New Cool Collective speelde op vrijdag 22 november 2013 in de Kroepoekfabriek, Vlaardingen . Review & video door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer
New Cool Collective is een Nederlandse band die in 1993 werd opgericht onder aanvoering van saxofonist Benjamin Herman. In mei van dit jaar verscheen via Dox Records hun 7e officiële album ‘Chin Chin’. New Cool Collective bestaat verder uit Frank van Dok (percussie), Willem Friede (keyboard/arrangeur), Rory Ronde (gitaar), Jos de Haas (percussie), David Rockefeller (trompet/flugelhorn), Leslie Lopez (bas) en voor deze gelegenheid drummer Lean Robbemont (normaal is dit: Joost Kroon). Ze spelen een unieke mix van jazz, dance, latin, salsa, afrobeat en boogaloo. In het kader van hun Grote Jubileum Clubtour – ze bestaan dit jaar 20 jaar – zorgde ze afgelopen vrijdag in de Vlaardingse Kroepoekfabriek voor een energieke, dansbare en retecoole avond.
New Cool Collective won op 4 oktober jl. een ‘Gouden Kalf’ in de categorie ‘Best Music’ op het Nederlands Film Festival voor de soundtrack – Chin Chin part II – bij de film ‘Toegetakeld door de liefde’ van Ari Deelder (inderdaad, de dochter van). En al eerder verdiende ze twee Radio 6 Soul & Jazz Awards, 
een Edison, de Heineken Crossover Music Award en de Gouden Notenkraker. Ze toerden door Engeland, Duitsland, de Benelux, Afrika, Canada, Rusland en Japan. Niet alleen in de hipste jazzclubs, maar ook op grote rock- en popfestivals zoals het Roskilde Festival in Denemarken, Sziget in Hongarije, Fuji Rock in Japan, op Lowlands, het Camden Mix Festival en het Aberdeen Alternative Festival in Engeland.
En nu mochten wij Holland’s hipper dan hip New Cool Collective bewonderen in de knusse Kroepoekfabriek, met zo’n 350 bezoekers uitverkocht. Volgens Benjamin Herman was dit hun allereerste optreden in Vlaardi
ngen, maar volgens het publiek zat hij er op dat gebied naast! (ze stonden al eerder in de plaatselijke Stadsgehoorzaal namelijk). Verder was iedere uitspraak die hij die avond deed én elke noot die hij op zijn alt sax speelde wel raak! Ingeduffeld in een bloemlezing uit het betere eigen NCC werk van Soul Jazz Latin Flavours Nineties Vibe tot en met Chin Chin, zeg maar. Tevens een periode waarin behalve mooie eigen composities ook knappe covers werden gespeeld, van ‘Wee’ van Dizzy Gillespie tot aan ‘Swagger’ van Ian Siegal. Die we beide deze avond overigens niet te horen kregen.
Een groot deel van dat nieuwe dubbelalbum Chin Chin werd wel gespeeld. Waarvan de openingstrack ‘The Canteen’ ook de concertopener was. Samen met de overige nummers uit hun bestaande instrumentale repertoire tussendoor vakkundig en ongedwongen aan elkaar gepraat door de artistiek leider van het collectief Benjamin Herman. Soms ook humoristisch, want zo wist hij ons te vertellen dat het album in Japan onder een andere titel is uitgebracht. Omdat een plaat met de titel chin chin (kleine piemel!) de verkoop ervan dáár niet zou stimuleren. Waarna een swingende versie van ‘Samba Kitsu’ volgde. Ook wist hij te melden dat na een jaar van dieptepunten het ontvangen van het ‘Gouden Kalf’ een onverwacht maar welkom hoogtepunt was in 2013.
Daarna werd ‘Devastated’ met heerlijk scheurende saxsolo ingezet. Ook Herman’s buddy aan zijn zijde voor 20 jaar David Rockefeller liet zijn trompet overheerlijk schallen. Met invloeden uit veel muziekgenres wereldwijd (Afrikaans, Arabisch, Jamaicaans, Braziliaans) klonk het achttal veelzijdig swingend, met de blazers en voornamelijk de twee percussionisten in een exotische, ritmische hoofdrol. Zoals in het funky ‘Afrogogo’ geïnspireerd door een bezoek aan Senegal met ook een smeuïg geluid uit de elektrische piano bespeeld door Willem Friede. Toch was het optreden minder groovy dan verwacht, zonder bounching Voodoo Surf sound en met meer jazz-georiënteerd repertoire dit keer.
Gitarist Rory Ronde (o.a. Wouter Hamel) speelt dan ook meer jazzy en is minder expressionistisch dan zijn voorganger Anton Goudsmit was. Met Goudsmit was de NCC sound bij vlagen nog meer funk, rock en blues georiënteerd en Ronde is de typische ondersteunende jazz-gitarist. Al waren zijn solo’s ook zéker van grote klasse en erg opwindend. Vervangend drummer Lean Robbemont (o.a. Alain Clark) trommelde mee alsof hij al jaren een tandem vormt met Leslie Lopez – met een moderne staande contra bas – en deel uitmaakt van het collectief. Meerdere malen mocht hij uitblinken in spetterende drumsolo’s. Individualisme sans gêne en collectivisme pur sang, dé kracht van 20 jaar Hollands jazz trots: het combo New Cool Collective!
