tekst door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois
Zondag 18 september 2011 17:00 uur…. Rendez-vous bij de sympatieke en gastvrije Jo en Annette, eigenaren van ‘t Gompelhof aan de Gompelbaan 203 in Mol (België).
Het is nog rustig in de zaal waar een paar mensen onder het genot van een pintje babbelen over de blues. Aan een sta-tafel zie ik ‘Studebaker’ John praten met onze vrienden die rechtstreeks uit Engeland gekomen zijn om hem te zien optreden. Wij komen ‘slechts’ speciaal uit Nederland om hem te zien spelen…!! Na een tijdje krijg ook ik de kans om even met John te praten en ik laat hem weten dat 10 jaar wachten om hem weer te zien spelen veel te lang is!!! Zijn antwoord is heel simpel en duidelijk, met een glimlach op zijn gezicht zegt hij “Don’t worry, I’m back for sure”. Na 10 jaar is John iets grijzer geworden, wie niet, maar nog steeds staat hij open voor zijn fans. Verder laat ik hem met rust, zodat hij kan praten met een Duitse fan die een handtekening wil op een van de 15 CD’s ooit door John opgenomen. John neemt wéér de tijd om ook met deze fan, die een lange reis heeft gemaakt om ‘Studebaker’ John te zien optreden, te praten. Muziek kent geen grenzen ….Mooi om te zien!!
Het feest begint deze middag met een optreden van Lightnin’ Guy solo/akoestisch met als opening het nummer ‘Grinning in Your Face’. Guy interpreteert deze sieraad van Son House op zijn eigen manier; A capella terwijl hij zijn handen klapt. Het publiek is zowaar stil en geniet van deze geweldige presentatie. Guy vervolgt zijn set met een paar bekende nummers van eigen repertoire zoals ‘Weather Blues’, ‘Don’t You Cry My Sweet Angel’ (de getrainde blues-toehoorder herkent meteen de sterke gelijkenis met ‘Mary Don’t You Weep’) en Leadbelly’s ‘Let’s Pick a Bale of Cotton’ begeleid op diverse akoestische (slide) gitaren. Zelfs Jimi Hendrix’ ‘Voodoo Chile’ op de lap-slide komt voorbij! Guy sluit zijn solo set af op zijn eigen bescheiden en aimabele manier.
Inmiddels wordt het in de zaal en bij de bar drukker. Uit ervaring weet ik dat een goed teken is voor de rest van de avond. Na een kleine pauze kondigt Guy Verlinde met grote trots ‘Studebaker’ John aan, het publiek is er klaar voor! De muzikanten van Lightin’ Guy, Karl Zosel op bas, Willy Devleeshouwer op gitaar en een plaatsvervanger op drums (waar we helaas de naam niet van hebben opgeslagen) nemen hun plaats in op het podium om als back-up band voor Mr. John Grimaldi a.k.a. ‘Studebaker ‘John te fungeren. John betreed het podium en begroet het publiek met “Good to be back but let’s play some music. Are you ready for …???”
Het feest kan beginnen; Chicagoblues heeft iets aparts. De fotograaf van The Blues Alone kan heel moelijk verder met alleen foto’s maken, hij heeft de neiging om uit zijn bol te gaan, te dansen net als toen in Chicago bij Buddy Guy’s ‘Legends’ waar hij wij John ook ooit zagen optreden. John Grimaldi bespeelt o.a. een ‘Teisco Lindell’ met maar liefst 4 pick-ups!! John heeft het naar zijn zin en dat zie je. Hij vervolgt zijn set op een krachtige en sublieme manier. Ogen dicht, oren open….. We zijn nu in ‘the Windy City’ Chicago beland. Vanonder zijn bekende pet die altijd schuin op zijn hoofd staat kijkt hij af en toe naar het publiek om te constateren dat die ook van zijn muziek geniet. De muzikanten van Lightin’ Guy genieten er ook van, het begeleiden van John tijdens deze Europa-tour is dan ook niet zomaar iets….en ze doen het met z’n drieën heel goed.
De stemming zit er goed in maar het is tijd voor een break, een break om op adem te komen en om een paar pintjes te drinken in verband met het vochtverlies (het is warm vandaag -nazomer). In de pauze gaat John verder met zijn publiek door aan hun tafel een babbeltje te maken. Het is goed te merken dat John óók ervan geniet terug te zijn in Europa. Er is genoeg stof om over te praten….Maar hij moet verder…..het publiek wil meer.
Dus gaat nu werkelijk àlles los, nummers van 15 minuten zijn geen uitzondering meer. Uiteindelijk komt ook ‘Studebaker’ John met een zender de zaal in en de altijd zo gereserveerde Belgen steken niet langer hun enthousiasme voor deze gigant van de Chicagoblues onder stoelen of banken. Om de sfeer deze zondagavond nog verder te verhogen komt Guy Verlinde de laatste nummers ook nog even op het podium teneinde samen met John om deze Chicagoblues-avond af te sluiten. John heeft duidelijk laten zien en horen dat hij terug is in Europe!!
Met een goed gevoel nemen we afscheid van Guy, John en onze vrienden uit België en Engeland, tijd om terug te gaan naar “The Dutch Swamp”. Morgenochtend vroeg horen de fotograaf en ik hele andere muziek vanuit de wekker en het is tijd voor onze eigen blues….Maar ja,’The Show Must Go On’ anywhere, niet waar ??
Bezoek ook eens:
en bekijk hier de foto’s van José Gallois:
super foto’s en tekst.
Hey Nic,was inderdaad een prachtig concert,één van de hoogtepunten dit jaar.Alweer mooie foto’s van onze José.Tot volgende keer.
Luc
T’was inderdaad geweldig! Mooi stukje muziekjournalistiek Nicolette en zoals altijd weer prachtige foto’s van José!
Groetjes.
X
Zeer goed stuk met sterke foto’s over een even zo goede muzikant. Thanks.