Sherry Dyanne in de North Sea Jazz Club, Amsterdam. Tekst en foto’s door Arjan Vermeer.
Met een hartelijk “Goedenavond” werden wij afgelopen zondagmiddag verwelkomd door eén van de enthousiaste medewerksters van de North Sea Jazz Club, duidelijk nog wat onwennig aan dit eerste lunchconcert. Maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de gezellige sfeer en heerlijke gerechten. Wie verzint het om op zondagmiddag een smakelijke Dorade op saffraanrisotto met als afsluiter een volvette Mascarpone te verorberen. En dat alles als opmaat voor het themaconcert van Sherry Dyanne met haar band. Kortom, eigenlijk kon de middag al niet meer kapot voordat Sherry het podium betrad.
De “Sherry Sunday’s” kennen een thema, met deze zondagmiddag een ode aan The Rolling Stones. Nu lijken The Stones en jazz niet zo’n voor de hand liggende keuze, maar niets is minder waar. Ten eerste is drummer Charlie Watts van oorsprong een jazz-drummer. En ook tijdens zijn Stones-carriere speelt hij nog regelmatig in jazzbands. Maar ook veel begeleidingsmuzikanten van de Stones kennen een jazz-oorsprong. Zo heeft saxofonist Tim Ries zelfs een album gemaakt met jazz-versies van Stones-songs. Sherry Dyanne Reemnet maakt dan ook geen verkeerde keuze om Stones-songs van een jazz-jasje te voorzien. Het is natuurlijk ook een kans om een nieuw publiek aan te boren: Stonesfans die wellicht ook ontvankelijk zijn voor een meer jazzy en soul-sound. En die Stonesfans zijn dan ook zeker aanwezig in de sfeervolle zaal van de North Sea Jazz Club.
De vraag is wel of deze Stonesfans ‘satisfied’ zijn met het aanbod van de songs die Sherry het aanwezige publiek voorschotelt. Sherry begint met het bluesy ‘Walking the Dog’ van Rufus Thomas, maar door de Stones in hun beginperiode aan het grote pubiek bekend gemaakt. Daarna wend Sherry richt tot de ‘warhorses’, de grootste hits van de Rolling Stones. Een gedragen versie van ‘You Can’t Always Get What You Want’, waar Sherry het nog wat timide publiek zover krijgt dat ze -zij het uiterst beschaafd- meezingen. Wel grappig als je zelf de stadionversies van de Stones hebt meegemaakt. ‘Sympathy for the Devil’ is ronduit indrukwekkend gebracht, waarbij je echt merkt dat de band met Sherry een hecht collectief vormt. Als laatste Stonesnummer brengt Sherry een funky versie van ‘Satisfaction’ waarbij je herinneringen terug voeren naar de versie van Otis Redding in 1965. De reactie van het publiek is onverdeeld enthousiast.
Nu is het op zich zelf al gedurfd om de grootste hits van The Rolling Stones te coveren, maar toch blijft mij het gevoel bekruipen dat er nog iets meer uit te halen zou zijn: wat minder bekendere nummer als ‘Tumbling Dice’, ‘Beast of Burden’, ‘Fool to Cry’, ‘Hide Your Love’ en zelfs jazzy nummers als ‘Melody’ of ‘How Can I Stop’? Kortom een ietsepietsje meer gedurfd. En dat gevoel wordt eigenlijk met name gevoed door het feit dat ik sommige nummers van Sherry Dyanne’s album ‘Sing me a Song’ stiekem beter vind dan de Stonescovers. Bijvoorbeeld, het vrolijke ‘Lift My Blues’, het uptempo ‘Make it Better’ of het indringende ‘A Little Love Goes A Long Way’ met alleen piano begeleiding. Met name dat laatste nummer laat me dan mijmeren naar een Sherry Dyanne die ‘Wild Horse’ of ‘No Expectations’ zingt met alleen Marc Mangin op piano.
Maar waar je ook naar toe mijmert of associaties krijgt aan vroeger tijden, Sherry’s warme maar krachtige stem houdt je aandacht vast in het hier en nu. Deze Rotterdamse vocaliste is al veel vergeleken met grootheden als Dinah Washington, maar ze is toch vooral zichzelf: op het ene moment funky en swingend, dan weer gedragen en bijna emotioneel, ondertussen haar band ruimschoots de gelegenheid gevend te excelleren. Zo speelt gitarist Ramon Ginton feilloos de rol van rythmgitarist danwel scheurt hij een solo door de zaal. Bassist Gerco Aerts zorgt samen met drummer Julian du Perron voor de swing en blazers Julius Kaufman en Marc Mangin brengen de warme sfeer in de sound van deze uiterst aangename zondagmiddag.
Het ‘Sherry Sunday’-concept wordt elke twee maanden in de North Sea Jazz Club herhaald. De volgende staat gepland op 1 December. Daarnaast is Sherry met haar band met de zelfde regelmaat te vinden in Bird, Rotterdam, te beginnen aanstaande zondag 6 oktober en in P79 in Den Bosch. Zie ook Sherry’s agenda.
