Bluesfestival Oostburg vindt jaarlijks plaats op initiatief van Bluesclub The Lane in Oostburg (West Zeeuws-Vlaanderen).
Door: Mar Meerman
Op 10 september traden in de derde editie op: de Early Macband met een tribute aan de dit jaar overleden bluesgitarist Gary Moore. De Amerikaans-Zweedse zanger/gitarist Robert Lighthouse met songs van onder andere Jimi Hendrix en Robert Johnson. De X-Ray Bluesband die behalve eigen materiaal covers van Stevie Ray Vaughan speelden. En als afsluiters Gerry Mcavoy’s Band Of Friends. Niet zomaar een Rory Gallagher tributeband want bassist Gerry Macavoy en drummer Ted Mckenna speelde vroeger daadwerkelijk met de Ierse blues-rock legende Rory Gallagher. Aangevuld met zanger/gitarist Marcel Scherpenzeel (Wolfpin) stond er dus een sensationele (en bijna originele) Rory Gallagher Band in Bluescafé The Lane, waar zo’n 200 liefhebbers op afgekomen waren. The Blues Alone? fotografe Mar Meerman heeft getracht de sfeer van deze avond te vangen op de gevoelige plaat en in een (film)verslag.
Met een Zeeuws gezelschap van vijf Middelburgers en twee Oost-Souburgers waren wij op zaterdag 10 september naar Oostburg getogen. Eerst even inchecken in het hotel waar we zouden overnachten, want voor een bluesfestival geldt natuurlijk “the night life, it ain’t no good life but it’s my life!”
De Early Mac Band was al aan het spelen toen wij in Bluescafé The Lane arriveerden. Het was een warme dag geweest en binnen was het nu nog zo’n 20 graden warmer dan dat het buiten was, een reden temeer om in de cafétuin in te gaan drinken. Zodoende hebben we de Early Mac Band dus voornamelijk gehoord. En dat klonk best lekker, ook zonder beeld.
Robert Lighthouse is een geboren Zweed die op jonge leeftijd naar Amerika verhuisde. Dit om zijn grote liefde van dichtbij te kunnen omarmen: de Mississippi Delta Blues. Op het terras speelde hij heerlijke akoestische luisterblues. Omdat er tussendoor behoorlijk gebabbeld werd ging dat jammer genoeg enigszins ten kosten van de intieme sfeer [beelden hier en hier].
De X-Ray Bluesband heeft naam gemaakt als een Stevie Ray Vaughan tributeband. Maar tijdens hun live optredens spelen ze nu ook eigen nummers. Mede doordat die onbekende songs niet boeiend genoeg (of te onbekend) waren en het nog erg warm was binnen bleef een groot deel van de 200 aanwezigen nog buiten keuvelen.
Donder… onweer… eten… driewerf het sein om wel de stamtafels van bluescafé The Lane op te zoeken. Hierbij namen Jan en ik de gelegenheid te baat om die Zweeds/Amerikaanse kanjer Robert Lighthouse het vuur aan de schenen te leggen. Hij vertelde ons dat hij op 22 jarige leeftijd definitief had besloten om naar Chicago te vertrekken. Later in 1988 verhuisde hij naar Washington. Acht jaar lang trok hij langs de blues Mekka’s in de USA van Chicago’s fameuze Maxwell Street tot New Orleans, ‘the cradle of the blues’. Dit doordat hij geïnspireerd was geraakt door voornamelijk Muddy Waters, de slideguitar sound van wijlen Dr. Ross, Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan en de Mississipi Delta Blues. Na een nomadenbestaan en een nachtleven als club- en straatmuzikant zag dan toch in 1998 zijn debuut CD ‘Drive-Thru Love’ het daglicht. De opvolger ‘Deep Down in the Mud’ volgde pas in de zomer van 2007! Robert is dan ook een echte live artiest en zijn authentieke interpretatie van bluesmuziek op gitaar en mondharmonica heeft hem sindsdien veel optredens en positieve reviews en blues publicaties in de Verenigde Staten, Europa en Australië opgeleverd.
Maar onze speciale missie deze avond was om de Gerry Mcavoy’s Band Of Friends met de Nederlandse gitarist Marcel Scherpenzeel van de band Wolfpin te bewonderen. De vriendengroep waarmee wij hier waren was ook het reisgezelschap waarmee we eerder deze zomer het Rory Gallagher festival in Ballyshannon Ierland hadden bezocht. Als die-hard Rory fans kwamen we dus helemaal aan onze trekken! De hitte weerstaan hebben we toch enorm genoten van deze geweldige gelegenheids muzikanten die oude Rory-tijden deden herleven. Hierbij (deels) de setlist in beelden:
03- Continental Op
04- Moonchild
05- Do You Read Me
06- Follow Me
07- Tatood Lady (natuurlijk speciaal voor mij 😉 )
10- Shadow Play
… en het bleef nog heel lang onrustig in de streets of Oostburg!
