Big Pete & Band met Karsu Dönmez opende een reeks blues concerten in de North Sea Jazz Club op 10 januari 2014. Review door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois.
Vrijdag 10 Januari 2014 is de aftrap van de, voor de Amsterdamse North Sea Jazz Club nieuwe, blues programmering. Wij van ‘The Blues Alone?’ waren al eerder te gast tijdens de optredens van o.a. The James Hunter Six , Sherry Dyanne en The Holmes Brothers in deze prestigieuze club. De North Sea Jazz Club programmeert diverse stijlen van muziek maar wil met deze nieuwe programmering de blues meer onder de aandacht van het Nederlandse publiek brengen. Uw reporters zijn grààg bij dit eerste concert van een reeks warm aan te bevelen concerten aanwezig want de man die het spits af mag bijten is niemand minder dan ‘Big Pete & Band‘.
Pieter van der Pluijm, zanger/gitarist maar vóóral blues-harpist, is allang geen onbekende meer in het blues-circuit; hij kan terug kijken op een aardige palmares van bands zoals ‘The Strikes’, ‘The Lester Butler Tribute Band’ en ‘Men Of Considerable Taste’. Pieter dringt zachtjes aan, mede te danken aan zijn optreden in DWDD en op het North Sea Jazz Festival van vorig jaar, nu ook door in de bekendere c.q. populairdere muziekstromingen. De man die al een aantal albums uitbracht heeft vooral veel succes geoogst met zijn laatste album ‘Choice Cuts’ wat hij opnam op het Amerikaanse Delta Groove label en resulteerde in een een aantal optredens in de Verenigde Staten op bekende festivals.
Dat ‘Big Pete’ vanavond wordt bijgestaan door Sander Kooiman op gitaar zal voor u als vaste lezer geen verrassing zijn. Sander Kooiman die gedurende de jaren grote waardering geniet voor zijn gitaarspel musiceerde al eerder met Big Pete in het ter ziele gegane M.O.C.T. en is ook met eigen band ‘Drippin’ Honey’ weer helemaal terug op de Nederlandse podia. Hij wordt vergezeld door Best Dutch Blues Drummer Award winnaar Jody van Ooijen bekend van o.a. ‘Coup de Grace’, ‘The Strikes’, ‘Rootbag’, ‘Qeaux Qeaux Joans’ en ‘Pure Soul Power’ op drums en Roelof Klijn op bass die ook in ‘The Strikes’, ‘Coup de Grace ‘en ‘King Mo’ speelde. De vier heren hebben voor de gelegenheid ook nog eens een pianist meegenomen naar de club, Bas Janssen ook wel bekend van de forties/fifties band ‘The Big Four’. Laatstgenoemde vervangt de op de aankondiging prijkende pianist Dirk-Jan Vennik die helaas door ziekte geveld blijkt. Maar er prijkt nóg een naam op de aankondiging van dit diner-concert namelijk die van de Amsterdamse Turkse pianiste/zangeres Karsu Dönmez. De reporters van ‘The Blues Alone?’ zijn zéér benieuwd naar wat deze combinatie van muzikanten op gaat leveren.
Zoals eerder vermeld is dit concert een diner-concert waar de bezoeker desgewenst vooraf het optreden kan genieten van een drie-gangen diner; graag maak ik even van deze gelegenheid gebruik om u als lezer van ‘The Blues Alone?‘ te melden dat dit geenszins verplicht is in de North Sea Jazz Club men kan ook alleen als bezoeker van het concert kaarten aanschaffen. Ook wil ik melden dat niet alle concerten op de programmering van de North Sea Jazz Club van dezelfde format zijn. Als we in de club arriveren zien we een twaalftal tafels opgesteld waaraan diverse gezelschappen van jong tot middelbaar zitten te eten, daar achter in de resterende ruimte zijn een paar sta-tafels en zitjes opgesteld alsook ruimte voor een mooie grote lange bar. Voor ieder wat wils! De club is nog niet écht vol, we tellen 70 man; het is ook nog wel wat vroeg (20:00 uur) voor Amsterdamse begrippen lijkt ons. Maar wij hebben er vertrouwen in dat het aantal bezoekers nog zal groeien.
