Gezien & gehoord in MEZZ Breda Jupiler zaal: Gingerpig [CD release party] w/ special guests; support Tenement Kids op zondag 7 april 2013. Tekst & filmpje door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer
In 2011 verraste Gingerpig de muziekwereld met ‘The Ways Of The Gingerpig’, een eigenzinnige mix van seventies rock, blues, fusion en metal. The Blues Alone? ontdekte deze veelzijdigheid in de dop reeds toen ze als voorprogramma van de eerbiedwaardige Robin Trower mochten optreden. We waren toen zo verrast en enthousiast dat we een aparte review aan deze supportact besteden: Gingerpig, eclectische muziek op architectonische wijze! Hun eerste plaat, ‘The Ways Of The Gingerpig’, oogstte lovende kritieken, maar voor menigeen leken de wegen van Gingerpig bijna te veelzijdig. Een geheimtip onder kenners, maar moeilijk te etiketteren, iets waar de titel van de nieuwe plaat een directe verwijzing naar lijkt te zijn. Een album dat officieel ten doop werd gehouden met een live CD release party in MEZZ Breda. En uiteraard waren wij er weer bij. Zie hier de foto’s en lees ons verslag van ‘the unveiling of the new Gingerpig album: ‘Hidden From View’.
De CD release party werd geopend door Tenement Kids. Een alternatieve rockband met punk achtergrond rond zanger/gitarist Gijs Wilbrink. Zij presenteerde in oktober vorig jaar zelf hun tweede gelijknamige album ‘Tenement Kids’ eveneens op het Suburban Records label. Hun inspiratie haalt de inmiddels zevenkoppige band momenteel vanuit muziek uit het zuiden van Amerika, van bands zoals Drive-By Truckers. En mede door de twee achtergrondzangeressen en de inbreng van toetsenist Joël Agterbosch (we dachten even de jonge reïncarnatie van Thijs van Leer te zien) waren er zelfs soul-invloeden hoorbaar in de vernieuwde alternatieve Southern rocksound van de Kids. En waar opmerkelijk genoeg de Tenement Kids hun sound wilde vervolmaken door in 2012 een toetsenist aan de band toe te voegen, herontdekte Gingerpig zichzelf als een trio nadat hun toetsenist Jarno van Es de band had verlaten. Dat compacte collectief beviel bij nader inzien zo goed dat de overige bandleden besloten om als drietal verder te gaan en de nieuwe plaat ‘Hidden From View’ eind 2012 op te nemen.
Evenals op het album ‘Ways Of The Gingerpig’ (2011) waren voor ‘Hidden From View’ acht tracks voorbestemd. Ware het niet dat aan deze opvolger van het onvolprezen debuut een bonustrack werd toegevoegd: ‘Ugly Heart’. Dit nummer werd in september 2012 ook al uitgebracht als soundtrack bij de roman ‘Snoep’ van Mark Verver. En het was ook deze Bredase schrijver die ter opening van het Gingerpig optreden een stichtelijk woordje mocht spreken. Stichtelijk in de vorm van aanbidding van koning Boudewijn en vooral troostend richting zichzelf. Magnifieke zelfspot en inspirerende verering. En tevens een lichthartige introductie van de vertrouwde stevige Gingerpig concertopener, het instrumentale ‘March Of The Gingerpig’. Eén van de 17 tracks van de twee albums die zondagavond – met onderbreking van een korte pauze – gespeeld werden.
Vervolgens nog drie WOTG tracks, ‘Undefined Call’, ‘Pipedream’ en het soul-swingende Joe Cool (the Fool) waarbij ook de eerste muzikale gasten het trio kwamen versterken: Arno Krijger op Hammond orgel, Marjolein Kempen op de dwarsfluit en percussionist George Pelupessy. Zij leverden eerder eveneens hun lovenswaardige bijdragen aan deze nieuwe CD. Afgezien van het feit dat het überhaupt kicken was nu ook eens het dwarsfluit geluid en de traditionele en etnische percussieklanken live te horen, viel vooral op dat het Hammond orgel geluid (gelukkig) nog steeds een belangrijke rol inneemt binnen de Gingerpig sound. Ook bij de andere HFV songs die volgde (‘Oceans’, ‘A Touch’, ‘Nothing’ en ‘Pride’) bleven de special guests nog even op het podium om een steentje bij te dragen. ‘Oceans’ met een Jethro Tull-achtig fluitintro klonk aanvankelijk theatraal maar werd steeds meeslepender. En het was, zoals alle nieuwe nummers, strak pakkend en vooral zwaar in geluid, heavy dus!
