Intrigerend debuut van Amberjacks met een reis in de Twilight Zone.

CD-Review Amberjacks door Frank Hurkmans. Releasedatum: 1 februari 2014 !!

Ondanks de economische crisis zijn de Amberjacks erin geslaagd een zeer aantrekkelijke CD te produceren en uit te brengen. Dit Zuid-Limburgse psychedelisch rockkwartet heeft een jaar bloed, zweet en tranen doorleefd om tot een prachtig debuutalbum te komen. Met een duidelijk eigen sound en schatplichtigheid aan de psychedelische en progrock muziek uit de jaren zeventig.

Het gemengde gevoel dat mij bekruipt na een paar keer beluisteren van de CD is een combinatie van het creëren van soms spookachtige soundscapes die zich afspelen achter het zesde zintuig en recht voor zijn raap stampende rockmuziek die rechtstreeks het bewustzijn inschiet. En dat vaak op hetzelfde moment! Dit kwartet heeft veel aandacht besteed aan de muziekproduktie en de CD hoes. Neem nou de verpakking. De CD hoes bevat een tekening waarop de binnenkant van een hut te zien is. De blik door het de raam laat een zware bewolking zien met zicht op een viersprong met een richtingwijzer in het midden. Wie durft naar buiten te gaan in zulk weer? Aan de muur hangt een set sleutels; de houten deur is wellicht bedoeld als toegang tot het onderbewustzijn.

Het eerste nummer, slechts 22 seconden, met de naam ‘Proloog’ laat een gejaagd hijgende man horen die iets op een stuk papier krast en door de deur naar buiten loopt; de storm tegemoet vermoed ik.

Gevolgd door ‘The Manic’ met een krachtige entree van de band. Roffelende drums, rammende gitaren en bas. Tijdens het refrein heeft zanger / gitarist Jack Westenberg iets manisch in zijn stemgeluid en de leadgitaar refereert sterk naar Eric Clapton in zijn Cream periode. De titel van deze song is passend, want dit hele nummer heeft een psychedelisch prettig gestoorde sfeer.

‘Sweet Summer Rain’ opent ook weer met sterk roffelende drums door drummer Gavin Harte. Een nummer dat mij naar mate het zich ontspint doet denken aan Black Sabbath met een bonkende bas en typerende vervlochten ritmische begeleiding op de gitaren. Het refrein wordt gelardeerd door een Mellotron dat voor een typisch unheimlische sfeer zorgt.  De gitaarsolo’s voort geduwd door de ritme sectie brengen de luisteraar naar hogere sferen waar de wolken steeds donkerder worden. Net als op de CD hoes. De band trekt soms geluidsmuren op waar Hawkwind jaloers op kan zijn.

Met een langzaam uitgesponnen intro wordt ‘Black Water’ ingezet en gaat over in een langzaam voortstappend verhaal met prachtige begeleidende akkoorden op de gitaren. Dit slow tempo stuk wordt geleverd met onheilspellende flarden solo gitaar en zit vol zwarte symboliek: ‘Rising High Down Below … Dit ontspint zich tot een kreunend en zich voortslepend organisme.

‘Catch ‘em Alive’ laat weer een manische stem horen en is een rocker pur sang. En weer die typische bovenaardse sfeer die ook dit nummer uitstraalt.

Ballade ‘ The Rivers Own’ laat de emotionele kant van de Amberjacks horen. Dit nummer wordt op een gevoelige en warme manier gezongen. Mijn eerste indruk was dat de gitaar iets te hard in de mix zit; bij nadere beluistering kom ik daar op terug. De gitaar past perfect in de overall psychedelische sfeer en uitstraling van het album.

‘Return of The Obeah Man’ start als een rock song, recht voor zijn raap.  Het nummer ontspint zich echter middels frisse bekkens en hamerende gitaar tot een uitgesponnen psychedelisch maal. De gitaarmuren die janken, schreeuwen en brullen doen me in de  verte denken aan Johnny Winter die ook van die langzaam uitgesponnen improvisaties kon spelen. Ook hier wordt een onheilspellende ambiance geserveerd. Na de improvisatie valt de song weer terug in het rock format.

‘Castles in the Sky’ verhaalt over, inderdaad, luchtkastelen en daaraan gekoppelde leugens. Pompende bas, rollende drums en gitaren gaan over in een lichtvoetig vliegend tapijt toewerkend naar een climax op de gitaren.

Drummer Gavin Harte draagt ‘Nation On Fire’ en in een repetitief karakter lopen zang en leadgitaar synchroon begeleid door een lekker ostinato baspartij naar een steeds sterker wordende climax met jankende en huilende gitaren.

Het avontuur buiten de hut wordt afgesloten met ‘High Speed Love’; dat verhaalt over liefde voor een meisje van 17 jaar dat  ‘ bedorven’ wordt. Na het akoestische intro en gaat het nummer over in een orgasme van geluid. De mellotron geeft ook hier weer een sinistere sfeer aan de setting.

Het debuutalbum van Amberjacks is een album dat je meeneemt op reis voor degenen die daar voor openstaan. Op zijn minst is het een sterk psychedelisch album, en als je ook nog openstaat voor de verborgen symboliek in de muziek, zelfs een intrigerend kunstwerkje.

Amberjacks
Jack Westenberg – Vocals / Guitar
Jeroen Ansems – Guitar
Brian Frederiks, – Bass
Gavin Harte – Drums
Mellotron on Sweet Summer Rain and High Speed Love by Ruud Peeters
Logo and artwork by Marco Jeurisse
Tracklist
1. Prologue
2. The Manic
3. Sweet Summer Rain
4. Black Water
5. Catch ‘m Alive
6. The River’s Own
7. Return of the Obeah Man
8. Castle in the Sky
9. Nation on Fire
10. High Speed Love

Contact:
info@amberjacksband.com
amberjacksband.com
facebook.com/amberjacksband