Southside Johnny & The Asbury Jukes staan garant voor een bruisende party

Gezien & gehoord in Paradiso Amsterdam: Southside Johnny & The Asbury Jukes met als support Daniel Norgren op vrijdag 26 april 2013. Review & filmpjes door Giel van der Hoeven met foto’s van door Arjan Vermeer.

Het is alweer anderhalf jaar geleden dat de Amerikaanse singer-songwriter en frontman John Lyon met zijn band Southside Johnny & the Asbury Jukes ons land en specifiek Paradiso in Amsterdam bezochten. En bij elk live optreden proberen wij van TheBluesAlone? er ook bij te zijn. Want ja, we zijn fan! En ook dit keer was het natuurlijk weer partytime met een dampend en bruisend Paradiso tot gevolg. Southside Johnny is een vakman en een hilarisch entertainer tegelijk, eentje met een lach en een traan. Als peetvader van de Jersey Shore sound brengt hij met zijn Jukes net zo makkelijk swingende rock, soul en R&B als mooi treurig tranentrekkers repertoire. Originele songs klinken oorspronkelijk en coversongs verrassend origineel. Tributes met vooral eerbied en waardering voor de makers. Want ondanks dat afgelopen vrijdag de Oranje-boven stemming overheerste in Paradiso werd er ook respectvol stilgestaan bij de op die dag overleden countryzanger George Jones (81 jr). Niet dat het enige invloed had op het feestgedruis want Sjonnie had in de vooravond zeer goedgeluimd zijn oranje shirt en lolbroek aangetrokken, om deze tegen middernacht pas weer uit te trekken. Want: we’re havin’ a party and everybody was swinging…
De Zweedse singer-songwriter Daniel Norgren mocht het voorprogramma verzorgen. Zijn one-man-band waarin hij zijn eigen vocalen begeleide op gitaar, bass- en snaredrum, mondharmonica, kazoo, en diverse percussie-instrumenten, werd ondersteund door een upright bassplayer. Zijn repertoire bestond uit traditionele Amerikaanse blues, roots, gospel en countryblues. Opvallend genoeg trad de 30-jarige Zweed na afloop nog een keer op in de uitverkochte kleine zaal van Paradiso. Ook de grote zaal zat inclusief de balkons behoorlijk vol maar was volgens de mededeling buiten boven de deur nog net niet uitverkocht.

De concertopener van Johnny & The Jukes was ‘Save Me’ en komt van de CD die in 2012 werd uitgebracht: ‘Men Without Women Live’. Een live album met covers van Little Steven’s CD ‘Men Without Women’ uit 1982, opgenomen op 2 Juli 2011 in de Jersey hot-spot The Stone Pony. Een deel van dat album werd al in 1978 opgenomen door Steve Van Zandt samen met Johnny en de blazers van The Asbury Jukes. Dit was net voordat het derde Southside Johnny & The Asbury Jukes album ‘Hearts of Stone’ uitkwam dat jaar. Ook ‘Angel Eyes’ en ‘Forever’ van dat album werden vrijdag in Paradiso gespeeld. En van het ‘Hearts of Stone’ album kregen we ‘I Played The Fool’ (Steven Van Zandt), ‘Talk To Me’ (Bruce Springsteen) en ‘Light Don’t Shine’ (Steven Van Zandt) te horen. Ook aangenaam was ‘I Chose To Sing The Blues’ van het eerste album I Don’t Want To Go Home (1976) met Johnny op de mondharmonica. Glenn Alexander speelde heerlijke riffs en solo’s op zijn witte Music Man gitaar. Ten opzichte van 2011 zijn saxofonist John Isley  en drummer Tom ‘The Goose’ Seguso  nieuwkomers in de band. maar ook zij paste zich muzikaal en joviaal prima aan.