Als de heren het podium opstappen, het publiek in de zaal welkom heten, zien en horen we over en weer blijken van herkenning. Fijn om te zien dat menige blues-liefhebber er een autoritje naar Amsterdam voor over heeft gehad ‘Big Pete & Band‘ te zien optreden. ‘Big Pete & Band‘ openen met ‘You’re The One‘ waarin we al goed de strakke ritme sectie van Jody van Ooijen en Roelof Klijn horen. Dit nummer wordt opgevolgd door Junior Wells’ ‘Come In This House’ waarbij ik geniet van de controle die Pieter in dit nummer over zijn stem en harmonica heeft en Sander weer meester is op zijn Gibson! Het tempo gaat omhoog met Howlin’ Wolf’s ‘Rockin Daddy’ waar de piano solo van Bas Janssen voor vele bewegingen aan de tafels zorgt. De blues-harp solo van Big Pete zorgt ook voor zéér veel bijval in de club.
De rust keert weer als de aanwezigen een cover van Freddie King’s ‘Same Old Blues’ mee mogen maken, ook met dit nummer bewijzen ‘Big Pete & Band‘ maar weer eens waarom zij al zolang op hoog niveau kunnen meedraaien in de blues-scene. De woorden “all the way from oud west binnenkort noord” waarin Big Pete extra aandacht vraagt voor pianist Bas Janssen vooraf Roy Brown’s ‘Boogie Woogie Blues’, worden vanuit de zaal humorvol gepareerd met “helemaal goed minder moorden meer diefstal” . Ook tijdens dit nummer wordt weer eens duidelijk wordt hoe divers een set wordt als een band een toetsenist in hun gelederen heeft. Ook hier weer goede stemcontrole van Pieter, zijn stem lijkt iedere keer dat wij een concert bijwonen beter geschoold. Tijdens John Lee Hooker’s ‘I Got My Eyes On You’ wordt het publiek getrakteerd op niet alleen een hele ruige blues-harp solo van Big Pete maar ook een piano solo van Bas Janssen, de nervositeit die ik in het begin bespeurde lijkt met ieder nummer te verdwijnen naar de achtergrond. De vertolking van ‘Backscratch’ van Fred Frost (thanx Pieter!) is toch wel dé verrassing van de avond want dit nummer hoort men zelden! De mannen gaan door met een knaller als het ‘So Low Down’ van de veel te jong overleden Lester Butler gespeeld wordt, onvermijdelijk tijdens sets van Big Pete omdat hij tijdens zijn aanwezigheid bij een optreden van deze legende begreep dat ook hij een carrière als blues-harp speler ambieerde. Als de cover of Jimmy Rogers’ ‘Lonesome Blues’ gespeeld wordt is goed te merken dat Sander Kooiman steeds beter in z’n spel komt te zitten, het vloeit meer, de harmonie-lijn wordt steeds soepeler. Ook is de synergie tussen Big Pete, Bas Janssen en Sander Kooiman op een niveau dat de set vanavond alleen maar beter wordt. Billy Boy Arnold’s ‘Wish You Would’ geeft wel de gelegenheid voor drummer Jody van Ooijen en bassist Roelof Klijn te soleren maar persoonlijk vind ik die solo’s van korte duur.
Dan wordt de dame die al een tijdje op barkruk naast het podium zit uitgenodigd op het podium, bloedmooie Karsu Dönmez neemt de plaats achter de piano over van Bas Janssen. Karsu Dönmez is een getalenteerd componiste en pianiste in opkomst. Ze heeft al op een aantal internationale podia gestaan North Sea Jazz Festival, Istanbul Jazz Festival en zélfs in de Carnegie Hall van New York waar ze uitgenodigd was door Netherlands American Community Trust. Al snel is ze te zien op de Nederlandse televisie (DWDD) en inmiddels ook op de Turkse televisie. Ze heeft een stemgeluid, die als ze een jazz standard zingt soms aan die van Norah Jones doet denken maar tegelijkertijd hoor je de blues in haar stem.
