Gezien en gehoord: The Bots, Wilde Belle, Willy Moon en Michael Kiwanuka in La Cigale te Parijs als onderdeel van het Les InRocks Volkswagen Festival. Tekst en foto’s door Arjan Vermeer
Vanuit ons hotelletje in de Rue des Abesses wandelen we rustig door de Montmartre naar La Cigale, het ruim 100 jaar oude theater waar eén van de 9 concertavonden van het Les Inrocks Volkswagen Festival zal plaatsvinden. Het indierock festival van Frankrijk. En daar mogen wij van TheBluesAlone? bij zijn. Daar zijn wij best blij mee, niet in het minst omdat als headliner de Alabama Shakes op de lijst staan. De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen.
Deze concertavond van Les Inrocks is goed georganiseerd. In de zaal zijn de theaterstoelen verwijderd evenals in de zijbeuken. Op het balkon is echter wel ruimte voor vermoeide concertgangers om zittend van de optredens te kunnen genieten. De optredens beginnen en eindigen precies op tijd en worden opgevuld door een muziekquiz gefaciliteerd door een van de sponsors.
Om een of andere reden had ik het publiek in Frankrijk jonger verwacht dan wat ik Nederland gewend ben. Maar ook hier staan muziekliefhebbers van alle leeftijden in de zaal. De echt jonge fans mis ik wel een beetje. Wellicht dat die in het naburige Boule Noir aan het luisteren zijn.
De eerste band die op de rol staan zijn The Bots, de gebroeders Mikaiah en Anaiah Lei op resp. gitaar en drums. Ze spelen een ruim halfuurtje waarvan een net iets te groot gedeelte met geluidsproblemen. Daardoor komt het geheel een beetje rommelig over en maken ze op mij niet de indruk van een band die op het punt van doorbreken staat. Wellicht een volgende keer beter.
Wild Belle daarentegen oogt en luistert een stuk volwassener. Met rustige bijna lounge-achtige- synth-pop maken ze indruk op het -inmiddels toegestroomde- franse publiek. Natalie Bergman poseert daarbij als het verlegen zusje die naast haar ‘oudere broer’ Elliot Bergman de zang voor haar rekening neemt. Elliot bespeelt het keyboard en beroert af en toe de tenorsax. Voor een festivaloptreden is het net wat te tam. Gelukkig brengt de reggae hit “It’s Too Late” wat leven in de brouwerij.
De grote verrassing van dit festival is -voor mij- toch wel de neo-rocker Willy Moon. Rock ‘n roll met een vleugje hip-hop met als resultaat een bruisend optreden vol energie. 
De hoge temperatuur in La Cigale noopt Moon zelfs tot een moment van uithijgen en de uitspraak “It’s hot here”. Het zijn een paar van de weinige woorden die hij spreekt tussen de stroom van tien swingende korte rock ‘n roll nummers die hij de zaal in stuwt. Het publiek komt ook echt op gang en voor het eerst voel ik de werking van de theatervloer. Die gaat lichtjes op en neer met het rythme van de muziek. De kreet ‘voetjes van de vloer’ krijgt hiermee een nieuwe betekenis. Met als begeleiding de uitdagende Bec op drums, dwepende gitariste Rosie en op de draaitafels DJ Cable soleert Willy Moon waarbij hij het hele podium gebruikt. In zijn nog korte carriere kan hij beschikken over relatief groot aantal zelf geschreven nummers als ‘Shakin’, ‘Railroad Track’ en zijn nieuwste hit ‘Yeah Yeah’ (die ook in Apple’s TV-commercials wordt gebruikt). Een verrassende cover is ‘I Put A Spell On You’ waarin hij uitdagend duelleert met gitariste Rosie. Het is niet vreemd dat deze -van oorsprong Nieuw Zeelandse- rockartiest onder de vleugels van Jack White’s Third Man Records zijn muziek mag uitbrengen, evenals de headliner van vanavond, The Alabama Shakes. Wij gaan zeker nog meer horen van deze erotisch getinte futuristische retro-rock act.
Een groter contrast kan niet kun je niet bedenken als je na Willy Moon de hedendaagse meester van soul-ballads Michael Kiwanuka programmeert. Het deert het franse publiek absoluut niet. De dames in het bijzonder die bijna zwijmelend genieten van de Oegandees-Britse liedjesschrijver. De songs zijn van hoog kaliber, zijn band speelt top, maar ook dit optreden past m.i. niet in een festivalavond als deze. Zelfs de mooie vertolking van Jimi Hendrix’ “Waterfall” kan mijn aandacht niet vasthouden. Ik wacht dan ook ongeduldig op de headliner van de avond, The alabama Shakes: Lees verder in het vervolgartikel “The Alabama ‘Shakes‘ La Cigale op haar grondvesten”
Kijk hieronder voor de foto’s van The Bots, Wilde Belle, Willy Moon en Michael Kiwanuka:
Leuk stuk Ar, informatief en vergezeld van mooie plaatjes zoals gebruikelijk!