In de Verenigde Staten heeft Southside Johnny het afgelopen jaar afwisselend getoerd met the Asbury Jukes en met het gezelschap de Poor Fools.  Tussen de songs door deed Johnny in Paradiso af en toe alsof hij in verwarring werd gebracht over welk nummer er nou gespeeld moest worden. Maar we realiseerde ons natuurlijk terdege dat die verstrooide professor scènes een onderdeel van de stage-act waren. Bovendien maken bassist John Conte, toetsenist Jeff Kazee en trombonist Neal Pawley deel uit van beide bands en kennen ze het SSJ repertoire als geen ander. Maar toch, als je in totaal bijna 250 songs hebt om uit te putten kan je de draad toch wel eens kwijt raken en John en zijn kornuiten maakte daar dus handig gebruik van. Dit tot grote hilariteit van het publiek wat weer onverwachte improvisaties opleverde. Zoals toen hij ‘Gin Soaked Boy’ inzette en na een paar zinnen stopte om ons mee te delen helemaal geen zin te hebben om dat nummer te doen. Van de onnavolgbare uitleg die daarna volgde raakte Johnny zelf ook wat in de war (“my mind fooled me”). Om vervolgens wel een prachtige versie van het Tom Waits nummer ‘Tango Till They’re Sore’ met de blazers in de hoofdrol te spelen. Trompettist Chris Anderson blaast niet alleen op zijn trompet maar hij jongleert er ook mee! De mannen van de horn section werden één voor één naar voren gedirigeerd om solo’s te kunnen spelen en om lekker gejend te worden. Zo moest Chris Anderson een te klein franjejasje van een bezoekster aantrekken en werd Neal ‘The Dude’ Pawley het schuiven met zijn trombone lastig gemaakt tijdens een van Johnny’s verveelmomenten. Maar gedurende nieuwkomer John Isley’s scheurende saxsolo bij ‘Walk Away Renée’ werd zelfs pestkop Johnny Lyon zichtbaar met veel bewondering een aandachtige toehoorder.

Het op commando “bhoe” roepen (geen “Bruuuce” dus!) tijdens de introductie van ‘Walk Away Renée’ en een potje stierenvechten met handdoek en standaard met de stageroadie Hood werden ter plekke geïmproviseerd. Deze roadie had het tussen het spontane meeklappen op de maat en het weed roken door sowieso druk want behalve diverse reparatiewerkzaamheden, mocht hij aan het einde van de show van Boss Johnny ook nog eens komen vertellen welke koffieshops hij die dag succesvol bezocht had (“Ehh, Greenhouse en Blue Lagoon en uhh… die derde ben ik vergeten”). “En deze man gaat ook nog eens over ons geld!” voegde Johnny richting publiek pesterig toe. De setlist  werd halverwege de show door Johnny als prop weggesmeten en zijn quasi driftbui uitte zich ondermeer in het slopen van een geliefde microfoonstandaard (“ik gebruik dit merk Atlas al sinds m’n 16e, en al bij het 1e optreden in Europa is íe stuk!”) en felle discussies met Jeff Kazee omtrent van alles en nog wat. Waarbij de sikkeneurigheid tot een hoogtepunt kwam toen Kazee zich serieus leek te bezeren aan die beschadigde microfoon tijdens het zingen van zijn eigen compositie ‘Lost’. Zoals eerder opgemerkt zijn al die grillige momenten onderdeel van de Jukes circus-ride en wordt er door de heren van toevallige bijkomstigheden ook dankbaar gebruik gemaakt. Kwats in kwadraat met een hoog humoristisch gehalte dus. Het hoort nou allemaal eenmaal bij een Southside Johnny & The Asbury Jukes optreden en dát maakt het ook juist zo leuk! Gelukkig vormt de muziek wel altijd de swingende hoofdmoot en brengt Lyon met zijn bands ook nog steeds nieuw plaatwerk uit.

Bands? Jazeker, eerder dit jaar verscheen van Southside Johnny & the Poor Fools het roots album ‘Songs From the Barn’. Een collectie originele songs geschreven en geproduceerd door Lyon en Kazee. En met ook weer een aantal goed gekozen covers van o.a. Bob Dylan (‘Just Like Tom Thumb’s Blues’), Randy Newman (‘My Old Kentucky Home’) en nog meer. De plaat werd opgenomen gedurende heel 2012 in een voormalige paardenschuur die werd omgebouwd tot de Sanctuary Sound II opnamestudio in Sayreville, New Jersey. Met als eigenaar leadzanger en componist én Southside Johnny-fan Jon Bon Jovi. De vraag waarom Southside Johnny wél met de Poor Fools door de USA toerde en niet door Europa, werd o.a. door hem beantwoord in het interview dat wij van TBA? vooraf met hem hadden. Binnenkort hier te lezen. Hierin komt ook ter sprake wie en wat er zo al invloed hadden op de muzikale carrière van Southside Johnny. Want behalve blues, rock, soul en R&B is dat ook country muziek geweest. Vandaar dat hij in Paradiso op de dag van zijn overlijden een eerbetoon bracht aan The Voice of Heartbreak: George Jones,  met een couplet van ‘She Thinks I Still Care’. En alvorens de bekende Little Willie John coversong ‘The Fever’ in te zetten schudde toetsenist Jeff Kazee ook nog even ‘The Grand Tour’ van George Jones (die getrouwd was met Tammy Wynette) uit zijn mouw. Op eervolle en gevoelige wijze welteverstaan!

