Culemborg Blues 2011, een vochtige 18e editie.

Culemborg BluesFestival, 25 augustus 2011
Tekst en Foto’s:  Bert Vethaak

Zaterdag 25 augustus was het voor de 18e keer dat Culemborg Blues werd georganiseerd. Op 6 verschillende podia verspreid door het centrum van het stadje had de organisatie een puike line- up geprogrammeerd. Van de pure purist tot de liefhebbers van het stevige bluesrock genre, voor elke bluesfan was er wel wat te bewonderen! Omdat de podia toch redelijk verspreid lagen was het voor ondergetekende ondoenlijk alles te bezoeken en daarvan ook nog fatsoenlijk verslag te doen. Vandaar dat ik mij heb geconcentreerd op het hoofdpodium en het podium op de Varkensmarkt, met een kort uitstapje naar Black Top op de Kattenstraat. Op weg naar Culemborg rees het bange vermoeden dat het wel eens een hele natte dag zou kunnen gaan worden, maar hoe meer we Culemborg naderden hoe beter het weer werd en aldaar aangekomen was het helemaal droog. Helaas zouden we dit alleen niet de gehele dag zo houden.

Na Ribs & Blues vond de organisatie dat ze niet konden achter blijven en daarom kondigde John van Empel dan ook vol trots aan dat The Veldman Brothers het festival zouden openen. Dat de festivalgangers zich hierin beslist konden vinden bleek uit het feit dat de Markt binnen de kortste keren helemaal vol stond. De mannen hadden duidelijk zin in deze opening en gingen vol gas door hun set heen. Halverwege de set kwam het 13 jarige talent Filip Schrijver het kwartet versterken om de Hendrix cover “The Wind Cries Mary” mee te spelen. Plantage Kids is een initiatief van streekmuziekschool ‘De Plantage’, waarbij kinderen tot 18 jaar middels lessen en workshops van ervaren muzikanten de kneepjes van het “bluesvak” worden bij gebracht. Het eindexamen vond plaats op de Varkensmarkt waar ze een uur de tijd kregen hun kunsten te tonen aan, vooral, het lokale publiek.

Tussendoor waren de heren van Bluesmotel ook al aan hun eerste van 2 sets begonnen op de Everwijnstraat. Daar dit podium precies tussen de Markt en de Varkensmarkt is opgebouwd kan ik mooi nog even lekker genieten van de heerlijke Chicago blues die de mannen ten gehore brachten met vooral nummers van hun debuutalbum “Built For Comfort”.

Om 15.30 was het de beurt aan de Coen Wolters Band om het publiek te vermaken vanaf het hoofdpodium. Of het nu kwam doordat het wat begon te regenen of doordat het volume wel heel erg hard stond weet ik niet maar de publieke belangstelling bleef toch wat achter. Niet dat Coen zich hier wat van aantrok want hij bracht een prima set Acid Blues Rock op de planken. Aan het einde van de set van Coen Wolters snel ik mij naar de Kattenstraat, want Black Top wil ik toch echt even zien.  Inmiddels in de stromende regen trappen de mannen af met “Never Been” van hun nieuwe CD “Sour Milk”. Ik kan nog een paar nummers luisteren en gelukkig klaarde het wat op zodat ik ook nog een paar mooie shots kon maken, maar dan is het toch echt tijd om naar het podium te gaan op de Varkensmarkt.

Op dit podium is de Jay Tamkin Band inmiddels beginnen aan hun uurtje. Jay, ondersteund door toetsenist en drummer, bracht een jazzy mengelmoes van blues en rock en eigenlijk is het jammer dat hij op dit tijdstip (16.30 – 17.30 uur) geprogrammeerd is. Wat mij betreft had hij best wat later in het programma mogen zitten zodat een groter publiek deze man aan het werk kon zien. Daarnaast had hij behoorlijk “last” van de programmering op het hoofdpodium.

