De Earring even terug in de warme schoot van Den Haag

Gezien & gehoord in: World Forum Theater – Den Haag : The Golden Earring op vrijdag 25 januari 2013. Review door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer.

De Nederlandse rockband Golden Earring bestaat al net zo lang als dat ik zelf besta (established 1961), en dat schept een band. Alleen al daarin is deze band – één van de langst bestaande ter wereld – uniek. In de afgelopen 35 jaar heb ik al heel veel Golden Earring concerten mogen bijwonen en dat verveelt nooit. Sterker, je mag het als gebrek aan opvoeding beschouwen wanneer je als Nederlands muziekliefhebber de Golden Earring nooit live hebt meegemaakt. De Earring heeft dus een status aparte in de internationale muziekwereld en de cijfers spreken voor zich. De band heeft wereldwijd miljoenen albums verkocht. Scoorden meer dan dertig gouden en platina albums, ze hadden 60 hits waaronder 5 hitnoteringen in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en deden tientallen uitgebreide tournees door Noord-Amerika, Groot-Brittannië en Europa. En nog altijd treedt het Haagse kwartet regelmatig op, van club en theater tot in de sporthallen en op festivals. In het kader van hun semi-akoestische theater tour, die eigenlijk ook alweer twaalf jaar aan de gang is, mochten wij ze recent weer eens aanschouwen in hun thuishaven, Den Haag.

Op hun officiële Facebook pagina werd het een paar dagen van tevoren al aangekondigd. De mannen van de Golden Earring zouden iets speciaals gaan doen voor hun thuispubliek. Barry Hay had namelijk zijn dwarsfluit weer eens uit de mottenballen gehaald (my flute needs an “APK”, back on stage after a long time…. friday live…something special……be aware…x). En dan weet je als rechtgeaarde fan dus dat ‘Back Home‘ op de setlist staat. Een meer passende opening had het concert niet kunnen hebben. Ook al was het slechts een fragment van deze megahit uit het jaar 1970, het bezorgde velen in de zaal gelijk al kippenvel. En ook in ‘Sound Of The Screaming Day‘ (1967) werd het opgepoetste blaasinstrument weer stijlvol door Hay gehanteerd. De toon was gezet en de sfeer zat er dus direct in. Toen Hay na deze fascinerende opening aankondigde dat hij na een maand vakantie en twee (!) jetlegs weer blij was om terug te zijn in de warme schoot van Den Haag, was de ouwe-jongens-krentenbrood sfeer helemaal dik in orde.

Zowel de eerste als de tweede set waren een soort greatest hits show in a-chronologische volgorde. Met een sublieme zanger – met de bravoure zoals we dat van hem kennen – en de drie in het zwart geklede muzikale grijsaards Gerritsen, Kooymans en Zuiderwijk in topvorm. Het was genieten van de eerste tot de laatste noot. En ook de lichtshow met op en neer bewegende car fronts/backs van Amerikaanse klassieke auto’s bleek een goede vondst. Zelfs Cesar Zuiderwijk zijn drumpodium werd omlijst door een USA cargrille/bumper front met Texas kentekenplaat. Geen podiumgasten of de saxofonist Bertus Borgers aanwezig dit keer, zoals dat bij het elektrische concert op 7 december jl. in de HMH  wel het geval was. Wél juweeltjes van songs, met Rinus Gerritsen afwisselend op de akoestische basgitaar en contrabas of toetsen. En mooie samenzang door Barry Hay en George Kooymans met hun karakteristieke stemmen zoals in ‘Just A Little Bit Of Peace In My Heart‘ (voor Melanie – 1968) en ‘Going To The Run‘ (voor Gerrit – 2013). Want achter iedere Earring song zit wel een stukje persoonlijk geluk of verdriet.

Een verrassing was de song ‘Smoking Cigarettes‘ (voor Joke, die gestopt was met roken) van het tweede album Winter-Harvest uit 1967. Toen nog met zanger Frans Krassenburg in de Golden Earrings gelederen. Bij ‘Mad Love Is Coming‘ hees het breed gemêleerde publiek zich uit de pluche stoelen om de eerste heupwiegende bewegingen te maken. Wat ook het geval was op de dansritmes van het progressieve ‘Paradise in Distress‘ van het gelijknamige album uit 1999. Een opwindende drumsolo door Cesar gevolgd door het onvermijdelijke maar altijd treffende ‘Radar Love’ sloot het eerste gedeelte af; “tèd voâh pàuze!”

Na ‘Weekend Love‘ (1979) kregen we twee songs te horen van het laatste album Tits ‘n Ass uit 2012. En ook dit album bereikte weer de gouden status wat in september 2012 gevierd werd met de aanwezigheid van ex-Rolling Stone Bill Wyman. En uiteraard lokte Barry Hay’s introductie hierop weer hilarische reacties uit, van het voornamelijk Haagse publiek. Want Hagenezen ondeâh elkâh beâhrèpen mekaâhr! Het catchy ‘Flowers In The Mud‘ en de ballade ‘What Do I Know About Love‘ zijn ook live weer songs met het vertrouwde Earring trademark. Vervolgens twee persoonlijke favorieten van uw recensent, ‘Kill Me (Ce Soir)‘ uit 1975 dat in het verleden net als ‘Radar Love‘ veel gecoverd werd door Britse en Amerikaanse hardrock bands. Maar vooral ‘Vanilla Queen‘, een ontluikende psychedelische song met volgens zeggen Marilyn Monroe als inspiratiebron. Ook semi-akoestisch zeer orkestraal gebracht met audiosamples en Rinus Gerritsen achter de synthesizer. Stijlvol en zakelijk – en swingend en bruisend tegelijk. There’s No Business Like Show Business! Na het frivole ‘Johnny Make Believe‘ waarbij fan Marny het podium op mocht kwamen de drie wereldhits uit de jaren tachtig: ‘When The Lady Smiles‘, ‘The Devil Made Me Do It‘ en ‘Twilight Zone‘ met de bekende repeterende bassolo door Rinus. Als toegift ‘I Can’t Sleep Without You‘ en ‘Long Blond Animal’, één van de meest aanstekelijke nummers van Nederlands fabrikaat ooit. Het hele WFT zong het dan ook overluid uit volle borst mee, van puber Samantha tot opa Harry. Geen gek resultaat voor een stel Haagse senioren in de leeftijd van 64 tot 66 jaar jong!

Ruim twintig jaar nadat de Golden Earring voor het eerst unplugged ging met het platina album ‘The Naked Truth’ (1992) tonen ze andermaal aan dat hun (semi-)akoestische theaterprogramma’s nog net zo succesvol zijn dan de sensationele elektrische shows uit het gouden verleden. Het was een mooie thuiswedstrijd: “Well I’m a round the world rambler. Just a fortune gambler. It’s always good to be back home!”

SETLIST:
01. Back Home
02. Sound Of The Screaming Day
03. Buddy Joe
04. Another 45 Miles
05. Smokin’ Cigarettes (Joke)
06. Just Like Vince Taylor
07. Just A Little Bit Of Peace In My Heart
08. Mad Love Is Coming
09. Going To The Run (voor Gerrit)
10. Paradise in Distress
11. drumsolo Cesar
12. Radar Love
pauze
13. Weekend Love
14. Flowers In The Mud
15. What Do I Know About Love
16. Kill Me (Ce Soir)
17. Vanilla Queen
18. Johnny Make Believe
19. When The Lady Smiles
20. The Devil Made Me Do It
21. Twilight Zone
toegift:
23. I Can’t Sleep Without You
24. Long Blond Animal

En hier kun je alle foto’s bekijken van het optreden in het World Forum Theater: