Drumworld festival 2013: Slagwerk van de bovenste plank!!

Verslag en foto’s door Hen Metsemakers; Drumworldfestival op 8 september 2013 bij Adams Drumworld Ittervoort.

Het Drumworld Festival wat Muziekcentrale en drum-slagwerkgigant Adams Drumworld alweer 10 jaar organiseert trekt mij vrijwel elk jaar. Niet alleen voor drummers, maar ook voor muzikanten en liefhebbers interessant omdat er ook veel toelichting gegeven wordt over het samenwerken met andere muzikanten in een band, het leerproces, de achtergrond, enzovoorts.

Drumworld Festival is het grootste evenement wat Adams organiseert. Daarnaast komen er hier in Ittervoort ook nog regelmatig grote drummers langs voor clinics en shows. Enkele namen uit het verleden: Billy Cobham, Terry Bozzio, Virgil Donati, Dennis Chambers. Laat duidelijk zijn dat dit de absolute wereldtop was en deels nog wel is. Ieder in hun eigen stijl en genre hoewel er ook bij zitten die hun hand voor geen enkele stijl omdraaien. Dat die lijst aangevuld kan worden met andere actuele namen zal later op de dag blijken…  Op deze druilerige zondagochtend loop ik binnen tijdens de soundcheck van de Enrique Tarde Group. De zonnige lekkere latin-music klanken doen de regen buiten snel vergeten. Een mooi geluid met soepele bas en natuurlijk ondersteund met de zeer vaardige slagwerkers, te weten Femke Krone (percussie) en Ron van Stratum (drums) beloven veel goeds voor het concert wat later gepland staat.

We gaan starten met Hannes Grossmann, een drummer uit Nurnberg Duitsland die mn. sterk en gericht speelt in de speedmetal-rock scene. Hij laat echter horen ook over een funky groove te beschikken. Een ongekende snelheid in de combinatie bassdrum en snare weten me al snel te overtuigen dat hij hierin waarschijnlijk wel wereldkampioen zal zijn. Hannes blijkt ondanks het zware muziekgenre een bescheiden sympathieke verteller en persoon te zijn die met name de ‘blastbeat’ techniek uitdiept en toelicht voor het publiek . Hij laat horen hoe je dat ook in de dynamiek van de muziek kunt meenemen. Knap! Het geluid in de hal is goed. Mooi hoog en beukend in de lage tonen. De lichtman moet waarschijnlijk nog arriveren, want Hannes zit het eerste kwartier van zijn presentatie zowat in het duister. Naar mijn mening iets te vroeg, maar vanwege de tijdstabel komt er een einde aan zijn opening van dit festival.

Ik wandel wat rond in de enorme winkel en kijk wat er zoal aan nieuwigheden en ander mooi spul te koop is en raak aan de praat met een standhouder die me kent van vroegere Blowbeat concerten. Leuk. In de hal dient het vervolg van het festival zich aan.

De Enrique Tarde Group genoemd naar de bijnaam van bassist Henk de Laat staat voltallig op het podium. Dat wil zeggen niet direct…na een swingende latin-intro van drummer Ron van Stratum volgt eerst Femke Krone die het ritme aanvult op de conga’s. Samen met sax, gitaar en toetsen vormt dit een perfect gezelschap om een heerlijke Braziliaanse mix van salsa en latin music te laten horen. De zaal is half gevuld en ik zie her en der al wat beweging in het publiek die veroorzaakt wordt door de heerlijke zwoele latin, salsa, funky- en samba-muziek van dit gezelschap. De beheersing van de instrumenten laat zien en horen dat we met doorgewinterde professionals te maken hebben. Dat dit wordt gewaardeerd en erkend blijkt later uit het feit dan Femke Krone door de lezers van “de Slagwerkkrant” zal worden beloond met de eerste plaats in de poll ‘Percussie Benelux” 2013.

