The Crimson ProjeKCt speelde in Cultuurpodium De Boerderij Zoetermeer op vrijdag 14 maart 2014. Tekst & filmpje door Giel van der Hoeven met foto’s van Aart van Hoften & © TCP promo.
De Crimson ProjeKCt is een uitloper van de van oorsprong Britse progressieve rockband King Crimson. Met o.a. drie voormalige leden uit die historische band, richten zij zich voornamelijk op repertoire uit begin jaren tachtig tot aan medio jaren negentig, aangevuld met enkele klassiekers uit de vroege jaren zeventig en songmateriaal van eigen projecten. En, dit gebeurt allemaal met toestemming en ‘goedkeuring’ van medeoprichter Robert Fripp die nu zelf geen deel uitmaakt van het illustere gezelschap, maar die in 2013 wel op het punt stond om ook te starten met een nieuwe line-up van zijn geliefde art-rock band King Crimson.
Die groep wordt beschouwd als de grondlegger van de Eclectic Prog en brak in het jaar van hun oprichting gelijk door. Nota bene als support van de Rolling Stones tijdens het gratis en legendarische ‘Stones in the Park’ optreden op 5 juli 1969 in Hyde Park, Londen. Vanaf dat jaar ontwikkelt de klassieke progressieve rock muziek zich ook, voornamelijk in Engeland. De stijl kenmerkt zich door lange composities met invloeden vanuit de klassieke muziek en de jazz, complexe (ondoorgrondelijke) teksten en ongebruikelijke maatsoorten, ritmetechnieken, toonladders en afstemming met veel geluidseffecten. Gecomponeerd en gespeeld door virtuoze muzikanten, vaak met een voltooide opleiding in de klassieke muziek. D
it met prominent gebruik van ongebruikelijke instrumenten en zangstijlen. Eén van die instrumenten is een elektrisch versterkt snaarinstrument om op te tappen, de Chapman Stick. Hierop kan de muzikant zowel bas- als melodiepartijen produceren. In Crimson toen en nu bespeeld door basgitarist Tony Levin. Hij ontwikkelde ook de Funk Fingers, waarmee het geluid van drumstokken die op snaren trommelen kan worden nagebootst. Een ander afwijkend instrument is de 
Touch Guitar (bespeeld door Markus Reuter), waarop een soortgelijke fretboard-tapping techniek moet worden toegepast.
Verder bestaat The Crimson ProjeKCt (Performing the music of King Crimson) uit twee drummers: Tobias Ralph en Pat Mastelotto, die al direct na het Sounscape intro door Reuter een knallend drumduel uitvochten. En, de op haar blote voeten lopende bassist Julie Slick. Zij is de zuster van drummer Eric Slick waarmee ze eerder in het Adrian Belew Power Trio zat. En ook dat trio mocht – inmiddels dus met drummer Tobias Ralph – een aandeel voor hun rekening nemen tussen de Crimson klassiekers door. Gevolgd door Stick Men sets door de drie bandleden: Tony Levin, Pat Mastelotto en Markus Reuter, later aangevuld met Adrian Belew. En met het noemen van die laatste naam hebben we tevens de belangrijkste persoon van The Crimson ProjeKCt vermeld. Adrian Belew (1949) is een Amerikaanse producer, componist, songschrijver, zanger en muzikant, zeg maar gerust multi-instrumentalist. Van 1981 tot 2009 was hij de frontman van King Crimson en in 2012 samen met Levin en Mastelotto de initiatiefnemer van het huidige Crimson ProjeKCt. Belew is vooral bekend als een onalledaagse maar toegankelijke gitarist. Hij heeft een speelstijl met bizarre elektronische tonen, onorthodoxe speeltechnieken en een breed scala aan geluidseffecten. Geluiden die soms meer verwant zijn aan klanken van dieren, voertuigen en mechanische apparaten dan aan standaard instrumentale tonen.
