Sweet Blues @ Sweet Lake City (Zoetermeer) Dag 2

Net zoals de eerste dag van Zoetermeer Blues heeft Rob de Koning van King Bee Music vandaag ook weer gekozen om het spits door een jong gitaar talent af te laten bijten.De band die vandaag deze eer te beurt valt heet Chivy & the Bluezicians eveneens (alsook Guy Smeets) uit het zuiden des lands. Chivy & the Bluezicians hebben inmiddels al een afkorting voor hun band naam gekregen n.l. CatB, wíj zijn er opgetogen mee want de naam van de band is toch wel een bekkenbreker ondanks mijn kennis van het Engels. CatB wordt geleid door frontman en linkshandig gitarist de 19 (!) jarige Chivy Kühles, Thomas Kuijpers op (4 snarige) bass en Bob Kessels op de drums. Zij samen vermaken de, helaas nog mondjesmaat, toegestroomde bluesliefhebbers met jonge bluesrock en laten meteen de aanwezige sceptici die beweren dat je eerst de blues moet krijgen om de blues te kunnen spelen een poepje ruiken. Jammer dat het volume van de microfoon in het begin van hun act véél te laag staat; zo gaan de vocals van frontman Chivy verloren onder zijn eigen gitaargeweld.

Als Chivy contact zoekt met het publiek door te vragen of er Stevie Ray Vaughan fans in het publiek zijn blijk ik er al jaren met een samen te wonen, uit beleefdheid ongetwijfeld bevestigend beantwoord want er is in onze platenkast geen album van de man in kwestie te vinden……ach het doel heiligt de middelen. CatB schijnen naast covers van onder meer Stevie Ray Vaughan, Hendrix, Joe Bonamassa en de Siegal Interlude ook eigen nummers te schrijven maar ik heb ze hier vandaag op Zoetermeer Blues niet ontdekt. Of wel? Misschien heeft Chivy wél een eigen nummer aangekondigd maar zijn introducties zijn (nog) onverstaanbaar en slecht gearticuleerd – een aandachtspuntje vinden wij. De toeschouwers aanwezig op Zoetermeer Blues krijgen ook nog een verrassende uitvoering van Johnny Be Good van Chuck Berry te horen, als band moet je dan toch wel zeker zijn van je capaciteiten. Feit is dat Chivy Kühles het allemaal met grote bezieling speelt en hiermee bewijst Chivy dat er in (Zuid) Nederland meerdere jonge gitaar vituozen rondlopen.

A.J. & the Wildgrooves uit Katwijk e.o. is de volgende band die hier op Zoetermeer Blues het inmiddels door de zon overgoten Stadhuisplein mag gaan onderdompelen in de blues.

De 7 man koppige band, eigenlijk moet ik zeggen de 6 man en 1 vrouw koppige band is een band die wél de échte blues hebben meegemaakt toen een aantal van de bandleden, voormalige vissers, hun werk verloren en besloten om hun blues te gaan spelen. A.J. is de frontvrouw van de band, een dame met al heel wat podium ervaring. Zij liet ooit huis en haard achter om met een band door zuidelijk Europa te trekken waarmee zij b.v. een vaste stek kregen in het Hard Rock Café van Athene. Daar moest natuurlijk omzet gedraaid worden en dat kun je alleen genereren door bezoekers te trekken met covers van popsongs. Dat zingen van popsongs trok A.J. op een gegeven moment niet meer en zij besloot na een periode van zeven jaar terug te gaan naar haar liefde voor de blues. Haar Wildgrooves zijn partner Klaas Kuijt op de gitaar, Arie van de Plas bespeelt niet onverdienstelijk de bluesharp, Paul Keuzenkamp ook op de (solo) gitaar, Jeroen van Iterson (ex Hans Dulfer) op de toetsen, Rick Eau op bass en Marcel Willemsen op de drums. Stuk voor stuk goede muzikanten, ik kan niet anders concluderen, niet wereldschokkend maar wél kwaliteit.