En dat is best verrassend aangezien de klassiek geschoolde Boudewijn Bonebakker zich in de aanloop naar hun debuutplaat eens liet ontvallen “lawaaimoe” te zijn. Hoewel (deathmetal) geluid met veel volume natuurlijk vaak wel wat anders is dan lawaai. Zeker als dat het onmiskenbare ritmische Gingerpig-geluid betreft door drummer Maarten Poirters en bassist Sytse Roelevink inclusief de zware meeslepende gitaar-riffs van Bonebakker zelf. Ook Boudewijn’s aan psychedelica en seventies gerelateerde hardrock vocalen, kwamen weer fris gelikt uit de verf. Op de plaat (elpee!) is dit niet in de minste plaats het geval vanwege de vette co-productie door Pieter ‘Pidah’ Kloos van de Eindhovense The Void Studio’s (o.a. Beef!, Peter Pan Speedrock, Motorpsycho). En om die vette sound ook live nog maar eens te onderstrepen mocht in het laatste nummer voor de change-over de ex-gitarist van Gorefest Frank Harthoorn nog even opdraven.
Het tweede ‘kale’ bedrijf van de release party werd geopend met het nieuwe ouwetje ‘Run’. En persoonlijk vond ik het toch jammer dat de toetsen nu toch weer achterwege werden gelaten. Nummers als ‘Dimlighted Heart’, ‘Digging With Bare Hands’ en ‘Indefinite Muddle Of Conspiracies’ klonken ondanks de zuiver kwellende ritmepartijen en spetterende gitaarsolo’s toch minder spannend zònder dan mét. In ‘Dangling 
Man’ speelde gitarist en naamgever van de Brabantse hardrock band Vanderbuyst, Willem Verbuyst als gast een rauwe riedel mee. En dat was later ook het geval in de toch wel onverwachte toegift ‘Don’t Believe A Word’ van Thin Lizzy. Niet zozeer dat het juist dit nummer betrof (Vanderbuyst speelde in 2012 immers nog als support van Thin Lizzy in 013 Tilburg), maar wel dát het sowieso een coversong was. En verdraaid nog aan toe, toonde het eerder gespeelde ‘Backlash’ met een beetje fantasie (en dat moet je hebben bij het beluisteren van Gingerpig muziek) bij het intro niet enige gelijkenis met deze Thin Lizzy klassieker?
Het toonde zeker weer eens aan dat de invloeden op Gingerpig onuitputtelijk blijven, met of zonder Hammond 😉 Want ook ‘Ugly Heart’ kreeg tot zichtbaar genoegen van Mark Verver een panische muzikale bewerking waarbij de bedwelmende gitaar outro fungeerde als hallucinogeen middel in een psychedelische ervaring… of zoiets. ‘Blind To Reason’ was de laatste onthulling op het intieme maar geslaagde Gingerpig feestje in MEZZ Breda. Ik ben eigenlijk nu alweer benieuwd wat de volgende creatieve move van Boudewijn Bonebakker zal gaan worden. Want de wegen van de Gingerpig blijven ondoorgrondelijk.
Tot slot mag het prachtige cover artdesign en layout door Blacklake (barkeeper van MEZZ) van ‘Hidden From View’ niet onvermeld blijven. Met daarop studio foto’s door Roland Oomens en live foto’s door TBA?’s eigen Arjan Vermeer!
SETLIST
SET 1:
01. March Of The Gingerpig (instrumental)
02. Undefined Call
03. Pipedream
04. Joe Cool (met George, Arno, Marjolein)
05. Oceans * (met George, Arno, Marjolein)
06. A Touch * (met George, Arno)
07. Nothing * (met George, Arno)
08. Pride * (met George, Arno, Marjolein, Frank)
SET 2:
09. Run *
10. Dimlighted Heart
11. Dangling Man * (met Willem)
12. Digging With Bare Hands
13. Backlash *
14. Indefinite Muddle Of Conspiracies
15. Ugly Heart *
Toegift:
16. Don’t Believe A Word (Thin Lizzy cover, met Willem)
17. Blind To Reason
* = tracks van het album ‘Hidden From View’
En hier kun je volledige fotoalbum van deze avond bekijken (en klik hier voor Ipad-gebruikers)
