Mijn recensie van het derde, in Juni, uitgebrachte album van Charley Cruz & the Lost Souls – The Other Side – heeft even op zich laten wachten.
Echter nà het intensief beluisteren van dit album kan ik niet meer wàchten om u als lezer van ‘The Blues Alone?’ voor ‘The Other Side’ te enthousiasmeren. Wàt een geweldig album is dit geworden! American XXL gemaakt in ons eigen, kleine Nederland!
Mede door hun twee eerdere albums,’Life on the Edge’ en ‘The Last Warrior’, is het duidelijk is dat Charley Cruz & the Lost Souls geen nieuwelingen meer zijn in the 
muziek-scene. Maar door de release van ‘The Other Side’ is het duidelijk dat Nederland niet meer om deze mannen heen kan. Gelukkig is ‘The Other Side’ verder gegaan waar ‘The Last Warrior’ eindigde, “never change a winning team” waarin dit geval het team uit de schrijvers en de bezetting van de band bestaat.
Wàt een smaakvol samengesteld album, we gaan van Americana, rootsy tracks, blues naar makkelijk in het gehoor liggende pop tracks, een ballad en weer terug.
De heren Charley Cruz (Charles Croes) en D.J. Ciggaar (inderdaad de vader van Dusty en Darryl) schreven samen vele op het album opgenomen tracks maar de heren tekenen individueel ook voor enkele tracks op het album. Het fijne van dit album is dat je in de verste verte het niet bij je opkomt dat je naar een Nederlandse, Dordtse band zit te luisteren. De frontman/zanger tevens gitarist, Charles, heeft een goede uitspraak van het Engels tevens bezit Charles een prettig geluid waarvan ik al eens eerder heb gezegd dat zijn stem mij aan die van Warren Zevon doet denken maar ook de stem van D.J. Ciggaar, bassist van de band, verrast me keer op keer.
Zoals gezegd het album is intensief beluisterd tijdens een ‘road-trip’ naar Zeeuws-Vlaanderen en weer terug, in het totaal zo’n 6 keer en ik kan met de hand op mijn hart verklaren dat het album mij en mijn partner geen enkel moment heeft verveeld. 
Teksten als ”blow all your money on Ford Capri car” en “something is wrong with the color of your skin” in ‘de titel track; “til my body slides in this hole in the ground” in the ballad van het album,”beyond this dreary godforsaken town” in ‘Baby’s Trail’ en in de naar mijn smaak de mooiste tekst in ‘A Lover’s Goodbye’ horen we “the cabin-door of your soul” en “in the purgatory of love” maken dat ik mijn oren de hele schijf gespitst houd.
De nummers die voor mij er uitspringen zijn o.a. de openingstrack ‘The Other Side’ wat Americana van de bovenste plank is, het akoestische ‘Wayward Love’ , het door D.J. Ciggaar geschreven en gezongen bluesy ‘Lala Queen’. en natuurlijk de reeds boven aangehaalde track A Lover’s Goodbye’ .
Mijn persoonlijke favoriet op dit album is ‘Shovelin’ Dirt’ een track met een vuige sound mede door het gebruik van een distortion of harmonica microfoon voor de zang, lekker rauw daar houd ik van!
Tijdens het nummer ‘Baby’s Trail’ horen we zelfs D.J.’s oudste zoon en gitaartalent, Dusty Ciggaar op de pedalsteel.
Het gitaar werk van Jerry Brown, zelf àltijd relativerend over zijn kunsten op de gitaar, is zoals altijd weer uitstékend te noemen en de drumpartijen van de hand van Ronald Croes (broer van de zanger/gitarist Charles) zijn ook op deze schijf weer strak.
Oók aan te bevelen is de laatste track‘Feels Like Flying’ van dit album ‘The Other Side’, een uiterst fijn in het gehoor liggend werkje van Charley en D.J. waar ik persoonlijk van vermoed dat het ter nagedachtenis aan de moeder van Charles en Ronald is geschreven. Enthousiast geworden en wilt u graag het nieuwe schijfje van Charley Cruz & the Lost Souls zelf beluisteren? Luister naar de samples op http://www.charleycruzandthelostsouls.com/media/preview-new-cd/