Na een optreden van SR9 die met veel gevoel voor theater een rondje klassieke en speelse manier van percussiespel laten horen volgt de finale van de finale van ‘Drumtalent 2013’ mede georganiseerd door de Slagwerkkrant en Adams Drumworld. Later op de dag zal Mees Riechelman tot winnaar worden uitgeroepen. Geheel terecht als je het mij vraagt. Met een grote variëteit aan stijlen en buiten de gebaande paden tredend (oa een melodisch stukje van ‘vader Jacob’ kwam in zijn voordracht voorbij) wist hij de jury te overtuigen.

Emmanuelle Caplette uit Canada betreedt hierna het podium voor haar bijdrage aan dit mooie festival. Het is inmiddels flink druk en zowel binnen als buiten bij de catering is het gezellig en zien we veel muzikanten die hun netwerk aan het onderhouden zijn of artiesten die fans voorzien van handtekeningen, instructie-dvd’s etc. Emmanuelle start met een lekkere latin groove. Haar sound is helder. Dit past bij haar uitstraling: recht overeind zit ze achter haar kit en met een mooie glimlach tovert ze met haar drumstokjes strakke en inspirerende ritme’s en fills uit haar kit. Haar tweede nummer gaat ietwat de jazzy kant op en later improviseert ze op pop, o.a. het bekende ‘Freestyler’ wordt van de nodige versiering voorzien. Het verschil tussen strak spelen, en net niet laat ze duidelijk horen. Het is maar een fractie van een seconde, maar het verschil in beat is er direct! Het kan ook mooi zijn om ‘net’ voor de pulse de snare te raken, maar dan moet het andere wel zo strak zijn dat het ook echt opvalt dat dit de bedoeling is. Mooie input van Emmanuelle. Voor mij persoonlijk net te zeer binnen de lijntjes en netjes, maar dat mag de algemene pret niet drukken. Ze houdt verder een verhaal over hoe ze in het muzikantenwereldje terecht is gekomen met tips voor aanstormend talent. Mn. niet bang zijn voor nieuwe ‘onbekende’ muziek en jezelf breed presenteren zijn speerpunten. Ik vermoed dat haar sympathieke verschijning ook wel als een pluspunt wordt ervaren. Haar strategie heeft er in elk geval al toe geleid dat Andy Summers (The Police) haar als drummer voor zijn nieuwe band Circa Zero heeft gerekruteerd!  Na de kroning van Mees Riechelman tot winnaar van de contest Drumtalent 2013 is het de beurt aan 2 absolute giganten aan het huidige drumfront. Als absolute headliners zijn dit jaar Ronald Bruner Jr en Aaron Spears aangetrokken om deze editie van Drumworld Festival tot een daverend einde te brengen.

Het podium wordt klaar gemaakt voor Ronald Bruner Jr met een opstelling van 2 kits. Een compacte set op de ‘begane grond’ plus een uitgebreidere set op de riser. Allebei zijdelings opgesteld zodat het publiek goed kan zien wat er gebeurt. En er gebeurt veel !! Hij start met de kleine kit met een groovend ritme met breaks waar je niet bepaald van retour hebt! Zo strak en pulserend hoor je ze maar zelden. Het is lachen, gieren en brullen als een roadie denkt dat Ronald zijn inear monitorsysteem zoekt tijdens het drummen omdat hij soms achter zich lijkt te grijpen in de buurt waar die liggen. Met de beste bedoelingen ontwart de beste man de bedrading en reikt met de oortjes richting het hoofd van Ronald met de bedoeling om ze in zijn oren te stoppen. Ronald reageert alsof er een zwerm bijen om zijn hoofd vliegt en probeert het gedoe achter zich te ontwijken terwijl hij gewoon doordrumt! ”No man, do you think I can’t drum without my inears?!” De zaal ligt in een deuk. Wat deze man doet is met woorden moeilijk te beschrijven, maar het swingt, grooved en is zo ontzettend strak en beheerst qua techniek dat je het bijna voor onmogelijk houdt.