Karsu speelde al eerder in deze zelfde North Sea Jazz Club tijdens haar release party gehouden ter gelegenheid van haar eerste studioalbum ‘Confession’ een mix van jazz, blues, funk én Turkse invloeden. Zéér enthousiast blijkt Kursu Dönmez te zijn dat zij hier vanavond met ‘Big Pete & Band‘ op mag treden dat ze zegt “zó ontzettend gààf dit ik hier met deze band mag optreden” en “wat zijn ze goed hè?”. Dat zij zelf ook een mooi stukje piano kan spelen blijkt als ze het in New York geschreven nummer ‘Boyfriend Is Back In Town‘ achter haar geliefde instrument de piano zingt waar Big Pete een mooie harp partij neerlegt. Deze dame, à la Et Dieu Crea La Femme type, is een teaser en een ‘player of the audience’; mijn voorspelling is dat wij nog heel veel van deze dame gaan zien én horen.
Sander Kooiman begeleidt haar tijdens ‘Bring You Home To Me‘ op zéér professionele wijze waarin ik merk dat ook hij er plezier aan beleeft. Zo snel als Karsu Dönmez kwam zo snel is zij ook van het podium verdwenen om het publiek weer terug te geven aan ‘Big Pete & Band‘. De band sluit echter de tweede en laatste set af met een duet tussen Karsu en Big Pete waarin zij samen het door o.a. Elvis tot hit gezongen Lieber/Stoller nummer ‘Hound Dog’ zingen en ach Karsu Dönmez is natuurlijk nog geen ‘Big Mama’ Thornton maar de wil is er en Karsu belééft het nummer en samen maken zij er een mooi duet van. Het publiek is zó enthousiast dat er om een toegift gevraagd wordt maar daar laat (helaas) Karsu Dönmez de eer geheel aan ‘Big Pete & Band‘ die deze keer niet voor ‘Automatic’ van Lester Butler kiezen maar voor een slow blues waarin de hoge tonen er na deze zeer goede set er door Big Pete nóg eens uitgeperst worden.
Karsu speelde al eerder in deze zelfde North Sea Jazz Club tijdens haar release party gehouden ter gelegenheid van haar eerste studioalbum ‘Confession’ een mix van jazz, blues, funk én Turkse invloeden. Zéér enthousiast blijkt Kursu Dönmez te zijn dat zij hier vanavond met ‘Big Pete & Band‘ op mag treden dat ze zegt “zó ontzettend gààf dit ik hier met deze band mag optreden” en “wat zijn ze goed hè?”. Dat zij zelf ook een mooi stukje piano kan spelen blijkt als ze het in New York geschreven nummer ‘Boyfriend Is Back In Town‘ achter haar geliefde instrument de piano zingt waar Big Pete een mooie harp partij neerlegt. Deze dame, à la Et Dieu Crea La Femme type, is een teaser en een ‘player of the audience’; mijn voorspelling is dat wij nog heel veel van deze dame gaan zien én horen.
Sander Kooiman begeleidt haar tijdens ‘Bring You Home To Me‘ op zéér professionele wijze waarin ik merk dat ook hij er plezier aan beleeft. Zo snel als Karsu Dönmez kwam zo snel is zij ook van het podium verdwenen om het publiek weer terug te geven aan ‘Big Pete & Band‘. De band sluit echter de tweede en laatste set af met een duet tussen Karsu en Big Pete waarin zij samen het door o.a. Elvis tot hit gezongen Lieber/Stoller nummer ‘Hound Dog’ zingen en ach Karsu Dönmez is natuurlijk nog geen ‘Big Mama’ Thornton maar de wil is er en Karsu belééft het nummer en samen maken zij er een mooi duet van. Het publiek is zó enthousiast dat er om een toegift gevraagd wordt maar daar laat (helaas) Karsu Dönmez de eer geheel aan ‘Big Pete & Band‘ die deze keer niet voor ‘Automatic’ van Lester Butler kiezen maar voor een slow blues waarin de hoge tonen er na deze zeer goede set er door Big Pete nóg eens uitgeperst worden.
De reporters van ‘The Blues Alone?’ bedanken de North Sea Jazz Club voor hun gastvrijheid, bedanken hen voor de ‘guts‘ blues te promoten en wensen hen vele bezoekers van de andere blues concerten.