Maar het toegankelijke zit vooral in het feit dat Belew in zijn carrière met een groot scala aan topartiesten heeft gewerkt. De doorsnee (radio)muziekluisteraar heeft wellicht nog nooit van hem gehoord maar móet hem ooit wel gehoord hebben! Omdat hij als studiomuzikant of live performer diverse bijdrage leverde aan producties waar niemand toen omheen kon. Variërend van Frank Zappa’s album ‘Sheik Yerbouti’ (1979) tot Joe Cocker’s ‘Sheffield Steel’ (1982) of Paul Simon’s ‘Graceland’ (1986). En van gitarist in David Bowie’s live Heroes Tour 1978 tot het op de bühne staan met de Talking Heads om hun signature song ‘Psycho Killer’ mee te spelen. En opvallend genoeg lijkt Adrian Belew zijn zangstem óók nog als twee druppels water op die van David Byrne, de zanger van de Talking Heads, met wie hij tussen 1979 en 1981 intensief heeft samengewerkt. Van deze unieke zespersoons bezetting kregen we in de Boerderij te Zoetermeer een weergaloos lesje in eclectische progressieve rockmuziek voor onze kiezen. Wellicht bombastisch of zelfs neurotisch voor een onwetende bezoeker. En duidelijk hogeschool muziek voor de minder geschoolde muziekliefhebber. Maar een surplus aan techniek en vindingrijkheid compenseerde toch wel behoorlijk het gebrek aan emotie dat daarentegen soms ook deze muziekstijl kenmerkt.
Het werd in ieder geval een galavoorstelling waarbij de bandleden sober in het zwart gekleed waren. Althans, Belew kwam aanvankelijk op in een hagelwit colbert maar dat werd al gauw over een standaard gedrapeerd in de benauwde en volgepakte Boerderij. Maar de heren Levin en Belew waren in een bijzonder goede bui. Levin nam tussen de uitgesponnen nummers door regelmatig foto’s van het publiek. En Belew toverde niet alleen de meest merkwaardige geluiden uit zijn opmerkelijke Parker AB Signature Fly gitaar, maar ook met regelmaat een grote grijns op zijn gelaat. Ook was Adrian behoorlijk welbespraakt (en geestig) en vertelde hij ondermeer over de samenwerking met het Metropole Orkest dat hij in 2011 had (het stuk ‘E’ stond ook nu op de setlist) en dat Amsterdam “a great city” was en dat wij in Boerderij het beste publiek van de hele tour waren (ja ja), “thanks filling this place for us!” Maar enthousiast waren band en de aanwezigen zeker. Niet voor niets duurde de show ruim tweeëneenhalf uur inclusief de twee toegiften. Waarbij in de laatste toegift de verjaardag van tourmanager Francesco on stage werd gevierd met “happy birthday” uit volle borst en als slotstuk een smijttaart in zijn gezicht. Want Progs just wanna have fun too. 😉
Op zaterdag 5 juli komt deze legendarische line-up nóg een keer naar Nederland! Voor tickets zie de website van Parkstad Limburg Theaters in Heerlen. TBA? Collega’s (en kenners) Frank Hurkmans en Hen Metsemakers zullen hier dan uitgebreid en kundig verslag van doen.
SETLIST (ovb)
The Crimson ProjeKCt:
01. Soundscape (Markus Reuter)
02. B’Boom (King Crimson song)
03. THRAK (King Crimson song)
04. Dinosaur (King Crimson song)
05. Frame by Frame (King Crimson song)
06. Sleepless (King Crimson song)
Adrian Belew Power Trio:
07. B (Adrian Belew song)
08. Neurotica (King Crimson song)
Stick Men:
09. Crack in the Sky (Stick Men cover)
10. Cusp (Stick Men cover)
Stick Men with Adrian Belew:
11. Larks’ Tongues in Aspic, Part Two (King Crimson song)
12. Three of a Perfect Pair (King Crimson song)
Adrian Belew & Tony Levin:
13. Matte Kudasai (King Crimson song)
Adrian Belew Power Trio:
14. Young Lions (Adrian Belew cover)
15. E (Adrian Belew cover)
Stick Men:
16. Improv on Open (Stick cover)
17. Breathless (Robert Fripp cover)
18. The Firebird Suite (Igor Stravinsky cover)
The Crimson ProjeKCt
19. One Time (King Crimson song)
20. Red (King Crimson song)
21. Indiscipline (King Crimson song)
Encore 1:
22. The Court of the Crimson King (King Crimson song – Adrian Belew solo)
23. Elephant Talk (King Crimson song)
Encore 2:
24. Thela Hun Ginjeet (King Crimson song)
Lees hier een interview (Eng.) met The Crimson ProjeKCt