De latin, funk en jazzritme’s vliegen om mijn oren. Ook hij beantwoordt vele vragen uit het publiek tussen zijn solo’s door. De wortels voor dit moois liggen bij zijn vader die ook drummer is en het hem dus met paplepel heeft ingegoten. De solo op de grote kit is iets ingetogener en back to basic, maar dan nog voor een gemiddelde drummer ondoenlijk. Zijn spijkerjasje heeft ie maar uitgetrokken na solo 1… Hij onderhoudt tussendoor met veel humor het contact met zijn publiek en geeft heel sympathiek zijn drumsticks op het einde aan een meisje wat vooraan staat. Aaron Spears aanschouwt en beluistert de voorstelling vanaf de zijkant van het podium. Er ontstaat een kolderieke conversatie over ‘personal things’ tussen de twee tot groot vermaak van het publiek. Wederzijds respect en ook respect voor de andere drummers van vandaag maakt weer duidelijk hoe zeer deze mensen vol passie met hun instrument en muziek bezig zijn. Als je je tot drummer van o.a. superbassist Marcus Miller weet op te werken dan heb je het toch wel heel goed voor elkaar dacht ik zo en hoor je wel bij het elitecorps. Wat deze mannen kunnen, dat is slechts voor enkelen weggelegd. Toewijding, studie en oefening ligt er aan ten grondslag, maar toch…voor dit niveau moet het drummersbloed toch echt wel vanaf de geboorte door je aderen stromen. Toch met beide benen op de grond en uiterst sympathiek verder. Van de ene kant hilarisch gekkenwerk en van de andere kant strak en to-the-point spel.


Als slotact is er nog ruim een uur de tijd voor Aaron Spears. De man met de ‘Biggest Groove on Earth’. Dat dit geen nodeloze kreet is bewijst het openingsstuk van zijn bijdrage. Nauwkeurig als een computer, maar toch elastisch knalt hij een funksong de zaal in. Zijn voorganger Ronald Bruner Jr. ligt aan de zijkant op het podium en volgt de uitspattingen van deze stevige jongen vol aandacht.  Qua ritme is het volgende stuk te volgen, maar de fills zijn van een dusdanige snelheid en’los’ van de beat dat ik het spoor al snel volledig bijster raak. Een terechte vraag uit het publiek is hoe hij tijdens die fills de ‘pulse’ in beeld houdt, want hij valt feilloos op de tel weer in met het oorspronkelijke ritme. Hij heeft die ‘pulse’ gewoon in zijn hoofd en hoeft niet te tellen geeft hij aan. Het gaat als het ware vanzelf. Aaron is gestart met drummen toen hij 5 jaar oud was en heeft de gospeldrummers in de kerk als voorbeeld gehad. Van daaruit heeft hij vele drummers gevolgd en zijn verdere leven geoefend en gemusiceerd om te komen tot zijn huidige niveau. Vanaf het moment dat hij 10 jaar geleden bij Usher als drummer werd ingelijfd ging het hard…Voor de liefhebbers, hij is zeer actief met Youtube, Soundcloud en daar kun je dan ook veel materiaal vinden. Hij heeft zelfs een drum-App ontwikkeld! Omdat woorden bij drummers vaak tekort schieten dacht ik….ik maak een filmpje. Het zijn er 2 geworden van Aaron en nog een van Ronald Bruner. Een vermakelijk moment voor het publiek was dat mijn telefoon afging juist op het moment dat ik op het podium stond en Aaron een vraag uit het publiek aan het beantwoorden was…’Hey man, is that your Ringtone?’ ‘It’s the weirdest Ringtone I heard in my whole life!”. Aaron eindigt met een spectaculaire solo waarin hij de totale onafhankelijkheid van het oorspronkelijke ritme weer laat horen. Feitelijk zou de tijd om zijn, maar het publiek wil toch nog graag een toegift. ‘Zie het als ontwikkeling vanaf dat je een baby bent’. ‘Eerst kun je bewegen, daarna kruipen, lopen. Dan rennen en na veel oefenen en trainen misschien zelfs met een marathon meedoen’. Hiermee eindigt deze 10-jarige jubileumeditie van het Drumworldfestival 2013!