gezien & gehoord:Admiral Freebee Solo in het Paard van Troje, Den Haag op vrijdag 9 maart 2012
tekst & video: Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer.
Sinds zijn doorbraak in Humo’s Rock Rally 2000 is Admiral Freebee ‘een naam’ in Vlaanderen. Met inmiddels vijf studio CD’s achter zijn naam wil het in Nederland nog niet helemaal lukken met de eigenzinnige Belg. De afgelopen 12 jaar trad hij hier wel regelmatig op met zijn band – o.a. als support van Neil Young – in wisselende samenstellingen. Voor de verandering doet de Admiraal vanaf november vorig jaar t/m april dit jaar een solotour door België en Nederland. Creatief gezien een gouden greep als we voorgaande perskritieken en publieksreacties mogen geloven. Maar zijn Vlaamse americana gebaseerd op authentieke roots-rock is blijkbaar commercieel nog niet interessant genoeg om de Haagse poptempel Het Paard van Troje vol te laten stromen. Net als anderhalf jaar geleden in de India tent op Lowlands was ook nu de ruimte slechts half gevuld.
Een gemiste kans voor diegene die er wederom niet bij waren. Want liefhebbers van Neil 
Young, Bob Dylan, Van Morrison, Tom Waits en de Rolling Stones kunnen eigenlijk niet meer om de Belg heen. Die na afloop van een onderhoudend en cabaretesk optreden met veel eigen werk en een beetje leentjebuur, gewoon weer eigenhandig CD’s stond te verkopen aan zijn fans. Want ook een solistische hypochonder moet blijven eten. Overigens berust de zwaarmoedigheid van Admiral Freebee grotendeels op ironie. “Ik wil conversatie maken met het publiek. Slaan en zalven. The Honey and the Knife, een albumtitel, slaat daar ook op. Ik wil tot ruzie komen en het weer goed maken, zoals in een relatie. Daarom ben ik fan van kleinere zalen. Daar kan dat”, zei hij eerder in een interview. En geslagen werd er want Admiral Freebee ging ongegeneerd de confrontatie aan met van alles en nog wat in Het Paard. Gelukkig hadden zijn prachtige songs en scherpe (soms flauwe) humor een zalvende werking.
Admiral Freebee zaait ook graag verwarring. Op zijn laatste CD ‘Wreck Collection’ (2011) met als alternatieve titel ‘The Singles’
staat één nieuw nummer ‘Old Angel Midnight’ en een stuk of zes eerder verschenen singles ontbreken aan deze collectie (?). Maar goed, het is niet voor niets ‘een brakke collectie’. Want ook dit soort tongue-in-cheek humor is een handelsmerk van Tom van Laere, zoals de Antwerpenaar (in 1974 geboren te Brasschaat) zijn eigenlijke naam luidt. Aanvankelijk sluipt hij een beetje schuchter met zijn lange postuur het podium op om zichzelf begeleidend op gitaar en mondharmonica ‘Blues From A Hypochondriac (Always hoping for the worst)’ in te zetten. Inderdaad solo; op zichzelf en het ego de kleine ik, in een persoonlijke machtstrijd en ontevredenheid volgen er songs over vastgelopen relaties (‘Last Song About You’, ‘Recipe For Disaster’, ‘Look at What Love Has Done’). Maar ook gevoelige ballades zoals ‘Coming Of The Knight’, dat we van de CD kennen als een duet met Emmylou Harris. En één van die singles ‘Always On The Run’ gezongen met een Mick Jagger-achtige falsetstem.
Hij krijgt veel bijval met applaus maar pogingen tot het laten meezingen met “So come on, come on, come on, follow me down…” bij ‘Faithful To The Night’ lopen eigenlijk op niets uit. “In België zingt men wel alles mee. Ik kom daar nog wel eens op de radio. Nederlanders drinken echter graag een biertje, waardoor ze gaan babbelen”, aldus Van Laere in het eerdere interview. Mede doordat dit optreden was aangekondigd als een ‘stilteconcert’ (met het verzoek alle moderne mediagadgets uit te laten) en dat er klapstoelen waren geplaatst in de zaal luisterde het zittende publiek wel aandachtig en vol waardering. Door de humoristische anekdotes tussen en tijdens de nummers dreigde de show enig moment door te slaan naar een ongepaste dominante stand-up comedy. Maar de kwaliteitsmuziek en de droge Vlaamse humor kregen gelukkig weer de overhand, waardoor het optreden bleef boeien en de waardering nog meer steeg. Want als Admiral Freebee gaat zingen met zijn prachtige gruizige stem druipt de klasse er vanaf. Zijn composities doen weinig onder voor Bob Dylan’s ‘Man In The Long Black Coat’, de enige cover die gespeeld werd in Het Paard. Neil Young komt weer even om de hoek kijken bij ‘Ever Present’ gevolgd door de pianoballades ‘Hope Alone’ en ‘Blue Eyes’. Gevoelig tot op het bot maar altijd doordrenkt met sarcasme en cynisme.
Veel hilariteit bij zijn aanvaring met sommige té opdringerige of flitsende fotografen (“is hier een fotografen bijeenkomst of zo?”) en ook bij zijn improviserende teksten over een imaginaire vriendin Brenda of over ‘onze vriendin’ Ingrid, en wartaal frases zoals: “Michael Jackson is dead, Whitney Houston is dead, Eddie Murphy is dead…”. En of 
iedereen zelf maar even een naam wilde roepen van een familielid die ook dood is, absurdisme en overleven op primitief niveau. In ‘Hesitation’ (“een nieuw lied dat nog niet af is”) krijgt Nederlandse collega Marco Borsato en nog even van langs en tijdens een ‘The Voice’ beschimping worden zanger/jurylid Van Velzen vertrapt en de kandidaten te kakken gezet (“alsof dikke mensen zouden kunnen zingen”). Het geklooi met microfoons en standaards en jasje aan, jasje uit is meer baldadig dan leuk maar de gore humor tijdens ‘Vomit in Love’ (2 versies!) is weer lekker smerig. Natuurlijk je moet ervan houden maar de Admiraal realiseert zich terdege dat enkel anderhalf uur liedjes spelen doodsaai zou kunnen worden. Al tonen uitgeklede akoestische versies van ‘Bad Year For Rock ‘n’ Roll’ en o.a. de toegift ‘Trying To Get Away’ dat ook dat geen straf zou zijn.
Want Tom van Laere is zeker en vast één van de beste zanger-liedschrijvers van de Lage Landen die zich met gemak kan meten aan zijn Engelse en Amerikaanse collega singer-songwriters. En dat bewijst hij keer op keer met zijn eigen liedjes, zowel met een band als wel zichzelf begeleidend op akoestische- en electrische gitaar, harmonica en piano. Maar hij is bovenal een West-Vlaming die staat voor authenticiteit en die een must is voor elke muzikale fijnproever. Ge zijt nen toffe gast Tom.
Discografie:
Humo’s Rock Rally Finale 2000 (2000)
(verzamel album met Admiral Freebee tracks)
Admiral Freebee (2003)
Songs (2005)
Wild Dreams of New Beginnings (2006)
The Honey & the Knife (2010)
Wreck Collection (2011)
Admiral Freebee – Ever Present / Hope Alone
Video interview met Admiral Freebee – Tom van Laere (FaceCulture)
En alle foto’s van Arjan zijn hier te zien:
