Gezien en gehoord: The Golden Earring in de Heineken Music Hall op 7 december 2012 met support van The3rdMan. Tekst en foto’s van Arjan Vermeer.
[Lees hier onze review van het optreden op 13 december 2013]
“Kooijmans is in vorm vanavond” deelt Barry Hay de uitverkochte Heineken Music Hall mede, “…en daarom spelen we zijn favoriete nummer ‘Flowers in the Mud‘ …“. En George Kooijmans is inderdaad in vorm. Zijn stem heeft nog niets aan kwaliteit ingeboet en met zijn gitaarsolo’s laat hij de songs door de Heineken Music Hall gieren. Maar ook de rest van de band is in bloedvorm. Barry Hay heeft het duidelijk naar zijn zin in ‘zijn’ Amsterdamse HMH gevuld met Hagenezen. Hay interacteert met zijn publiek alsof hij zijn gasten op een intiem feestje toespreekt. Terwijl Rinus Gerritsen ongestoord op zijn bas staat te plukken en daarmee -samen met Cesar Zuijderwijk- de basis legt voor de typische Earring sound.
Het publiek in de HMH bestaat uit trouwe hardcore fans (“vraag maar aan de eerste twee rijen vooraan” aldus Hay), vriendengroepen, haegse gabbuhs tot aan gezinnen waarvan de ouders als afsluiting van de opvoeding toch nog even Neerlands Rock-iconen aan hun kinderen willen meegeven. De fan-base bestaat dan ook uit verschillende leeftijd categorieen. En daar is in de beleving rekening mee gehouden met bijv.: ‘Another 45 Miles‘ (1969), ‘Radar Love’ (1973), ‘Long Blond Animal‘ (1980), ‘Johnny Make Believe‘ (1995) en uiteraard de nieuwe songs uit 2012. De Golden Earring zijn dan ook al jaren een Instituut in de nederlandse rockscene of ze dat nou leuk vinden of niet. De keerzijde daarvan is dat ze een ‘gegeven’ zijn geworden, bijna een commodity. Dat merk ik ook als rock-fotograaf: waar de maandag ervoor nog zo’n 15 collega’s in de fotopit van de Ziggodome stonden om de -nu trendy- Black Keys op de plaat vast te leggen, waren afgelopen vrijdagavond ‘slechts’ vier fotografen actief voor de barriers bij de Earring. En dat is onterecht, maar om daar achter te komen moet je de Earring-beleving wel een keer zelf hebben meegemaakt.
Ruim twee uur duurt het muziekfeest in de HMH, wat zich laat kenschetsen als ‘rock zonder spatsies’. De nummers worden veelal lang uitgesponnen -ingekaderd in het rythme van Gerritsen en Zuijderwijk- met solo’s van Kooijmans en -niet te vergeten- Bertus Borgers op saxofoon. Cesar Zuijderwijk en Rinus Gerritsen mogen zelf ‘los’ gaan in het aloude ‘Radar Love’, de afsluiter van de avond (voor de toegiften). Bertus Borgers geeft, samen met toetsenist Jan Rooijmans, de Earring sound net dat beetje extra. Borgers’ solo’s zijn een mooie -soms zelfs gevoelige- aanvulling op enerzijds de zang van Hay en de gitaarsolo’s van Kooijmans.
Dat de heren zichzelf niet meer hoeven te bewijzen, blijkt wel uit de opening van het concert met twee nieuwe nummers van hun laatste album (Tits ‘n Ass, 2012): ‘Identical‘ en ‘Little Time Bomb‘ direct daarna gevolgd door ‘Another 45 Miles‘. en zo gaat het de hele avond door, songs van hun laatste nieuwe CD afgewisseld met de bekende kaskrakers. En eigenlijk zonder enige moeite. Sterker nog, de nieuwe songs -zoals ‘Avenue of Broken Dreams‘ of de schitterende ballad ‘What Do I Know About Love‘ die bijna achteloos aan de encores is toegevoegd- passen naadloos in de ‘oude’ setlist. Het enige verschil zijn de reacties uit het publiek. Waar songs als ‘The Devil Made Me Do It‘ of ‘When The Lady Smiles‘ al bij de begin-akkoorden op gejuich mogen rekenen en alle teksten letterlijk worden meegezongen, krijgen de nieuwe songs als “Flowers In The Mud” een wat lauwere reactie. Maar zoals de Earring dit nu benadert kan het niet anders dan dat deze songs over een jaar dezelfde behandeling krijgen. Deze songs blijven namelijk onvermoeibaar op de setlist staan, sterker nog, hier staat een band die – terecht- trots is op hun nieuwe werk en dat ook laat blijken. Kom daar maar eens om bij (internationale) rockbands van een zelfde statuur, die zich voornamelijk verlaten op hun ‘Greatest Hits”.
Nee, het grapje van Kooijmans dat ze volgend jaar wel in de ZiggoDome komen is niet denkbeeldig. Maar waarom dan niet gewoon Ahoy? Dat is dichterbij voor de Hagenezen die -volgens Hay- dan wel de leden van hun sportvereniging moeten meenemen!
Setlist:
1. Identical
2. Little Time Bomb
3. Another 45 Miles
4. Still Got The Keys To My First Cadillac
5. Twilight Zone
6. Flowers In The Mud
7. Mission: Impossible (w/Bertus Borgers on sax)
8. The Devil Made Me Do It (w/Bertus Borgers on sax)
9. Going To The Run
10. When The Lady Smiles
11. Avenue Of Broken Dreams
12. Long Blond Animal
13. Johnny Make Believe
14. Radar Love (bass intro by Rinus +drumsolo by Cesar)
Encore:
15. What Do I Know About Love
16. She Flies On Strange Wings (w/Bertus Borgers on sax)
17. Holy, Holy Life (w/Bertus Borgers on sax)
De volledige fotoset:
Het verslag klopt als een bus !!
De Earring is altijd, elk concert meer dan de moeite waard: never a dull moment!
Albert.
zeer goed geschreven verslag dank je
foto`s ook top
Mooie foto’s! Geweldige avond gehad, jongere generatie ’92 geniet ook zeer zeker van de Golden Earring.
Leuk verslag en schitterend mooie foto’s!
Wij waren er helaas niet bij, maar krijgen hierdoor toch enigszins mee
hoe het is geweest.
Bedankt voor je toffe review en super mooie foto’s! George Kooymans maakte echter geen grapje: de band is al weer geboekt voor 2013 in de HMH. Je kunt ze daar zien op 14 december 2013! Meer 2013 Golden Earring tourdates vind je hier: http://members.ziggo.nl/casper.roos/2013tour.html
Groeten, Casper
Dank je Casper. Het grapje van Kooijmans ging er over dat ze wellicht in de ZiggoDome zouden spelen. Dat heb ik maar “een beetje creatief” uitgebreid naar Ahoy. Maar uiteraard spelen ze gewoon in de HMH volgend jaar! 🙂
Goed verhaal voorzien van wederom prachtfoto’s !
Mooi verslag en supergave foto’s!!