A.J. is een dame met gevoel voor muziek, heeft timing en weet ook goed hoe je een ‘look’ uitdraagt van een bluesdiva. Wij hebben gelezen dat haar stem vergeleken dient te worden met die van Janis Joplin en Stevie Nicks maar ik kan me daar totààl niet in vinden, de eerste tonen deden mij metéén aan het stemgeluid van Imelda May denken, zelfde klankkleur! Let wel da’s goe want met zo’n stem kun je àlles zingen van gospel tot rock ‘n roll…… We horen A.J. o.a. Voodoo Woman van Koko Taylor, Bright Lights van Gary Clark Jr. en 10 Million Slaves van Otis Taylor zingen; een dame die niet bang is van wat variatie van oudere en nieuwere blues! Waar A.J. steeds wél van lijkt te schrikken is haar eigen stem als de muziek stopt. Niet doen; gewoon lekker à capella door zingen A.J.!  Ik vind deze band met een bluesdiva als A.J. in haar gelederen een aanwinst voor de Nederlandse bluesscene, maar hoop wel dat het ‘paaldans gedrag” afgeleerd wordt want dat ziet er niet zo mooi uit op de plaatjes A.J!

Tja en dan zijn we alweer aangekomen aan de laatste act van deze 21e (!) editie van Zoetermeer Blues, de hekkensluiters zijn Sugar Boy & the Sinners. Dat ‘The Blues Alone?’ al eerder de gelegenheid hadden deze jongens aan het werk te zien heeft u kunnen lezen in ons verslag van het Blues Festival in Leerdam. Sugar Boy & the Sinners komen uit Leiden en hebben de band een goede look meegegeven, zij kleden zich allen n.l. in een ‘checkered western shirt’. Maar het moet gezegd, hoe ‘cool’ de look van een band ook kan zijn het gààt om de muziek!

Dat de muziek van deze ‘youngsters’ ook puik in orde is hebben vele lezers van ‘The Blues Alone?’ al kunnen constateren in het feit dat alle inspanningen van de band geleid hebben naar een halve finale plaats in de International Blues Challenge in Memphis. Sugar Boy & the Sinners spelen een mix van Jump Blues, Rhythm ‘n Blues en Rock & Roll en vandaag op Zoetermeer Blues starten zij de set zowaar met een eigen nummer wat op het  binnenkort te releasen album zal staan het nummer heet ‘Promise to Change Time after Time’. ‘Sugar Boy’ Vielvoye zingt niet alleen voortreffelijk, zijn stem (zijn looks ook een beetje) doet ons denken aan Eddie Cochran, maar hij neemt ook nog de bluesharp ter hand. De upright bassist Vinnie Guerin, één van de twee broers uit de band, speelt een lekker potje bass, maar zijn broer Ronnie op de gitaar is en blijft voor mij de kanjer van de band. Die vent gaat zo lekker te keer op zijn gitaar! Zagen wij in Leerdam een vervanger voor vaste drummer Frankie Duindam vandaag op Zoetermeer Blues is hij er weer bij, het is een feestje om naar hem te mogen kijken en luisteren. Alles zit weer rete-strak in elkaar. We horen nóg een eigen nummer, een Rock & Roll-er, ‘Baby You Know I Won’t Be Long’ en ook deze song maakt dat we ongeduldig worden bij de gedachte nog te moeten wachten totdat hun eerste album uitgebracht wordt. De meester van de  Rock & Roll wordt een saluut gebracht met de vertolking van Eddie Cochran’s ‘Come On Ev’ry Body’ en zo is de cirkel weer rond. De set wordt afgesloten met een slow blues ‘It’s Gonna Rain’ – waar we niet op hopen – waarin een ongelófelijk vette harp solo van ‘Sugar Boy’ Vielvoye  ons te beurt valt. De reporters van ‘The Blues Alone?’ zijn weer getuige geweest van wederom bijzonder goed optreden van ‘youngsters’ Sugar Boy & the Sinners!

En bekijk hier de volledige set foto’s van Zoetermeer Blues door José Gallois; en Lees hier het verslag van dag 1 !!