Als vanouds volgden de toegiften zonder echt het podium te willen verlaten. John Conte speelde op zijn basgitaar langdurig de intro van ‘Stand By Me’ (Ben E. King). Daarbij ging Johnny uitgebreid met hem in discussie of hij dat nou echt wel zo graag wilde spelen? Waarna de band het ook probleemloos inzette en vrijwel vlekkeloos speelde. En daarmee werd ook het finale sing-along feestje in werking gezet. Een a capella versie van The Drifters hit ‘Up On The Roof’ volgde en ‘I Don’t Want To Go Home’ leek daarop weer een logisch gevolg na zoveel jolijt. ‘This Time It’s For Real’ met dus roadie Hood en Johnny zelf met stekelige opmerkingen over Queensday in de schijnwerpers. John was er dus (net als in 2011) wel weer op gekleed. Daarna was het boppin’ en shakin’ geblazen at the High School Hop met ‘High School Confidential’ van Jerry Lee Lewis. Een rock and roll klassieker die we nooit eerder gehoord hadden van de Jukes! ‘Light Don’t Shine’ was dus een van die drie ‘Hearts of Stone’ songs en als traditionele afsluiter was daar weer de Sam Cooke cover ‘Having a Party’. Waarbij Toestenist Jeff Kazee onze filmcamera opeiste om vanaf het podium zijn eigen sfeerbeelden en film noir  te kunnen creëren. En passant registreerde hij hiermee een onvergetelijke avond vol swingende livemuziek en entertainment. Next stops: Trondheim en Fredrikstad in Noorwegen waar op 29 april a.s. Bruce Springsteen & The E Steetband hun Europese tournee aanvangen. En waarbij een tijdelijke hereniging tussen het Jersey Shore supertrio Southside Johnny, Little Steven Van Zandt en Bruce ‘The Boss’ Springsteen voor de hand zou liggen.

Lees ook:

Ons interview:
Southside Johnny is ondoorgrondelijk maar toegankelijk voor iedereen! 28-10-11
Southside Johnny’s trick or treat? 31-10-09
Southside Johnny & The Asbury Jukes – Paradiso A’dam 10-10-08

Setlist:
01. Save Me
02. I Played The Fool
03. Cross That Line
04. Love On The Wrong Side Of Town
05. She Thinks I Still Care (snippet / George Jones)
06. Strange Strange Feeling
07. Better Days
08. Walk Away Renée (The Left Banke)
09. Gin Soaked Boy (snipped / Tom Waits)
10. Tango Till They’re Sore (Tom Waits)
11. Talk to Me
12. I Chose To Sing The Blues
13. Without Love
14. Lost (Jeff Kazee)
15. Soul´s On Fire
16. Angel Eyes
17. Forever
18. Grand Tour (George Jones)
19. The Fever (Little Willie John)
20. Stand By Me (Ben E. King)
21. Up On The Roof (The Drifters)
22. I Don’t Want To Go Home
23. This Time It’s For Real
24. Highschool Confidential (Jerry Lee Lewis)
25. Light Don’t Shine
26. Having a Party (Sam Cooke)

De Bandleden zijn: Southside Johnny: lead vocals, harmonica and percussion; Glenn Alexander: guitar and backing vocals; Jeff Kazee: keyboards, lead and backing vocals; John Conte: bass and backing vocals; Tom ‘The Goose’ Seguso: drums; Chris Anderson: trumpet and percussion; Neal ‘The Dude’ Pawley: trombone and percussion; John Isley: tenor sax, baritone sax and percussion.

Bekijk hieronder de volledige fotoset van het optreden van Southside Johnny & The Asbury Jukes in Paradiso (en klik hier voor Ipad gebruikers)