook tijdens de toegiften was er sprake van een hechte band met het dol enthousiaste publiek. You get what you play for …

Wat ik wil toevoegen bovenop het concert is dat de CD opnames zeer on-Nederlands en steengoed klinken. En dat is een vet en welgemeend compliment aan meester Mano Theelen die de opnames, mix en mastering voor zijn rekening heeft genomen. De hele CD straalt een enorme energie,  maturiteit en volwassen geluid uit. Ook hebben een aantal nummers arrangementen die wat lastig als trio volledig live uit te voeren zijn. De muziek op de CD doet me bij tijd en wijle denken aan de eerste twee albums van Van Halen en soms aan het oudere werk van Deep Purple. Als je van recht voor zijn raap Rock and Roll houdt en van pure energie die dat met zich meebrengt rest me slechts het advies: koop de CD en ga ze (weer) live zien. Met deze CD in de pocket en de support van REMUSIC zou een internationale bekendheid en waardering op zijn plaats en mogelijk moeten zijn.

Setlist

• Why Waltz If You Can Rock ‘n’ Roll
• Poker Joker
• Lez Burn
• Mano Loco
• The Luv Stuff
• No More Merengue
• Everybody Is Crazy
• Page 525
• Miss Terious
• Barbeque And Freezeburn
• How Can I Miss You
• Tight Spott
• The Great Repple Depple In The Sky

Toegift:

• Demolition Crush
• The Dude

 

BloYaTop:

Mr. E –  Bassguitars & Lead Vocals

Mark Ferguson – Guitars

Paul Huge- Drums, Percussion & Backing Vocals

www.bloyatop.com

www.remusic.eu