Fine to be Home with ‘Home’ and touring can drive you crazy.
Aynsley Lister speelde in De Bosuil, Weert op 11 oktober 2o13.
Tekst door Frank Hurkmans met foto’s van Hen Metsemakers.
Hen Metsemakers en ondergetekende fietsen op een erg regenachtige avond richting Muziekcentrum De Bosuil voor een avondje blues-rock. Op het affiche staat een duo optreden van de jonge rijzende sterren Eric Steckel en Aynsley Lister; beiden met een eigen band. Even lekker de werkweek van ons af laten glijden en meegenomen worden in een andere wereld is waar we op hopen. Bij aankomst wacht ons echter een onaangenaam bericht: Erik Steckel is weliswaar met een noodvaart uit Wenen gekomen maar aangekomen in Weert is hij zo vermoeid en ziek dat hij helaas niet in staat is op te treden vanavond. Verdomme, zeggen wij als eerste reactie … Dat is zonder meer vervelend voor de man himself en voor de kleine 200 liefhebbers die naar deze veelbelovende avond zijn afgereisd.
Voordeel van een duo optreden is dan wel dat er toch nog een muzikant en band aanwezig is met de nodige ingrediënten om een genoeglijke avond met boven gemiddelde blues rock voor te schotelen. En dat was de sportieve reactie van het merendeel van de muziekliefhebbers die zelf voor een groot deel ook van verre ware gekomen. Geluiden uit het publiek waren ook van: “die muzikanten op vandaag moeten allen hard werken voor hun geld en zijn genoodzaakt vaak krankjorume tourschema’s te volgen. Dat geldt ook zeker voor gepassioneerde muzikanten als Steckel en Lister.” Al met al gemeende compassie met Steckel en veel sympathie voor Lister vooraf. Noemenswaardig is dat Lister zijn eigen manager is en alles rondom zijn band, de toer en concerten zelf regelt.
Lister heeft in Weert eigenlijk geen verdere introductie nodig, want het is al zijn zesde optreden in deze regio met verwijzing naar eerdere optredens in de Bosuil, op Moulin Blues en Bospop. Lister refereert daar later de avond nog naar als hij zijn nieuwste CD ‘Home’ introduceert. Lister met band spelen momenteel een lange tournee om dit goed ontvangen album te promoten en voelen zich vanavond voor even weer thuis. In de eerdere optredens heeft Lister laten zien een goede balans te gevonden te hebben tussen enerzijds een heerlijke beheersing van het blues rock idioom en eigen gitaarspel en anderzijds laat horen melodische en emotioneel gedreven composities te kunnen maken. Door het wegvallen van het optreden van Steckel speelt Lister twee sets. Als de band tegen halt tien het podium oploopt worden ze met warm applaus begroet. Het publiek voelde ook wel aan Lister de lat voor zichzelf hoog zou leggen door het wegvallen van Steckel.
De band is op drummer ‘Bunny’ na dezelfde als waarmee CD ‘Home’ is opgenomen. Bassist Steven Amadeo laat zien lekker in dienst van de band te spelen met een typisch gedrongen houding. In sommige nummers krijgt hij ook de ruimte te laten zien wat hij daarnaast nog als solist en improvisator in zijn mars heeft. Keyboardspeler André Bassing oogt bescheiden en weet echter bij de meeste nummers een tapijt van geluid neer te leggen die het karakter van menige song versterkt en Lister de ruimte geeft te soleren en te duelleren. Drummer Boneto Dryden, met bijnaam Bunny, is voor mij een verrijking voor deze band. Bunny speelt samen met Amadeo in dienst van Lister, maar laat gedurende het hele concert horen dat hij binnen de maat aangeven heerlijke grooves, shuffles en fills beheerst. Een echte aanwinst voor deze band.
Na de instrumentale Stevie Ray Vaughan cover ‘So Excited’ worden ‘Big Sleep’ en ‘Early Morning Dew’ van het album ‘Equilibrium’ gespeeld. Het eerste een stevige en vlammende rocker waarvan ik alleen wil opmerken dat een origineel Hammond B3 in overdrive modus er nog meer karakter aan had kunnen geven. ‘Early Morning Dew’ wordt ingetogen gespeeld met eenvoudige doch effectieve begeleiding door de band. Na de eerste drie nummers introduceert Lister zijn band, en kondigt hij aan dat er vanaf nu nummers van ‘Home’ gespeeld. Dit album wordt de backbone van het optreden en kent als thema ‘liefde’ in al zijn varianten.
‘Inside Out’ kent een niet alledaags basloopje met heerlijk elektrisch piano en dito begeleiding van Bunny. Het klinkt wellicht wat aanmatigend maar qua muzikale sfeer doet dit nummer denken aan John Mayer met de maturiteit van een Paul Carrack song. Dit is een compliment aan de compositiekwaliteiten van de heer Lister die tevens te pas en te onpas heerlijke gitaarlicks lardeert. Het groovende ‘Hyde 2612’ is geïnspireerd door een jaren zeventig politie show waarin de dienders er een geheel eigen interpretatie van wetshandhaving op na hielden en bevat voor blues rock niet alledaagse akkoorden en heerlijke slide solo. Dit nummer zou ook prima passen in het repertoire van Sjako! Lister ontpopt zich als iemand die erg gevarieerde songs componeert: ‘Straight Talkin’ Woman’ kan zo uit New Orleans komen met dwingende en typerende support op de elektrische piano en een swingende band. ‘Home’, is een vette rocker met stevige gitaarpartijen en gaat over in een melancholisch stukje muziek. ‘Broke’ laat een pop achtig karakter horen met heerlijk shuffles van ‘Bunny’. De gitaar begeleiding en solopartijen in ‘Free‘ doet denken aan Lynyrd Skynyrd in de beste dagen.
Absoluut hoogtepunt en tevens toegift van de avond was de uitvoering van Prince cover ‘Purple Rain’. Een gevoelige en zichtbaar emotionele uitvoering van deze klassieker; de band toewerkend naar een muzikale climax geleid door een sympathieke Lister en een royaal meezingend publiek. Dikke complimenten voor dit viertal die het helaas uitvallen van het optreden met Eric Steckel geweldig opvingen en het aanwezig publiek een geweldige muziek avond geboden hebben.
Aynsley Lister Band:
Aynsley Lister – guitaren en zang
André Bassing – keyboards
Steve Amadeo – bass
Boneto ‘Bunny’ Dryden – drums
Setlists:
Set 1:
- So Excited (Stevie Ray Vaughan)
- Big Sleep
- Early Morning Dew
- Inside Out
- Hyde 2612
- Sugar
- What’s it all about
Set 2:
- Straight talkin’ woman
- Home
- Free
- Feeling Good
- Broke
- Possession
Encore:
- Purple Rain (Prince)
Website: www.aynsleylister.co.uk
Wat een mooi geschreven recensie van dit optreden! Hoewel ik na meerdere keren een optreden bezocht te hebben Aynsley mij altijd te braaf bleef heb ik na het lezen van deze recensie nu mijn bedenkingen! Natuurlijk zijn de prachtige foto’s van Hen Metsemakers ook deze keer weer de kers op de taart; of is het andersom ha ha ha…..?
Mooi verslag. Klinkt als een kopie van het geweldige concert wat wij met Aynsley in De Noot in hoogland hadden. Aynsley moet maar gauw weer komen.
Goed verslag Frank en wat een schitterende foto’s weer Hen… Thumbs up!!
Thanks babs.