Op dat podium begon namelijk om 17.00 uur de Ruben Hoeke Band aan hun set en de markt was hiervoor behoorlijk vol gelopen. Leek het of Frank van Pardo in het begin nog wat moeite had met z’n stem, vanaf het 2e nummer gaf de band vol gas. En Ruben maar lachen, en grapjes uithalen op zijn Gibson Gold Top. Genieten van de bovenste plank maar na een uur was ook deze zet voorbij en pakte de mannen snel hun boel bij elkaar om op weg te gaan naar een volgend optreden in Friesland later die avond.

Snel weer terug naar het podium op de Varkensmarkt. Want daar begon om 18.00 uur het John F. Klaver Trio. Het weer speelde dit trio echt parten en ook het tijdstip werkte niet echt mee. Veel bezoekers zochten een droge plek waar tevens een soort van avondmaal genuttigd kon worden. Het trio zet een zeer degelijke set neer vol met nummers van hun laatste album “Coming Back For More” De binnenzitters hebben wat gemist!  Na 3 kwartier verlaat ik John F. Kaver om mij te spoeden naar de Markt omdat daar inmiddels Oli Brown al 15 minuten bezig is met zijn set. Inmiddels is het droog geworden, zijn de buiken allemaal gevuld en stroomt de markt vol om deze jonge Engelsman aan het werk te zien. Zijn set bestaat uit vooral nummers van zijn laatste album “Heads I Win, Tails You Loose”. Maar ook nieuw werk, te verschijnen op zijn nieuwe cd, schuwt hij niet. Prima set en ben dan ook zeer benieuwd naar dit nieuwe album.

Voor mij gaat het festival weer verder op de Varkensmarkt, waar Morblus haar opwachting maakt. Vele hadden hier op gewacht want binnen de kortste keren stond de hele Varkensmarkt vol mee te deinen op de funky bluestonen van deze Italiaanse band. En het publiek vond het prachtig toen Roberto Morbioli al spelend op zijn gitaar zich tussen het publiek begaf.

Waar ook een groot deel van het publiek voor was gekomen waren de mannen van Lightnin’ Guy & The Mighty Gators. Zij begonnen hun set om 20.00 uur op het grote podium. Nu staat Guy Verlinde bekend dat hij een feestje kan bouwen op het podium. Nou.. en dat deed hij ook! Binnen de kortste keren hat hij de complete Markt in zijn greep om die pas weer los te laten nadat hij, op verzoek van John van Empel, de Markt nog trakteerde op een toegift.

En toen werd het moeilijk. Zowel 24 Pesos als de 12 Bar Blues Band zouden om 21.30 uur met hun set beginnen. Omdat ik toch nog op de markt was ben ik daar maar gebleven om de start van 24 Pesos mee te maken. Het publiek stond heerlijk mee te deinen op de vrolijke muziek van dit Engelse kwartet. Zelfs een kapotte gitaar, waardoor er snel een exemplaar geleend moest worden van Oli Brown, veranderde hier niets aan.

Dat de 12 Bar Blues Band al jaren tot de Nederlandse top behoord bewezen ze weer duidelijk op het podium op de afgeladen Varkensmarkt. Onder de bezielende leiding van JJ Sharp speelde de mannen de pannen van het dak voor een uitzinnig publiek. Dat de 12BBB op het Varkensmarkt podium speelde is eigenlijk het enige puntje van kritiek op de voor de rest perfecte organisatie van CB11. Deze mannen verdienen het namelijk om gewoon op het hoofdpodium te staan!!

Na de 12BBB heb ik het voor gezien gehouden. Met een lege accu, zere benen en rug heb ik de auto opgezocht om nog een uurtje naar huis te rijden. Helaas heb ik Henrik Freischlader daardoor gemist. De organisatie van CB11 mag terug kijken op een fantastisch neergezet evenement. Sjapoo!! 25 Augustus 2012, de datum van de 19e uitvoering van Culemborg Blues, staat dik onderstreept genoteerd in mijn agenda!

http://www.culemborgblues.nl/

En klik hier voor meer Culemborgse foto’s van Bert Vethaak